20
1392
تسبیحات در سحر
هشتم:این تسبیحات را که در کتاب اقبال آمده بخوان:
سُبْحَانَ مَنْ یَعْلَمُ جَوَارِحَ الْقُلُوبِ سُبْحَانَ مَنْ یُحْصِی عَدَدَ الذُّنُوبِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ خَافِیَهٌ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ سُبْحَانَ الرَّبِّ الْوَدُودِ سُبْحَانَ الْفَرْدِ الْوِتْرِ سُبْحَانَ الْعَظِیمِ الْأَعْظَمِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا یُؤَاخِذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ سُبْحَانَ الْحَنَّانِ الْمَنَّانِ سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِیمِ سُبْحَانَ الْجَبَّارِ الْجَوَادِ سُبْحَانَ الْکَرِیمِ الْحَلِیمِ سُبْحَانَ الْبَصِیرِ الْعَلِیمِ سُبْحَانَ الْبَصِیرِ الْوَاسِعِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِدْبَارِ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِدْبَارِ اللَّیْلِ وَ إِقْبَالِ النَّهَارِ [سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ وَ إِدْبَارِ اللَّیْلِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ وَ إِقْبَالِ اللَّیْلِ] وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَهُ وَ الْکِبْرِیَاءُ مَعَ کُلِّ نَفَسٍ وَ کُلِّ طَرْفَهِ عَیْنٍ وَ کُلِّ لَمْحَهٍ سَبَقَ فِی عِلْمِهِ سُبْحَانَکَ مِلْأَ مَا أَحْصَى کِتَابُکَ سُبْحَانَکَ زِنَهَ عَرْشِکَ سُبْحَانَکَ سُبْحَانَکَ سُبْحَانَکَ .
منزّه است آنکه قواى پنهانى دلها را مىداد،منزّه است آنکه عدد گناهان را بر مىشمارد،منزّه است آنکه پوشیدهاى در آسمانها و زمینها براى او پوشیده نمىماند،منزّه است پروردگار پرمهر و محبّت،منزّه است آن یگانه و فرد منزّه است بزرگ بزرگتر،منزّه است آنکه بر اهل فرمانروایىاش ستم نمىورزد،منزّه است آنکه اهل زمین را به عذابهاى گوناگون کیفر نمىکند،منزّه است آن مهربان نعمتبخش،منزّه است آن رئوف مهربان،منزّه است آن جبّار سخاوتمند،منزّه است آن کریم بردبار،منزّه است آن بیناى دانا،منزّه است آن بیناى وسعتبخش،منزّه است خدا بر روىآوردن روز،منزّه است خدا بر روىگرداندن روز،منزّه است خدا بر روى گرداندن شب و روىآوردن روز،براى اوست سپاس و بزرگوارى و بزرگى و کبریایى،همراه هر نفس و هر چشم برهم زدن و هر برق نگاه که در علم او گذشته، منزّهى تو به انباشتگى آنچه کتابت بر شمرده،منزّهى تو به سنگینى عرشت،منزّهى تو،منزّهى تو،منزّهى تو.
آگاه باش:علما فرمودهاند:اگر پس از خوردن سحر نیّت روزه کند بهتر است،هرچند از آغاز شب تا پایان شب مىتوان نیّت روزه کرد و بلکه همین که مىداند،و قصدش این است که فردا براى خدا روزه مىگیرد،و از مفطرات خودارى مىکند کافى است،و شایستهتر است که نماز شب را در سحرها ترک نکند،و شبزندهدارى را بجا آورد.
