بلغ ما انزل الیک

?طرف از بیابان آمده و همان ابتدا پایش را روی دامن پیغمبر گذاشته که اول این خارهای فرو رفته را دربیاور تا بعدش سوالاتم را بپرسم.

?پیغمبر هم به صحابی خشمگینش، با چشم اشاره می کند که واکنش نشان ندهند.

❤️پا را در آغوش میگیرد تا خارها را دربیاورد.

?او هم می گوید ثابت کن که پیغمبر هستی.

?حالا پیامبر باید به این شخص «بلغ ما انزل الیک» کند. آنچه نازل شده است را به این شخص برساند…[این معجزه پیامبر است.]
علی اکبر ترابیان

رسول خدا(ص) در مثال دریا است

در قاموس نبوت اعراض از دنیا، اعراض از شهرت و مقامات دنیایی و … روش پیامبر(ص)بود.

پیامبر اجازه نمی دادند حتی کسی کنارشان راه برود. می ایستادند و می فرمودند: چه می خواهید؟ می گفتند: یارسول الله می خواهیم همراه شما راه برویم. پیامبر می فرمودند: این کار را انجام ندهید، با من که حرکت می کنید من احساس غرور می کنم. بگذارید من بدانم که کسی نیستم به قول امروزی ها عددی نیستم.

پیامبر تا این اندازه افتادگی داشتند.

تمام شیعیان جهان، یا تمام مسلمین جهان؟

 

? «سالروز رحلت حضرت رسول اکرم (ص) را به تمام شیعیان جهان تسلیت عرض می کنیم.»
این زیرنویسِ امروزِ تعداد زیادی از شبکه های تلویزیونی بود و بر زبان تعداد زیادی از گویندگان و مجریان رسانه‌های دیداری و شنیداری ایران و حتی بسیاری از سخنران‌ها و مداحان جاری شد.
چه چیزی باعث می‌شود که رحلت رسول اکرم (ص) که باعث تأثر همه مسلمین جهان است فقط به شیعیان جهان تسلیت گفته می شود؟ آیا گویندگان این عبارت‌ها در رسانه‌ای که برای عموم مردم ایران پخش می‌شود، تصور می‌کنند که هیچ اهل سنتی در این کشور زندگی نمی‌کند؟ یا اینکه کلاً وجود نبی مکرم (ص) را مختص به شیعیان می‌دانند و باقی امت اسلام را دست خالی از میدان بیرون می‌کشند؟
متأسفانه سال‌هاست که این روش به یک عادت گفتاری تبدیل شده است که در مناسبت های دینی، فقط شیعیان را مخاطب برنامه قرار می‌دهند و دیگران را از دایرۀ مخاطبین خارج می کنند.
آیا دست‌اندرکاران این برنامه‌ها و گویندگان این جملات تا حالا با خود فکرکرده‌اند که اهل سنت شنونده یا بینندۀ برنامه، از این که فکر می‌کنند به هیچ انگاشته شده‌اند چه حس و حالی به آن‌ها دست می دهد؟ آیا از تبعات این اختصاصی‌سازی بزرگان دینی آگاهی دارند؟
متأسفانه این نگرش محدود و این اختصاصی‌سازی تا حدی در ذهن‌ها رسوخ کرده است که بعضی‌ها با دیدن اشتیاق و علاقه یک اهل سنت به امامان، متعجب می شوند و می گویند «با وجود اینکه سنی است، امام علی (ع) را دوست دارد.» و….
یکی از دوستان اهل سنت که از تاجیکستان آمده بود گلایه می کرد و می گفت که به حرم امام رضا (ع) رفته بودم. سخنرانی که در حرم در حال ایراد سخن بود گفت: « یا امام رضا، تو چقدر کریم و بزرگوار هستی که یک سنی هم به حرم تو می آید!»
می گفت:« خیلی ناراحت شدم. مگر ما را اینها چه تصور کرده اند که در باره ی ما این گونه قضاوت می کنند.»
حدود دو سه هفتۀ دیگر هفتۀ وحدت آغاز می‌شود و باز یک عالم شعر و شعار و تبلیغات برای وحدت مسلمین از رادیو و تلویزیون ها نشر می‌شود. آیا اهمیت به وحدت مسلمین فقط در حد یک هفته شعار و تبلیغات است یا اینکه رسانه‌ها و مبلغان مذهبی در طول سال باید از هر نکته‌ای که به این وحدت صدمه می‌زند جلوگیری کنند و برنامه‌سازی‌ها طوری باشد که در طول سال وحدت و همدلی بین اهالی دو مذهب بیشتر شود؟ یک هفته حرف از وحدت می‌زنیم و بعد در طول سال دوباره راه خودمان را می‌رویم و هیچ برنامه‌سازی در طول سال برای حفظ وحدت مسلمین نداریم. رهبر معظم انقلاب اسلامی آیت‌الله خامنه‌ای می‌فرمایند: « شخص شخیص نبی مکرم اسلام(ص) یک نقطه ی اصلی و محوری برای اتحاد همه ی گروه های اسلامی است. دلهای همه لبالب از محبت پیغمبر است. همه ی آحاد امت اسلامی عاشق و دلباخته ی این بنده ی برگزیده ی خدا و این انسان والای سراسر تاریخند. این را وسیله ی وحدت و محور اتحاد امت اسلامی قراربدهند و امت اسلامی به هم نزدیک بشوند.»

?زینب بیات