هیئت فامیلی در ۱۴۰۰/۰۳/۲۰

در میانه کرونا و در زمانی که دست دادن و روبوسی دیگر برایمان حرام شده بود، با کاهش کرونا گروه فرهنگی هیئت فامیلی ابراهیم تصمیم گرفت جلسه‌ای به صورت حضوری و با رعایت کلیه پروتکول‌های بهداشتی برگزار کند.

در این جلسه حافظان عزیز قرآن های خودشون رو ارائه کردند و سپس حجت الاسلام و المسلیمن حاج سید سعید لواسانی در خصوص چله موسوی، تهذیب نفس و ملاک انتخاب در انتخابات سخنانی ایراد فرمودند که در زیر فیلم آن را مشاهده می فرمایید:

 

️حضرت زهرا(س) شکرگذار نعمت های ظاهری و باطنی خدا بودند

در روایتی نقل شده است که روزی پیامبر اکرم صل الله علیه و آله وسلم نزد حضرت زهرا سلام الله علیها آمدند؛ دیدند که حضرت زهرا سلام الله علیها زندگی تقریبا سختی دارند، روی یک زیر اندازی که خوب نیست نشسته اند و مشغول شیر دادن به بچه هستند و در همان حال با دست دیگر در حال آسیاب کردن آرد برای تهیه نان بودند.

وجود مبارک معصومین علیهم اسلام از لحاظ عاطفه در اوج هستند، پیامبر صل الله علیه و آله وسلم آنجا به گریه می افتند، انسان در این دنیا سختی هایی دار؛ در پی این سختی های دنیا، شیرینی آخرت در پیش داری.

حضرت زهرا می فرمایند: ای رسول خدا! بر نعمت های ظاهری و باطنی خدا شکر. آنچه داده است از باب رحمتی بوده و آنجه نداده است از باب حکمت.

? سخنرانی حجت الاسلام سید میرهاشم حسینی در هیئت نورالرضا(ع)، فاطمیه ۹۶

زیارت نامه حضرت علی اکبر علیه السلام

شیخ بزرگوار ابن قولویه در کتاب کامل الزیاره، ص ۳۲۹ به سند صحیح از ابی حمزه ثمالی نقل کرده که امام صادق^{علیه السلام} چگونگی زیارت امام حسین^{علیه السلام} را به او آموخت و گفت:

پس به جانب علی بن الحسین که نزد پای امام حسین است رو کن و بگو:

السَّلام عَلیکَ یا ابنَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمهُ اللهِ وَ بَرَکاتُُهُ وَ ابنُ خَلیفَهِ رَسُولِ اللهِ و ابن بِنتَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحمَهُاللهِ وَ بَرَکاتُهُ مُضاعَفَهً کُلَّما طَلَعَتِ الشَّمسُ أَو غَرَبَت السَّلامُ عَلیکَ وَ رَحمهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.

بِأَبی أَنتَ وَ أُمّی مِن مَذبُوح وَ مَقتُولٍ مِن غَیرِ جُرمٍ بِأَبی وَ أُمّی دَمُکَ المُرتَقی بِهِ إلی حَبیبِ اللهِ بِأَبی أَنتَ وَ أُمّی مِن مُقَدَّمٍ بَینَ یدَی أَبیکَ یحتَسِبُکَ وَ یبکی عَلَیکَ مُحترقاً عَلیکَ قَلبُهُ یرفَعُ دَمَکَ ألی عِنانِ السَّماءِ لا یرجَعُ مِنهُ قَطرَهٌ وَ لا تَسکُنُ عَلیکَ مَن أَبیکَ زَفرَهٌ حینَ وَ دَّعَکَ لِلفِراقِ فَمَکانُکُما عِندَاللهِ مَعَ آبائِکََ الماضینَ وَ مَعَ أُمَّهاتِکَ فی الجِنانِ مُنَعَّمینَ أَبرَأُ إلی اللهِ مِمَُن قَتَلَکَ وَ ذَبَحَکَ.