20
1392
مختصرترین دعاهای سحر
هفتم:این دعا را که مختصرترین دعا از دعاهاى سحر است،و در کتاب«اقبال» آمده بخوان:
یَا مَفْزَعِی عِنْدَ کُرْبَتِی وَ یَا غَوْثِی عِنْدَ شِدَّتِی إِلَیْکَ فَزِعْتُ وَ بِکَ اسْتَغَثْتُ وَ بِکَ لُذْتُ لا أَلُوذُ بِسِوَاکَ وَ لا أَطْلُبُ الْفَرَجَ إِلا مِنْکَ فَأَغِثْنِی وَ فَرِّجْ عَنِّی یَا مَنْ یَقْبَلُ الْیَسِیرَ وَ یَعْفُو عَنِ الْکَثِیرِ اقْبَلْ مِنِّی الْیَسِیرَ وَ اعْفُ عَنِّی الْکَثِیرَ إِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ إِیمَانا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ یَقِینا حَتَّى أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ یُصِیبَنِی إِلا مَا کَتَبْتَ لِی وَ رَضِّنِی مِنَ الْعَیْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا عُدَّتِی فِی کُرْبَتِی وَ یَا صَاحِبِی فِی شِدَّتِی وَ یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی وَ یَا غَایَتِی فِی رَغْبَتِی أَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِی وَ الْآمِنُ رَوْعَتِی وَ الْمُقِیلُ عَثْرَتِی فَاغْفِرْ لِی خَطِیئَتِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
اى پناهگاهم در غم و اندوه،اى دادرسم در دشواریها،به تو پناه آوردم و از تو دادخواهى نمودم،و پناهجوى تو شدم،و به دیگرى پناه نمىبرم،و گشایش در کارم را جز از تو نخواهم،پس به فریادم رس،و در کارم گشایش ده،اى که عمل اندک را مىپذیرى،و از گناه بسیار در مىگذرى،عبادت اندک را از من بپذیر،و گناه بسیار را از من درگذر،زیرا تو آمرزنده مهربانى. خدایا از تو ایمانى مىخواهم که دلم با آن همراه باشد،و باورى مىجویم که بدانم هرگز چیزى به من نمىرسد،جز آنچه تو برایم نوشتى مرا از زندگى به آنچه نصیبم فرمودى خشنود ساز،اى مهربانترین مهربانان،اى توشهام در غم و اندوه،اى همراهم در سختیها،اى سرپرستم در نعمتها،و اى هدف میل و رغبتم،تو پوشاننده زشتى من،و ایمنىبخش هراس من،و درگذرنده لغزش منى،خطایم را بیامرز،اى مهربانترین مهربانان.
20
1392
دعای سحر دیگر
پنجم :و همچنین شیخ فرموده:این دعا را در سحرها بخوان:
یَا عُدَّتِی فِی کُرْبَتِی وَ یَا صَاحِبِی فِی شِدَّتِی وَ یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی وَ یَا غَایَتِی فِی رَغْبَتِی أَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِی وَ الْمُؤْمِنُ رَوْعَتِی وَ الْمُقِیلُ عَثْرَتِی فَاغْفِرْ لِی خَطِیئَتِی اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ خُشُوعَ الْإِیمَانِ قَبْلَ خُشُوعِ الذُّلِّ فِی النَّارِ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ تَحَنُّنا مِنْهُ وَ رَحْمَهً وَ یَبْتَدِئُ بِالْخَیْرِ مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ تَفَضُّلا مِنْهُ وَ کَرَما بِکَرَمِکَ الدَّائِمِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ هَبْ لِی رَحْمَهً وَاسِعَهً جَامِعَهً أَبْلُغُ بِهَا خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِمَا تُبْتُ إِلَیْکَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِیهِ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ خَیْرٍ أَرَدْتُ بِهِ وَجْهَکَ فَخَالَطَنِی فِیهِ مَا لَیْسَ لَکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اعْفُ عَنْ ظُلْمِی وَ جُرْمِی بِحِلْمِکَ وَ جُودِکَ یَا کَرِیمُ،
