از آزار دیدن به خاطر امربه معروف و نهی از منکر نترسیم

من و تو پای دین، یک سیلی نباید بخوریم؟ همسرت، همکارت، برادرت، خواهرت و.. را که می توانید آگاه کنید.

حضرت رقیه (سلام الله علیها) کارش دفاع از حریم اهل بیت (علیهم السلام) بود، یک جا با گریه، جای دیگر با سیلی، با ضجه، داد و تازیانه خوردن! من و تو پای دین، یک سیلی نباید بخوریم؟ همسرت، همکارت، برادرت، خواهرت و.. را که می توانید آگاه کنید. حرام محمد (صلی الله علیه و آله) تا قیامت حرام است و حلالش تا قیامت حلال است. اینقدر راحت حریم اسلام، دین و پیغمبر (صلی الله علیه و آله) را می شکنند و ما سکوت می کنیم.

آقا و ارباب ما تکه تکه شد، بی کفن در بوریا پیچیدند برای امر به معروف و نهی ازمنکر
بچه حسینی؛ امر به معروف و نهی از منکر سیلی خوردن و گریه کردن است! حواسمان جمع باشد از بیخ گوش ما اسلام را نبرند، نعمت را از انسان می گیرند باید شکر عملی داشته باشیم. اگر دم از زینب (سلام الله علیها) می زنیم، زینبی زندگی کنیم، حسینی زندگی کنیم.

? سخنرانی حجت الاسلام حسن آبادی در روضه مکتب المهدی(عج) – خرداد ۱۳۹۵

ساکت ماندن در برابر کارهای زشت

امام صادق علیه السلام فرمود: هر گروهی که در برابر کار زشتی که میانشان رواج دارد ساکت بمانند و انجام دهنده را سرزنش نکنند به زودی خداوند عزوجل عذاب خود را بر آن‌ها فرود خواهد آورد.

 
امام صادق علیه السلام به نقل از پدر بزرگوارش روایت کرده است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: اگر بنده پنهانی گناهی انجام دهد زیان آن تنها به خودش خواهد رسید ولی اگر آن گناه را آشکارا انجام دهد و مردم او را سرزنش نکنند زیان آن به همه مردم خواهد رسید.
امام صادق علیه السلام افزود: دلیل آن به خاطر این می‌باشد که او با این کار خود دین خداوند را کوچک شمرده است و خود را در همان مکانی قرار داده که دشمنان خدا از رفتار او الگو می‌گیرند.

 
امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: ای مردم! خداوند متعال مردم را به خاطر گناه گروهی انگشت شمار که در پنهان گناه انجام می‌دهند عذاب نمی‌کند ولی اگر همان گروه انگشت شمار آشکارا در برابر مردم مشغول گناه شوند مردم هم آن گروه را به خاطر کارهای زشتی که انجام می‌دهند سرزنش نکنند خداوند متعال هر دو گروه را مجازات فرماید.

 
امام افزود: هیچ کدام از شما در جایی که یک ستمگر مردی را کتک می‌زند یا ستمدیده‌ای را آزار می‌کند و یا بی‌گناهی را می‌کشد حضور داشته باشد اگر نمی‌تواند از او دفاع کند زیرا یاری دادن مؤمن توسط مؤمن واجب است و عافیت برای شما آسان‌تر می‌باشد تا زمانی که حجت بر شما تمام شده باشد.

 
و نیز فرمود: هنگامی که در میان بنی اسرائیل گناه رواج یافت یک نفر برادر هم کیش خود را در حال ارتکاب گناه می‌دید او را از آن کار زشت باز می‌داشت ولی آن گناه کار به کار خود هم چنان ادامه می‌داد ولی اصرار بر گناه مانع نمی‌شد تا نصیحت کننده همنشین و هم پیاله و همسفر آن مرد گناه کار نشود تا جایی که خداوند به سبب ترک نهی از منکر دل‌های بنی اسرائیل را از هم برگرداند و آن‌ها را به دشمنی با یکدیگر وا داشت چنان چه خداوند فرمود: گروهی از بنی اسرائیل که کافر شدند به وسیله حضرت داوود و عیسی بن مریم نفرین شدند زیرا نافرمانی کردند و از احکام خدا دور شدند و یکدیگر را از انجام کارهای زشت باز نمی‌داشتند و چه کار زشتی انجام دادند.

 

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص ۴۷۹

زراندوزی و زکات در اسلام

زراندوزی و زکات

« یَا أیُّهَا الَّذینَ آمَنوا إِنَّ کَثیراً مِّنَ الأحبارِ وَ الرُّهبانِ لَیأکُلُونَ أموَالَ النَّاسِ بِالباطِلِ وَ یَصُدُّونَ عَن سَبیلِ اللهِ وَ الَّذینَ یَکنِزونَ الذَّهَب وَ الفِضَّه وَ یُنفقونها فی سبِیلِ الله فَبَشِّرهُم بِعَذابٍ ألِیمٍ »(توبه ۳۴)

« ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بسیاری از دانشمندان و راهبان، (با سوء استفاده از موقعیت خود) اموال مردم را به ناحق می‌خورند و آنان را از راه خدا باز می‌دارند. و کسانی که طلا و نقره می‌اندوزند و آن را در راه خدا انفاق نمی‌کنند، پس آنان را به عذابی دردناک بشارت بده.»