سپس خود را بر قبر بیانداز و دست خود را بر آن قرار ده و بگو:

سَلامُ اللهِ وَ سَلامُ مَلائِکَتِهِ المُقَرَّبینَ وَ أنبِیائِهِ المُرسَلینَ وَعِبادِهِ الصالِحینَ عَلیکَ یا مَولای وَ ابنَ مَولای وَ رَحمَهُ اللهِ وَ بَرکاتُهُ .
صَلی اللهُ عَلیکَ وَ عَلی عِترَتَکَ وَ أَهل بَیتِکَ وَ آبائِکَ وَ أَبنائِکَ وَ أُمَّتهاتِکَ الأَخیارِ الأَبرارِ الَّذینَ أَذهَبَ اللهُ عَنهُمُ الرِّجسَ وَ طَهَّرَهُم تَطهیراً.
السَّلامُ عَلیکَ یا ابنَ رَسُولِ اللهِ وَ ابنَ أَمیرِالمُؤمِنینَ وَ ابنَ الحُسینِ ابنِ عَلِی وَ رَحمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.
لَعَنَ اللهُ قاتِلَکَ وَ لَعنَ الله ُمَنِ استَخَفَّ بِحَقِّکُم وَ قَتََلَکُم وَ لَعَنَ مَن بَقِی مِنهُم وَ مَن مَضی نَفسی فِداؤُکُم وَ لِمَضجَعِکُم صَلَّی اللهُ عَلیکُم وَ سَلَّمَ تَسلیماً کَثیراً.

سپس گونه خود را بر قبر بگذار و بگو:

صَلَّی اللهُ عَلیکَ یا أَبا الحَسَنِ. (سه بار)

بِأَبی أَنتَ وَ أُمی أَتیتُکَ زائِراً وافِداً عائِذاً مِمّا جَنَیتُ عَلی نَفسی وَ احتَطَبتُ عَلی ظَهری أَسأَل اللهَ وَ وَلیی أَن یجعَلَ حَظّی مِن زِیارَتِکَ عِتقَ رَقبَتی مِنَ النّارِ.

ای فرزند رسول خدا و ای فرزند جانشین رسول خدا و ای فرزند دختر رسول خدا، سلام بر تو و رحمت و برکات خدا بر تو باد، هر دم که خورشید طلوع و غروب کند. سلام بر تو و رحمت و برکات خدا بر تو باد.

پدر و مادرم فدای تو ای سربریده و ای کشته بی گناه ، پدر و مادرم فدای خون تو که به سوی حبیب خدا( پیامبر) اوج گرفت. پدر و مادرم فدای تو که پدرت تو را ( مانند هدیه ای گرانبها) با دستان خود ( برای خدا) تقدیم کرد در حالیکه بر تو می گریست و دل می سوزاند و خون تو را به سوی آسمان می پاشید و قطره ای از آن باز نمی گشت و پدرت از گریه آرام نگرفت هنگامی که تو را وداع می گفت. پس جایگاه شما نزد خدا، با پدران و مادرانتان، در بهشت و برخوردار از نعمتهای بهشتی است. از آنکه تو را کشت و تو را سر برید، به سوی خدا دوری می جویم.

سلام خدا و رحمت و برکات او و سلام فرشتگان مقرب و پیامبران و بندگان شایسته خدا بر تو ای مولا و فرزند مولای من. درود خدا بر تو بر عترت و خاندان و پدران و فرزندان و مادران تو که شایسته و نیک بودند و خداوند هر گونه پلیدی را از آنان دور ساخت و آنان را پاکیزه وطاهر گردانید. سلام بر تو ای فرزند رسول خدا و ای فرزند امیرالمؤمنین و ای فرزند حسین بن علی و رحمت و برکات خدا بر تو.