اى توشهام در اندوه بسیار،اى همراهم در سختیها،اى سرپرستم در گاه نعمت،اى هدفم در میل و رغبت،تو پوشاننده زشتى منى،تو ایمنىبخش هراس منى،تو درگذرنده از لغزش منى،پس خطایم را بیامرز.خدایا از تو فروتنى ایمان را پیش از خوارى در دوزخ خواستارم،اى یگانه،اى یکتا،اى تکیهگاه حاجات،اى که نزاده و زاده نشده و هیچ همتایى ندارد،اى آنکه از روى محبت و رحمت به کسىکه از او بخواهد عطا مىکنى،و از روى فضل و کرم بر کسىکه از او درخواست نکرد شروع به خیر مىنماید،به حق کرم جاودانت بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و مرا رحمت گسترده و فراگیر بخش،که به سبب آن به خیر دنیا و آخرت برسم. خدایا از تو آمرزش مىجویم،براى گناهانى که پس از توبه از آنها،دوباره مرتکب آنها شدم،و از تو درخواست بخشش مىکنم،براى هر عمل خیرى که خالصانه براى تو انجام دادم،ولى آنچه براى رضاى تو نبود.آمیخته به آن شد.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و از ستم و گناهم به بردبارى و جودت درگذر،اى کریم،
یَا مَنْ لا یَخِیبُ سَائِلُهُ وَ لا یَنْفَدُ نَائِلُهُ یَا مَنْ عَلا فَلا شَیْءَ فَوْقَهُ وَ دَنَا فَلا شَیْءَ دُونَهُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْنِی یَا فَالِقَ الْبَحْرِ لِمُوسَى اللَّیْلَهَ اللَّیْلَهَ اللَّیْلَهَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ اللَّهُمَّ طَهِّرْ قَلْبِی مِنَ النِّفَاقِ وَ عَمَلِی مِنَ الرِّیَاءِ وَ لِسَانِی مِنَ الْکِذْبِ وَ عَیْنِی مِنَ الْخِیَانَهِ فَإِنَّکَ تَعْلَمُ خَائِنَهَ الْأَعْیُنِ وَ مَا تُخْفِی الصُّدُورُ یَا رَبِّ هَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِکَ مِنَ النَّارِ هَذَا مَقَامُ الْمُسْتَجِیرِ بِکَ مِنَ النَّارِ هَذَا مَقَامُ الْمُسْتَغِیثِ بِکَ مِنَ النَّارِ هَذَا مَقَامُ الْهَارِبِ إِلَیْکَ مِنَ النَّارِ هَذَا مَقَامُ مَنْ یَبُوءُ لَکَ بِخَطِیئَتِهِ وَ یَعْتَرِفُ بِذَنْبِهِ وَ یَتُوبُ إِلَى رَبِّهِ هَذَا مَقَامُ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ هَذَا مَقَامُ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ هَذَا مَقَامُ الْمَحْزُونِ الْمَکْرُوبِ،
اى که گدایش را محروم نمىکند،و عطایش پایان ندارد،اى که برتر است و چیزى برتر از او نیست،و نزیک است،و چیزى نزدیکتر از او نمىباشد،خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،اى شکافننده دریا پیش روى موسى،همین شب،همین شب،همین شب،همین ساعت،همین ساعت،همین ساعت،خدایا دلم را از دورویى و کردارم را از ریا،زبانم را از دروغ،و دیدهام را از خیانت پاک کن،همانا تو از خیانت دیدهها و آنچه در سینهها نهان است خبردارى،پروردگارا،این است جایگاه پناهنده به تو از آتش،این است جایگاه پناهخواه از تو از آتش،این است جایگاه دادخواه از تو از آتش،این است جایگاه گریزان به سوى تو از آتش،این است جایگاه کسىکه از خطایش به تو بازگشته،و به گناهش اعتراف مىکند،و به سوى پروردگارش توبه مىنماید،این است جایگاه بینواى تهیدست،این است جایگاه هراسنده پناهجو،این است جایگاه اندوهناک غمگین،
