اخلاق

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) میفرمایند :

چیزی که انسان را به سعادت میرساند اخلاق است و چیزی که بشر را نگون بخت میکند بداخلاقی است.

شیطان شش هزار سال نماز خواند و عبادت کرد. چه چیزی او را تبدیل به ابلیس کرد؟ تکبر !

ما نمیگوییم نماز نخوانید یا عبادت نکنید، اما این نماز و روزه و حج باید یک زیرساختی داشته باشد که این زیرساخت اخلاق است.

#نماز ستون #دین است، این ستون باید روی یک پی پایه گذاری بشود که آن اخلاق است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله_ میفرمایند :

«إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ»
گمشدۀ امت پیغمبر ” اخلاق” است.

? استاد علوی تهرانی – هیئت موج الحسین – مهر۹۶

چگونه لبخند امام زمان عج را بخریم؟ 

تهذیب نفس و کسب فضایل اخلاقی

 یکی از عوامل اصلی کسب رضایت امام مهدی(عج) و توفیق دیدار ایشان، تهذیب نفس و آراستن خود ب اخلاق نیکو است.

 در روایتی از امام صادق(ع) آمده است:

”  من سره ان یکون من اصحاب القائم، فینتظر ولیعمل بالورع ومحاسن الخلاق…”

(هرکس دوست می دارد از یاران حضرت قائم باشد و آن حضرت از او راضی باشد،باید که منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید)

 موضوع تهذیب نفس و دوری گزیدن از گناهان و اعمال ناشایست در عصر غیبت از چنان اهمیتی برخوردار است

که در توفیق شریفی که از ناحیه مقدسه،حضرت صاحب الامر(عج) ، به مرحوم شیخ مفید(ره) صادر گردیده؛

آن حضرت میفرماید:

” تنهاچیزی که رابطه ما را با شیعیان قطع نموده و از آنان پوشیده می دارد،

همان چیزهای ناخوشایندی است که از شیعیان به ما می رسد و خوشایند ما نیست و از آنها انتظار نمی رود “

?منابع:

۱. ابراهیم شفیعی، در انتظار موعود(ع) در سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول ۱۳۷۶

 ۲. محمدبن ابراهیم نعمانی، کتاب الغیبه، مکتبه الصدوق‌ ،ص۲۰۰

 ۳. محمد باقر مجلسی، بحار النوار، مکتبه اسلامیه، ج۵۳، ص۱۷۷

✨?الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج?✨

زائران حسینی، شریک ثواب شهدای کربلا

زائران حسینی، شریک ثواب شهدای کربلا

 افرادی که برای زیارت حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به کربلا می روند و برای مصائب ایشان اشک می ریزند در پاداش عظیمی که برای شهدای کربلا در نظر گرفته شده شریک هستند. این حقیقت را جابر بن عبدالله انصاری از رسول خاتم(صلی الله علیه و آله) نقل کرده است.

عطیه عوفی نقل می کند که با جابر براى زیارت حضرت سیّدالشهدا(علیه السلام) به کربلا آمدیم. جابر غسل کرد و بر خود عطر زد. از آن جایی که جابر نابینا بود، دستش را گرفتم و بر قبر مطهّر حضرت سیّدالشهدا(علیه السلام) گذاشتم. ناگهان بیهوش شد و به زمین افتاد. بر صورت ایشان آب ریختم تا به هوش بیاید. بعد از آنکه به هوش آمد با سوز دل سخنانى جگرسوز به محضر حضرت امام حسین(علیه السلام) عرضه داشت؛ سپس به شهداى گرانقدر کربلا سلام کرد و در پایان گفت: «ما نیز در مجادله، مقاتله و یارى ذرّیه خاتم پیامبران(صلی الله علیه و آله) و شهادت در محضر او شریک بودیم.»

عطیّه که از کلام جابر شگفت زده شده بود پرسید: «ما رنجى نبردیم و شمشیرى نزدیم، سرهاى این گروه از بدن جدا و همسران شان بیوه، و فرزندان شان یتیم شدند، چگونه در اجر با ایشان شریک هستیم؟» جابر در پاسخ گفت: «عطیّه! من خود از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) شنیدم که فرمود: هر کس عمل قومى را دوست دارد، در ثواب آن عمل با آنان شریک است.» سپس گفت: «اى عطیّه! رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: نیّت من و اصحابم بر همان نیّت حسین(علیه السلام) و اصحاب اوست .»

از این حکایت مهم و معتبر می توان دو نتیجه مهم گرفت؛ اول آنکه نیّت خیر دارای ارزش فراوانی است و می تواند انسان را به کاروان نور متصل سازد. دوم آنکه نیّت و عمل امام حسین(علیه السلام) و یارانش از چه عظمتى برخوردار است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) براى شرکت در ثواب شهداى کربلا نیّت خود را همانند نیت حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) و یاران شان می داند.

برگرفته از کتاب داستان های عبرت آموز اثر استاد حسین انصاریان

علت گریه رسول خدا صلوات الله علیه

 علت گریۀ رسول الله(صلی الله علیه و آله) در مریضی آخر عمرشان چه بود؟ 

?امام حسن(علیه السلام) در ضمن مناظره با معاویه و یارانش گفت: شما را به خدا قسم می‌دهم آیا نمی‌دانید که علی(علیه السلام) در همان مریضی که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در آن وفات فرمود، بر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) وارد شد، پس رسول خدا(صلی الله علیه و آله) گریه کردند. علی(علیه السلام) پرسید: یا رسول الله چرا گریه می‌کنید؟ رسول  خدا(صلی الله علیه و آله) فرمودند: به خاطر اینکه می‌دانم که در قلبهای برخی از مردان امت من نسبت به تو کینه‌هایی هست که تا وقتی از تو جدا نشوم، آنها را آشکار نمی‌کنند.

?  … أَنْشُدُکُمْ بِاللَّهِ أَ تَعْلَمُونَ أَنَّهُ دَخَلَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فِی مَرَضِهِ الَّذِی تُوُفِّیَ فِیهِ فَبَکَى رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَقَالَ عَلِیٌّ مَا یُبْکِیکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ؟ فَقَالَ یُبْکِینِی أَنِّی أَعْلَمُ أَنَّ لَکَ فِی قُلُوبِ رِجَالٍ مِنْ أُمَّتِی ضَغَائِنَ لَا یُبْدُونَهَا لَکَ حَتَّى أَتَوَلَّى عَنْکَ.

منبع: احتجاج طبرسی، ج۱، ص۲۷