معرفه الله

امام صادق (علیه السلام) درباره شناخت خدا می‌فرماید:

اگر مردم فضیلت معرفت خدا را می‌دانستند، هرگز به شادیها و نعمتهای دنیوی که به دشمنانشان رسیده است، چشم نمی‌دوختند و دنیای آنها در نظرشان از چیزهایی که قدم بر آنها می‌نهند، کمتر جلوه‌گر می‌شد و در عوض از «معرفه الله» بهره‌مند می‌شدند و از آن لذت می‌بردند؛ همانند کسی که در باغهای بهشت با اولیاءالله همنشین است و آنجا در خوشی و لذت به سر می‌برد. همانا «معرفه الله» انیس انسان در هر وحشت، مصاحب او در هر تنهایی، روشنایی در هر تاریکی، توانایی در هر گونه ناتوانی، و شفا و تندرستی از هر نوع بیماری است.

تمثیل دنیا به سایه از امام صادق (ع)

… همانا خداوند، دنیا راهمچون سایه تو آفریده؛ اگر در پی آن باشی تو را به سختی و مشقت اندازد و هرگز به آن نخواهی رسید و اگر آن را پشت سر اندازی، خود به دنبال تو آید در حالی که توآسوده ای.

شب تعیین مقدّرات

امام صادق سلام الله علیه:

اَلتَّقدیرُ فی لَیلَهِ تِسعَ عَشرَهَ وَالإِبرامُ فی لَیلَهِ إحدى و عِشرینَ وَالإِمضاءُ فی لَیلَهِ ثَلاثٍ و عِشرینَ؛

تعیین مقدّرات در شب نوزدهم، تأیید آن در شب بیست و یکم و امضاى آن در شب بیست و سومِ [ماه رمضان] انجام مى‏شود.

شرایط استجابت دعا

این را بدان که اسباب و شرط های مستجاب شدن دعا بسیار است، پس باید که درتحصیل کردن و به جای آوردن آن شرط ها سهل انگاری نکنی، از جهت آن که مبادا هرگاه دعایی بخوانی و در اجابت تأخیری شود، پس شیطان تو را وسوسه کند و به خیال تو اندازد که نَعوُذُ بِاللّه ِ خدای تعالی وعده ی خود را خُلف کرده است.

جهت بهره مندی بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمایید

(بیشتر…)

تاثیر نماز بر اعتیاد

امام صادق (ع) :

ای انسان ، تو طبیب خویشتن هستی هم دردها برای تو بیان شده است و هم به دوای آن دردها راهنمایی شده ای (۱)

“ اعتیاد بلای سیاه و خانمان سوز بشری در عصر بیگانگی از خود است . دامنه ابتلاء به اعتیاد از وابستگی به مشروبات مرگبار الکلی در کشورهای غربی ( الکلیسم ) گرفته تا اعتیاد به مواد افیونی که بدبختانه هنوز گریبانگیر جامعه مسلمانان است گسترده است .

گویی ، انسان امروزی برای گم کردن خود و فرار از اضطرابها و افسردگیهای خویش راهی جز وابستگی به صدها نوع ماده ، روانگردان پیدا نکرده است . حال آن که اگر به مجموع تعداد معتادان به الکل و مواد مخدر در سراسر جهان ، شمار کسانی که به لهو و لعب های دیگر از جمله قمار و انحرافات جنسی و ..

اعتیاد دارند را اضافه کنیم ، به آمار تکان دهنده و وحشتناکی خواهیم رسید که خبر از افول دردناک ستاره انسانیت می دهد .

با این که فجایع ناشی از اعتیاد از جنبه هایی مختلف فرهنگی ، اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی و .. قابل بررسی است . اما تنها در بعد پزشکی قضیه می توان به این نکته اشاره کرد که هر سال بخش عظیمی از توان پزشکی و روانپزشکی کشورها ، مصروف درمان عوارض جسمی و روانی متعدد معتادان و تاثیرات شومی که خواه ناخواه بر اعضای خانواده شخص معتاد وارد
میشود ، می گردد .

هر چند علتهای مختلفی در ابتلای به اعتیاد مطرح شده است ، اما بیشتر تخدیر روان و تجربه تغییر حالات روانی ناشی از سرخوشی و نشئه است که سبب گرایش به اعتیاد می شود و به این ترتیب ، شخص معتاد از خود می گریزد و دچار خود فراموشی می شود و این درست برعکس جریان مقتدر خودشناسی و معرفت النفس موجود در تعالیم نماز است .

نمازگزاران با تکرار دایم آیات هفتگانه سوره حمد ( سبع المثانی ) که “ چون حلقه های به هم متصل ، هر کدام راهگشای بعدی می باشد ” پیوسته سرنوشت خود را مرور می کنند و در مسیر خودشناسی و خود باوری گام بر می دارند و با اعتقاد به “ إیاک نعبد و إیاک نستعین ” از هیچ چیز جز خدا برای التیام دردهای خویش یاری نمی جویند .

و این گونه است که نماز حقیقی تیشه بر ریشه اعتیاد می زند .

به قول اندیشمند شهید و استاد بزرگ مطهری (ره ) :

“ راز این که اکثر جانی های دنیا معتاد به یک سلسله سرگرمیهای خیلی شدید از قبیل مصرف تریاک و هروئین و مشروبات الکلی و قمار هستند ، این است که می خواهند از خودشان فرار کنند. مثل این که درونشان پر از مار و پر از عقرب است و دایم او را می گزند و این اعتیاد ها مانند مرفینی است که به انسانی که از شدت درد می نالد تزریق می کنند ، تا درد را احساس نکند ، این بدبختی بزرگی است که انسان نتواند خودش را آنچنان بسازد تا بتواند با خودش خلوت کند .
بر عکس بیشتر اهل صلاح و تقوی و اخلاق ( نمازگزاران ) و آنهایی که ندای وجدانشان را همیشه می شنوند ، معتاد به اینها نیستند و از هر چه که آنها را از خودشان منصرف می کند فرارمی کنند ، دلشان می خواهد ، خودشان باشند و در خودشان فکر کنند . چون عالم درونشان از عالم بیرونشان واقع “ سالم تر است ” (۲)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱. تحف العقول ، صفحه ۲۲۴

۲. فلسفه اخلاق ـ استاد شهید مطهری ـ صفحه ۳۸