هَذَا مَقَامُ الْمَغْمُومِ [الْمَحْزُونِ] الْمَهْمُومِ هَذَا مَقَامُ الْغَرِیبِ الْغَرِیقِ هَذَا مَقَامُ الْمُسْتَوْحِشِ الْفَرِقِ هَذَا مَقَامُ مَنْ لا یَجِدُ لِذَنْبِهِ غَافِرا غَیْرَکَ وَ لا لِضَعْفِهِ مُقَوِّیا إِلا أَنْتَ وَ لا لِهَمِّهِ مُفَرِّجا سِوَاکَ یَا اللَّهُ یَا کَرِیمُ لا تُحْرِقْ وَجْهِی بِالنَّارِ بَعْدَ سُجُودِی لَکَ وَ تَعْفِیرِی بِغَیْرِ مَنٍّ مِنِّی عَلَیْکَ بَلْ لَکَ الْحَمْدُ وَ الْمَنُّ وَ التَّفَضُّلُ عَلَیَّ ارْحَمْ أَیْ رَبِّ أَیْ رَبِّ أَیْ رَبِّ
این است جایگاه دلگیر افسرده،این است جایگاه غریب غرق شده،این است جایگاه ترسنده هراسان،این است جایگاه کسىکه براى گناهش آمرزگارى جز تو نیابد،و توانبخشى براى ناتوانىاش جز تو پیدا نکند،و براى اندوهش برگزیدهاى جز تو نبیند، اى خدا اى کریم،چهرهام را به آتش مسوزان،آن هم پس از سجدهام براى تو،و به خاک ساییدن رویم به درگاهت،بىآنکه منّتى از من بر تو باشد،بلکه تو را بر من و سپاس و منّت و تفضّل است،رحم کن پروردگارا،پروردگارا،پروردگارا،
آنقدر بگوید تا نفس قطع شود
ضَعْفِی وَ قِلَّهَ حِیلَتِی وَ رِقَّهَ جِلْدِی وَ تَبَدُّدَ أَوْصَالِی وَ تَنَاثُرَ لَحْمِی وَ جِسْمِی وَ جَسَدِی وَ وَحْدَتِی وَ وَحْشَتِی فِی قَبْرِی وَ جَزَعِی مِنْ صَغِیرِ الْبَلاءِ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ قُرَّهَ الْعَیْنِ وَ الاغْتِبَاطَ یَوْمَ الْحَسْرَهِ وَ النَّدَامَهِ بَیِّضْ وَجْهِی یَا رَبِّ یَوْمَ تَسْوَدُّ الْوُجُوهُ آمِنِّی مِنَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ أَسْأَلُکَ الْبُشْرَى یَوْمَ تُقَلَّبُ الْقُلُوبُ وَ الْأَبْصَارُ وَ الْبُشْرَى عِنْدَ فِرَاقِ الدُّنْیَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَرْجُوهُ عَوْنا [لِی] فِی حَیَاتِی وَ أُعِدُّهُ ذُخْرا لِیَوْمِ فَاقَتِی الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَدْعُوهُ وَ لا أَدْعُو غَیْرَهُ وَ لَوْ دَعَوْتُ غَیْرَهُ لَخَیَّبَ دُعَائِی الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَرْجُوهُ وَ لا أَرْجُو غَیْرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَیْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِی،
به ناتوانىام و کمى تدبیرم،و نازکى پوستم،و از هم گسیختن بندهایم،و از هم پاشیدن گوشت و بدن،و پیکرم، و تنهایى و هراسم در قبر،و بىتابىام از بلاى کوچک،از تو درخواست مىکنم،پروردگارا،اى نور چشم و خوشحالى روز اندوه و ندامتم،پروردگارا چهرهام را سپید کن آن روز که چهرهها سیاه مىشود،از هول بزرگتر امانم ده،از تو درخواست مژده مىکنم براى روزى که دلها و دیدهها زیرورو مىشود،و به هنگام جدا شدن از دنیا خاهان بشارتم،سپاس خداى را که به یارى او در زندگىام امید دارم،و او را چونان اندوخته روز تهیدستىام مهیّا مىسازم سپاس خداى را که او را مىخوانم،و جز او را نمىخواهم،اگر جز او را مىخواندم،خواندنم بىپاسخ مىماند،سپاس خداى را که به او امید مىبندم و به غیرش امید ندارم،اگر به جز او امید مىبستم،امیدم ناامید مىشد،