زکات در روایات

از امام صادق(ع) پرسیدند: در چه مقدار مال، زکات واجب می‌شود؟ حضرت فرمود : زکات ظاهر یا باطن؟ گفتند: هر دو. حضرت ابتدا نصابی را برای زکات ظاهر بیان نموده و آن‌گاه در بیان زکات باطن فرمودند: «فَلا تستأثر عَلی أخیک بما هو احوج الیه منک» آنچه را برادر دینی‌ات به آن نیازمندتر از توست، او را انتخاب و ترجیح دهی.

در روایتی دیگر آن حضرت می‌فرماید:« إنّما اعطاکم الله هذه الفضول من الأموال لتوجّهوها حیث وجّهها الله تعالی و لم تُعطّلوها لتکنِزوها» خداوند این مال‌های اضافی را به شما عطا کرد تا در مسیر رضای او خرج کنید، نه آنکه احتکار و گنج کنید.

طبق روایات، امام زمان (ع) چون ظهور کند گنج‌ها را حرام می‌کند و همه را به مصرف مبارزات خود می‌رساند.

پیامبر(ص) فرمود:« اِنّ الله فرض علی اغنیاء المسلمین فی أموالهم القدر الّذی یَسَعُ فقرائهم… الا انّ الله یحاسبهم حساباً شدیداً و یعذّبهم عذاباً ألیما» خداوند در مال مسلمانان ثروتمند به مقداری زکات واجب کرده که کفاف فقرا را بدهد، آگاه باش! همانا خداوند آنان را اگر به وظیفه‌ی خود عمل نکنند، حسابرسی شدید می‌کند.

رسول خدا(ص) فرمود: هر مالی که زکات آن پرداخت نشود کنز است، گرچه پنهان نباشد، یا غیرطلا و نقره باشد.

ابوذر و آیه کنز

ابوذر غفاری صحابی بزرگوار پیامبر، در اعتراض به زراندوزی‌های معاویه و عثمان و عمال حکومتی و حیف و میل اموال عمومی، صبح و شام این آیه را با صدای بلند در برابر معاویه و سپس در مقابل عثمان می‌خواند و می‌گفت: این آیه مخصوص مانعان زکات نیست و هر نوع زراندوزی را شامل می‌شود.

در تفسیر شریف المیزان آمده است که از برخوردهای ابوذر با عثمان و معاویه و کعب الأحبار، برمی‌آید که ثروت‌اندوزی در جامعه فقیر حرام است، گرچه از راه حلال باشد و زکاتش پرداخت شده باشد. البته برخی آن را به اجتهاد شخصی ابوذر نسبت می‌دادند. ولی خودش می‌گفت:« ما قلتُ لهم إلّا ما سمعتُ من نبیّهم» آنچه گفته‌ام از پیامبر(ص) شنیده‌ام. از طرفی صراحت و صداقت ابوذر هم مورد تأیید پیامبر(ص) است.

از فرازهای برجسته‌ی زندگی ابوذر، همین امر به معروف و نهی از منکر او نسبت به حکام، در زمینه ریخت‌ و پاش‌های اقتصادی است و نزاعش با عثمان بر سر مال و مقام نبود، بلکه اعتراض به یک منکر اجتماعی بود.

سر‌انجام عثمان، این صحابی پارسا و انقلابی را به شام تبعید کرد، از شام هم به بدترین وضعی به مدینه و سپس به «ربذه» تبعید کردند و در آنجا مظلومانه جان سپرد. و این نیز از فرازهای ناپسند و ننگین حکومت عثمان بود.

لزوم امر به معروف و نهی از منکر

قَالَ النَّبیُ(ص) :« إِنَّ قَوْماً رَکِبوا سَفِینَهً فِی البَحرِ وَ اقْتَسمُوا فَصارَ کُلُّ واحِدٍ مِنهُم مَوضِعَهُ فَنَقَرَ رَجُلٌ مَوضِعَهُ بِفَأْسٍ فَقالوا: ما تَصْنَعُ؟ قالَ: هُوَ مَکانی أَصْنَعُ بِهِ ما شِئْتُ فَإِنْ أَخَذوا عَلی یَدَیهِ نَجا وَ نَجَوا وَ إِن لَمْ یَأْخُذُوا عَلی یَدَیهِ هَلَکَ وَ هَلَکُوا»

پیامبر اکرم(ص) فرمود:« مردمی در کشتی می‌نشینند و به دریا می‌روند. جایگاه‌های کشتی را بین خود تقسیم می‌کنند و هر فردی در نقطه‌ای مستقر می‌گردد. یکی از مسافرین به فکر سوراخ کردن کشتی می‌افتد. تبری به دست می‌گیرد و به قرارگاه خود می‌کوبد. همسفر‌ها به وی می‌گویند: چه می‌کنی؟ جواب می‌دهد: این نقطه متعلق به من و در اختیار من است. هر کاری بخواهم انجام می‌دهم! اگر مسافرین دستش را بگیرند و از این عملش باز دارند او و خودشان نجات می‌یابند و اگر آزادش بگذارند او و سایرین هلاک خواهند شد.»