خداوند لعنت کند کسی که با تو جنگید و کسی که حق شما را نادیده گرفت و شما را کشت. و تمام رفتگان و زندگان آنان را خدا لعنت کند. جانم به فدای شما و مرقد شما. درود و سلام فراوان خدا بر شما باد.

درود خدا بر تو ای ابالحسن ، پدر و مادرم به فدایت، به سوی تو آمدم و تو را زیارت می کنم و از جنایتهایی که بر نفس خود روا داشته ام و گناهانی که بر دوش خود حمل کرده ام به تو پناه می آورم.از خداوند که ولی تو و ولی من است می خواهم تا بهره مرا از زیارتت نجات از آتش دوزخ قرار دهد

فایل صوتی سخنرانی حاج آقا مجتبی تهرانی- حضرت علی اکبر

سخنرانى عبدالملک مروان در مکه ! 

عبدالملک مروان، خلیفه اموى در مکه سخنرانى مى کرد. همین که سخنانش به پند و موعظه رسید، مردى از میان جمعیت برخاست و گفت :

– بس است ، بس است !! شما امر مى کنید ولى خود عمل نمى کنید و نهى مى کنید، اما از کارهاى زشت نمى پرهیزید، پند مى دهید ولى پند نمى گیرید. آیا ما از کردار شما پیروى کنیم ، یا مطیع گفتار شما باشیم ؟! اگر بگویید پیرو روش ما باشید، چگونه مى توان از ستمگران پیروى کرد یا به چه دلیل ما از گناهکارانى اطاعت کنیم که اموال خدا را ثروت خود مى دانند و بندگان او را بنده خویش حساب مى کنند؟ و اگر بگویید از دستورات ما اطاعت نمایید و نصیحت ما را بپذیرید، آیا ممکن است آن کس که خود را پند نمى دهد، دیگرى را نصیحت کند؟ مگر اطاعت از کسى که عادل نیست جایز است ؟اگر بگویید، علم را در هر کجا یافتید بگیرید و نصیحت را از هر که باشد بپذیرید، شاید در میان ما کسانى باشند که بهتر از شما سخن بگویند و زیباتر حرف بزنند!از خلافت دست بردارید و نظام قفل و بند را کنار گذارید تا آنان که در شهرها در به در گشته اند و در بیابان ها آواره کرده اید، پیش بیایند و این خلافت را به طور شایسته اداره کنند.به خدا سوگند! ما هرگز از شما پیروى نکرده ایم و شما را مسلط بر مال و جان و دین خود نساخته ایم تا مانند ستمگران با ما رفتار کنید ما به وضع زمان خود آگاهیم و منتظر پایان مدت حکومت شما، و تمام شدن همه رنج ها و محنت هاى خود هستیم .هر کدام از شما که بر سریر حکومت تکیه زند مدت معینى دارد و به زودى پرونده اى که همه کردار و اعمال کوچک و بزرگ در آن نوشته شده مى خواند و آن وقت خواهد فهمید که ستمگران چه ظلم هایى روا داشته اند!

در این هنگام ، یکى از ماءموران مسلح خلیفه ، پیش آمده و او را گرفت ، دیگر از سرنوشت او خبرى نشد!

انس با قرآن

«إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ. فِی کِتابٍ مَکْنُونٍ. لا یَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ. تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ»[۱]

یعنی: این [پیام‏]، قطعاً قرآنى است ارجمند. در کتابى نهفته. که جز پاک‏شدگان بر آن دست ندارند. وحیى است از جانب پروردگار جهانیان».

«قرآن» تنها کتابى است که تمامى کلمات و الفاظ آن از سوى خداوند است:

«إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ یُوحى‏»[۲] (این سخن بجز وحیى که وحى می‌‏شود نیست).

«قرآن» تنها کتابى است که بدون تحریف، همچنان ماندگار است و با اطمینان، می‌توان به آن اعتماد کرد:

«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ»[۳] یعنی بى‏تردید ما این قرآن را فرو فرستادیم و قطعاً، نگهبان آن خواهیم بود.