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُنْعِمِ الْمُحْسِنِ الْمُجْمِلِ الْمُفْضِلِ ذِی الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَلِیُّ کُلِّ نِعْمَهٍ وَ صَاحِبُ کُلِّ حَسَنَهٍ وَ مُنْتَهَى کُلِّ رَغْبَهٍ وَ قَاضِی کُلِّ حَاجَهٍ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِی الْیَقِینَ وَ حُسْنَ الظَّنِّ بِکَ وَ أَثْبِتْ رَجَاءَکَ فِی قَلْبِی وَ اقْطَعْ رَجَائِی عَمَّنْ سِوَاکَ حَتَّى لا أَرْجُوَ غَیْرَکَ وَ لا أَثِقَ إِلا بِکَ یَا لَطِیفا لِمَا تَشَاءُ [یَشَاءُ] الْطُفْ لِی فِی جَمِیعِ أَحْوَالِی بِمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى یَا رَبِّ إِنِّی ضَعِیفٌ عَلَى النَّارِ فَلا تُعَذِّبْنِی بِالنَّارِ یَا رَبِّ ارْحَمْ دُعَائِی وَ تَضَرُّعِی وَ خَوْفِی وَ ذُلِّی وَ مَسْکَنَتِی وَ تَعْوِیذِی وَ تَلْوِیذِی یَا رَبِّ إِنِّی ضَعِیفٌ عَنْ طَلَبِ الدُّنْیَا وَ أَنْتَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ بِقُوَّتِکَ عَلَى ذَلِکَ وَ قُدْرَتِکَ عَلَیْهِ وَ غِنَاکَ عَنْهُ،
سپاس خداى را،خداى نعمتبخش نیکوکار زیباکردار فزونبخش داراى بزرگى و اکرام،سرآغاز هر نعمت،و صاحب هر خوبى،و نهایت هر رغبت،و برآورنده هر نیاز.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و باور نیکو و خوشگمانى به خویش را نصیبم کن،و امیدت را در دلم استوار گردان،و رشته امیدم را از غیر خودت ببر،تا به غیر تو امید نبندم،و جز به تو اعتماد ننمایم،اى لطف کننده به هر موجودى که خواهى،در همه احوالم آنگونه که مىپسندى و خشنود مىشودى به من لطف کن،بارپروردگارا در برابر آتش ناتوانم،پس مرا به آتش کیفر مکن،پروردگارا به دعا و زارى و ترس و خوارى و مسکنت و پناهندگى و پناهجویىام رحم فرما،اى زپروردگار من از طلب دنیا درماندهام،و تو وسعت بخش و کریمى،از تو درخواست مىکنم پروردگارا به توانایىات بر این کار،و نیرویت بر آن،و بىنیازىات از آن،
وَ حَاجَتِی إِلَیْهِ أَنْ تَرْزُقَنِی فِی عَامِی هَذَا وَ شَهْرِی هَذَا وَ یَومِی هَذَا وَ سَاعَتِی هَذِهِ رِزْقا تُغْنِینِی بِهِ عَنْ تَکَلُّفِ مَا فِی أَیْدِی النَّاسِ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ الطِّیِّبِ أَیْ رَبِّ مِنْکَ أَطْلُبُ وَ إِلَیْکَ أَرْغَبُ وَ إِیَّاکَ أَرْجُو وَ أَنْتَ أَهْلُ ذَلِکَ لا أَرْجُو غَیْرَکَ وَ لا أَثِقُ إِلا بِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ أَیْ رَبِّ ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ عَافِنِی یَا سَامِعَ کُلِّ صَوْتٍ وَ یَا جَامِعَ کُلِّ فَوْتٍ وَ یَا بَارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ یَا مَنْ لا تَغْشَاهُ الظُّلُمَاتُ وَ لا تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ الْأَصْوَاتُ وَ لا یَشْغَلُهُ شَیْءٌ عَنْ شَیْءٍ أَعْطِ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَفْضَلَ مَا سَأَلَکَ وَ أَفْضَلَ مَا سُئِلْتَ لَهُ وَ أَفْضَلَ مَا أَنْتَ مَسْئُولٌ لَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ وَ هَبْ لِیَ الْعَافِیَهَ حَتَّى تَهْنِئَنِی الْمَعِیشَهُ وَ اخْتِمْ لِی بِخَیْرٍ حَتَّى لا تَضُرَّنِی الذُّنُوبُ.
و نیاز من به آن،که در این سال و این ماه،و این روز و این ساعت روزى نصیبم کنى،که به سبب آن از به زحمت افتادن نسبت به آنچه در اختیار مردم است بىنیازم نمایى،آرى از روزى حلال و پاکیزهات روزىام کن،اى پروردگارم از تو درخواست مىکنم،و به سوى تو میل مىنمایم،و به تو امید دارم که تو سزاوار آنى،و به غیر تو امید نمىبندم،و جز تو به کسى اطمینان نمىنمایم،اى مهربانترین مهربانان،پروردگارا بر خود ستم کردم،پس مرا بیامرز و به من رحم کن و سلامت کاملم بخش،اى شنونده هر صدا،اى جمعآورنده هرچه از دست رفته،اى آفریننده جانها پس از مرگ،اى که تاریکیها او را نپوشاند،و صداها بر او مشتبه نشود،و چیزى او را از چیز دیگر منصرف نکند، به محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)عطا کن برترین چیزى را که از تو خواسته،و برترین چیزى را که از تو درخواست شده،و برترین چیزى را که از تو براى او تا روز قیامت درخواست شود،و مرا تندرستى کامل عنایت فرما،تا زندگى برایم گوارا باشد،و کارم را به خیر پایان ده تا گناهانم به من زیانى نرساند.
اَللّهُمَّ رَضِّنى بِما قَسَمْتَ لى حَتّى لا اَسْئَلَ اَحَداً شَیْئاً اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْتَحْ لى خَزاَّئِنَ رَحْمَتِکَ وَارْحَمْنى رَحْمَهً لا تُعَذِّبُنى بَعْدَها اَبَداً فِى الدُّنْیا وَالا خِرَهِ وَارْزُقْنى مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ رِزْقاً حَلالاً طَیِّباً لا تُفْقِرُنى اِلى اَحَدٍ بَعْدَهُ سِواکَ تَزیدُنى بِذلِکَ شُکْراً وَاِلَیْکَ فاقَهً وَفَقْراً وَبِکَ عَمَّنْ سِواکَ غِناً وَتَعفُّفاً یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا مَلیکُ یا مُقْتَدِرُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاکْفِنِى الْمُهِمَّ کُلَّهُ وَاقْضِ لى بِالْحُسْنى وَبارِکْ لى فى جَمیعِ اُمُورى وَاقْضِ لى جَمیعَ حَوائِجى اَللّهُمَّ یَسِّرْ لى ما اَخافُ تَعْسیرَهُ فَاِنَّ تَیْسیرَ ما اَخافُ تَعْسیرَهُ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسیرٌ وَسَهِّلْ لى ما اَخافُ حُزُونَتَهُ وَنَفِّسْ عَنّى ما اَخافُ ضیقَهُ وَکُفَّ عَنّى ما اَخافُ هَمَّهُ وَاصْرِفْ عَنّى ما اَخافُ بَلِیَّتَهُ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
خدایا به آنچه که نصیبم فرمودى خشنودم ساز،تا چیزى از کسى نخواهم. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و خزانههاى رحمتت را به رویم باز کن،و به من رحم کن رحمتى که هرگز پس از آن، در دنیا و آخرت عذابم نکنى،و از فضل گستردهات روزى حلال پاکیزهاى نصبم فرما،که پس از آن به احدى جز خود نیازمندم نکنى،و به سبب آن رزق و روزى بر سپاسم بیفزایى،و درماندگى نیازم را به جانب خود زیاد کنى،و به تو بىنیازى و خویشتندارىام از غیر تو افزون گردد،اى نیکوکار،اى زیباکردار،اى نعمتبخش،اى افزونده،اى زمامدار،اى توانا،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و همه کارهاى مهمّ ما را کفایت فرما،و بر من به حسن عاقبت داورى کن،و در همه امور به من برکت بخش،و تمام حاجاتم را برآور.خدایا سختى را آنچه را مىترسم بر من آسان کن،به یقین آسان کردن آنچه من از سختىاش مىهراسم بر تو هموار و ساده است،و آنچه از ناهموارىاش مىترسم بر من هموار ساز،و آنچه از تنگىاش وحشت دارم،از من بردار، و آنچه را از اندوهش ترسانم،از من بازدار،و آنچه را از بلایش خوفناکم،از من بازگردان،اى مهربانترین مهربانان.