«قرآن» تنها کتاب اطمینان‌بخش آسمانی است که تصدیق‏‌کننده معارف حق پیامبران گذشته است؛ به طورى که پیروان ادیان دیگر نیز می‌توانند سابقه واقعى و معارف حقیقى خود را از قرآن به دست آورند:

«نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ»[۴] (این کتاب را در حالى که تأیید‌کننده آنچه [از کتاب‏هاى آسمانى] پیش از خود است، بحق، بر تو نازل کرد).

«قرآن» دارای آیات اعتقادى، اخلاقى و احکامی، گسترده‏‌تر و مهیمن (حاکم و برتر) بر کتاب‏هاى آسمانى گذشته است:

«مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتابِ وَ مُهَیْمِناً عَلَیْهِ»[۵] (تصدیق‌کننده کتاب‏هاى پیشین و حاکم بر آنهاست).

«قرآن» به صورت تدریجى و با نگاه به واقعیت‏‌ها نازل شده و در نامناسبترین شرایط، تمدن‏‌ساز بوده است. از این رو، می‌تواند در هر شرایطى، به دیگر واقعیت‏ها نیز شکل داده و براى جامعه بشریت، راهنما باشد:

«تَبارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى‏ عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعالَمِینَ نَذِیراً»[۶] یعنی بزرگ [و خجسته] است کسى که بر بنده خود، فرقان [کتاب جداسازنده حق از باطل‏] را نازل فرموده، تا براى جهانیان، هشداردهنده باشد.

بنابراین «انس با قرآن» و تدبر در قرآن می‌تواند همه برکات گفته شده را به ارمغان بیاورد.

آیت‌الله بهجت «‏رحمه‌الله» فرمودند: در روایت است که: «أنَا جَلِیسُ مَنْ ذَکَرَنى»[۷]؛ (من همنشین کسى هستم که به یاد من باشد). مثل این که دو نفر با هم صحبت می‌کنند، هم این صحبت می‌کند هم آن، خیلى مطلب بالاست، نعمت‏هایى به این بزرگى براى ما فراهم است، براى هیچ امّتى، چنین نبوده است.

آقایى در تبریز خیلى کمالات داشته، از جمله اینکه روزى یک صفحه یا یک ورق قرآن می‌خوانده و می‌گفته است که خداوند متعال دو نعمت به من ارزانى داشته: یکى اینکه، توفیق بُکا در عزاى سیدالشهدا«علیه السلام» را دارم و دیگر اینکه، قرآن را با کسالت نخوانده‏‌ام. به عقیده بنده خیلى کلام بزرگى است.[۸]

قلب جوانان، قلبى آماده براى برخوردارى از نورانیت قرآن است. امام صادق‏ «علیه السلام» می‌فرمایند: «هر که در جوانى با ایمان، قرآن بخواند، قرآن با گوشت و خونش بیامیزد و خداى عزوجل او را با سفره کرام نیکوکار همراه کند و قرآن در روز قیامت مانع او از دوزخ شود».[۹]

در این باره اشاره به برخى راهکارها شایسته و بایسته است: (که در پُست‌های آینده به آنها می‌پردازیم)

۱. آداب ظاهرى تلاوت قرآن

۲. آداب باطنى تلاوت قرآن‏

۳. تدبر در آیات قرآن‏

۴. ترجمه‏‌هاى زیبا و دقیق‏

۵. بیان و تحلیل داستان‏‌هاى قرآن

۶. الگوگیرى از قرآن

۷. پاسخ‏‌یابى از قرآن‏

۸. ژرف اندیشى در مطالعات قرآنى‏

۹. برگزارى جلسات قرآنى‏

۱۰. همنشینى با قرآن‏‌شناسان و قرآن‏‌پژوهان‏

(بیشتر…)