اللَّهُمَّ امْلَأْ قَلْبِی حُبّا لَکَ وَ خَشْیَهً مِنْکَ وَ تَصْدِیقا لَکَ وَ إِیمَانا بِکَ وَ فَرَقا مِنْکَ وَ شَوْقا إِلَیْکَ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ اللَّهُمَّ إِنَّ لَکَ حُقُوقا فَتَصَدَّقْ بِهَا عَلَیَّ وَ لِلنَّاسِ قِبَلِی تَبِعَاتٌ فَتَحَمَّلْهَا عَنِّی وَ قَدْ أَوْجَبْتَ لِکُلِّ ضَیْفٍ قِرًى وَ أَنَا ضَیْفُکَ فَاجْعَلْ قِرَایَ اللَّیْلَهَ الْجَنَّهَ یَا وَهَّابَ الْجَنَّهِ یَا وَهَّابَ الْمَغْفِرَهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِکَ
خدایا دلم را از محبت به حضرتت،و ترس از خویش و باور به خود و ایمان به هستىات و هراس از خود،و شوق به سویت آکنده کن،اى داراى بزرگى و بزرگوارى.خدایا تو را بر من حقوقى است،آنها را بر من ببخش،و هم براى مردم بر عهده من ستمهاى ناخواستهاى است اداى آنها را از جانب من بر عهده گیر،تو براى هر میهمانى پذیرایى واجب کردى،و من میهمان توام پس پذیرایى مرا در این شب بهشت قرار ده،اى بخشنده بهشت،اى بخشاینده آمرزش،جنبش و نیرویى جز به تو نیستغ ششم:دعاى ادریس را که شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس روایت کردهاند مىخوانى.براى متن کامل آن به کتاب «مصباح»یا«اقبال»مراجعه کنید.هفتم:این دعا را که مختصرترین دعا از دعاهاى سحر است،و در کتاب«اقبال» آمده بخوان:
ششم:دعاى ادریس را که شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس روایت کردهاند مىخوانى.براى متن کامل آن به کتاب «مصباح»یا«اقبال»مراجعه کنید.
20
1392
دعای ابوحمزه ثمالی
در کتاب«مصباح»شیخ طوسى به نقل از ابو حمزه ثمالى آمده است که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در ماه رمضان بیشتر شب را به نماز مىایستاد و چون سحر مىرسید این دعا را مىخواند:
إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ وَ لا تَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ مِنْ أَیْنَ لِیَ الْخَیْرُ یَا رَبِّ وَ لا یُوجَدُ إِلا مِنْ عِنْدِکَ وَ مِنْ أَیْنَ لِیَ النَّجَاهُ وَ لا تُسْتَطَاعُ إِلا بِکَ لا الَّذِی أَحْسَنَ اسْتَغْنَى عَنْ عَوْنِکَ وَ رَحْمَتِکَ وَ لا الَّذِی أَسَاءَ وَ اجْتَرَأَ عَلَیْکَ وَ لَمْ یُرْضِکَ خَرَجَ عَنْ قُدْرَتِکَ یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا رَبِّ-
خدایا مرا به کیفرت ادب منما،و با نقشهاى با من نیرنگ مکن،پروردگارا از کجا برایم خیرى هست،درحالىکه جز نزد تو یافت نمىشود،و از کجا برایم نجاتى است،درحالىکه جز به تو فراهم نمىگردد،نه آنکه نیکى کرد از کمک و رحمتت بىنیاز شد،و نه آنکه بدى کرد و بر تو گستاخى روا داشت،و تو را خشنود نساخت از عرصه قدرتت بیرون رفت. پروردگارا،پروردگارا،پروردگارا….
آنقدر بگوید تا نفس قطع گردد.
بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ وَ دَعَوْتَنِی إِلَیْکَ وَ لَوْ لا أَنْتَ لَمْ أَدْرِ مَا أَنْتَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَدْعُوهُ فَیُجِیبُنِی وَ إِنْ کُنْتُ بَطِیئا حِینَ یَدْعُونِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی وَ إِنْ کُنْتُ بَخِیلا حِینَ یَسْتَقْرِضُنِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أُنَادِیهِ کُلَّمَا شِئْتُ لِحَاجَتِی وَ أَخْلُو بِهِ حَیْثُ شِئْتُ لِسِرِّی بِغَیْرِ شَفِیعٍ فَیَقْضِی لِی حَاجَتِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا أَدْعُو غَیْرَهُ وَ لَوْ دَعَوْتُ غَیْرَهُ لَمْ یَسْتَجِبْ لِی دُعَائِی ،
تو را به تو شناختم،و تو مرا بر هستى خود راهنمایى فرمودى،و به سوى خود خواندى،و اگر راهنمایى تو نبود،من نمیدانستم تو که هستى؟،سپاس خداى را که مىخوانمش و او جوابم را مىدهد،گرچه سستى مىکنم گاهى که او مرا مىخواند،و سپاس خداى را که از او درخواست مىکنم و او به من عطا مىنماید،گرچه بخل مىورزم هنگامى که از من قرض بخواهد، و سپاس خداى را که هرگاه خواهم براى رفع حاجتم صدایش کنم،و هرجا که خواهم براى رازونیاز با او بىپرده خلوت کنم و او حاجتم را برآورد،سپاس خداى را که غیر او را نمىخوانم،که اگر غیر او را مىخواندم دعایم را مستجاب نمىکرد،
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا أَرْجُو غَیْرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَیْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَکَلَنِی إِلَیْهِ فَأَکْرَمَنِی وَ لَمْ یَکِلْنِی إِلَى النَّاسِ فَیُهِینُونِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی تَحَبَّبَ إِلَیَّ وَ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یَحْلُمُ عَنِّی حَتَّى کَأَنِّی لا ذَنْبَ لِی فَرَبِّی أَحْمَدُ شَیْءٍ عِنْدِی وَ أَحَقُّ بِحَمْدِی.
و سپاس خداى را که به غیر او امید نبندم،که اگر جز به او امید مىبستم ناامیدم مىنمود،و سپاس خداى را که مرا بخویش وا گذاشت،ازاینرو اکرامم نمود،و به مردم وا نگذاشت تا مرا خوار کنند،و سپاس خداى را که با من دوستى ورزید،درحالىکه از من بىنیاز است،و سپاس خداى را که بر من بردبارى مىکند تا آنجاکه گویى مرا گناهى نیست!پروردگارم ستودهترین موجود نزد من بوده و به ستایش من سزاوارتر است.
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر تیر ۲۰, ۱۳۹۲
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت تیر ۲۰, ۱۳۹۲
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان تیر ۲۰, ۱۳۹۲
- سجده شکر تیر ۲۰, ۱۳۹۲
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر تیر ۲۰, ۱۳۹۲