عرفه و رهایی از آتش دوزخ

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله:

ما مِن یَومٍ أکثَرَ أن یُعتِقَ اللّه ُ فِیهِ عَبدَا مِنَ النّارِ مِن یَومِ عَرَفَهَ

? خداوند در هیچ روزى به اندازه روز #عرفه، بندگان را از آتش دوزخ نمی‌رهاند.

? صحیح مسلم، ج ۴، ص ۱۰۷

 

وقوف به عرفات

باحتیاط واجب لازم است از بعد از زوال روز نهم تا مغرب در سرزمین عرفات باشد و مراد از وقوف همین بودن در آنجا است حالا چه بنشیند چه راه برود یا بخوابد فرقی ندارد البته اگر در تمام این مدت خواب یا بی هوش باشد وقوف او باطل است پس باید تاخیر انداختن از اول ظهر اگر کم باشد مثلا بمقدار نماز ظهر و عصر که پشت سر هم بخواند معلوم نیست حرام باشد.

مسئله: بودن در مجموع بعد از ظهر تا مغرب گرچه واجب است لکن تمام آن رکن نیست که حج بترک آن باطل شود پس اگر مقدار کمی توقف کند و برود یا طرف عصر بیاید و توقف کند حج او صحیح است اگر چه توقف نکردن او در تمام وقت دانسته و عمدی باشد آنچه در وقوف رکن است مقداری است که گفته شود در عرفات بوده هر چند مثل یک دقیقه یا دو دقیقه باشد پس اگر هیچ به عرفات نرود رکن را ترک کرده.

مسئله: اگر دانسته و عمدی آن مقدار از وقوف را که رکن است ترک کند حجش باطل است و کفایت نمی کند برای چنین شخصی وقوف در شب عید که وقوف اضطراری است ولی اگر بواسطه عذری مثل فراموشی نتوانست حتی مقدار رکن در عرفات باشد برای چنین شخصی که عذر داشته کفایت می کند از شب عید هر چند به مقدار کمی وقوف کند و این را وقوف اضطراری می گویند و اولی را وقوف اختیاری و اگر این مقدار از وقوف در شب را عمدا ترک کند حج او باطل است ولی اگر این را هم روی عذر و فراموشی و غفلت ترک کند و بوقوف اختیاری مشعر برسد حجش صحیح است.

مسئله: اگر کسی عمدا و دانسته پیش از مغرب از عرفات حج خارج شود و تا مغرب برنگردد باید یک شتر در راه خدا قربانی کند در هر جائی که بخواهد و اگر قدرت بر قربانی نداشت باید هیجده روز روزه بگیرد و حجش صحیح است و اگر از روی ندانستن مسئله یا سهوا اینکار را کرد کفاره ندارد و بهر حال ضرری به اصل حج نمی زند.

توصیه هایی برای روز عرفه

روز عرفه ، روز بسیار بزرگی است.

خیلی ازاولیاء و بزرگان را زیارت کردم که به این روز چشم میدوختند.

طبق روایت، هرکس در ماه مبارک رمضان آمرزیده نشده باشد ، اگر عرفه را درک کند وبه رازو نیاز واستغفار بپردازد ، آمرزیده میشود.
دراین روز، مسیر زندگی باید تغییر کند، عرفه یک راه عجیبی است.

اعمال روز عرفه را به هر مقدار که نشاط دارید، انجام بدهید.
دعا خواندن به این نحو که انسان دائما ببیند چه مقدار از دعا باقی مانده است و انتظار تمام شدن آن را بکشد و خسته و بی نشاط شود، اثرچندانی ندارد!

درمضامین ومعانی بلند دعای شریف و عظیم عرفه تامل بفرمایید.
عمده این است که معرفت پیدا کنیم ، گاهی تامل در یک جمله ی دعا میتواند مسیرزندگی انسان را تغییر بدهد.

متاسفانه بعضی از مقدس ها فقط به دنبال کسب ثواب هستند! بارها دعای عرفه را به قصدثواب میخواند ولی یک مرتبه درمضامین عالیه ی آن تامل نمیکند! عزیز من همه ی دین که کسب ثواب نیست! اگر دعارا با معرفت وتامل بخوانیم ، ثواب هم در پی آن می آید.

کانال نشر بیانات آیت الله سید عبدالله فاطمی_نیا

سفارش به اشک و عزاداری

 

 این که سفارش فراوان به اشک ریختن و عزاداری کردن نموده‌اند برای آن است که اشک بر شهید اشتیاق به شهادت را به همراه دارد، خوی حماسه را در انسان زنده و طعم شهادت را در جان او گوارا می‌گرداند. چون اشکْ رنگ کسی را می‌گیرد که برای او ریخته می‌شود و همین رنگ را به صاحب اشک نیز می‌دهد. از این‌رو انسان حسینی‌منش، نه ستم می‌کند و نه ستم می‌پذیرد.

حماسه و عرفان، حضرت آیه الله جوادی آملی:ص۳۱۱

سفارش به خواندن هر روزه زیارت عاشورا

 سرّ اینکه سفارش کرده ‏اند هر روز زیارت عاشورا بخوانید و نسبت به اهل‏ بیت(علیهم ‏السلام) تولّی داشته و بر آنان صلوات و درود بفرستید و از دشمنانشان تبرّی بجویید، برای آن است که طرز فکر معاندان ایشان منفور شود! وگرنه هم ‏اکنون سخن از معاویه و یزید نیست تا آنها را لعنت کنیم. نام و یاد آنها رخت ‏بربسته و قبرشان نیز زباله ‏دانی بیش نیست، الآن سخن از فکر و راه یزید و یزیدیان عصر است.
زن فرعون وقتی که به درگاه الهی دعا کرد، نگفت خدایا مرا فقط از فرعون نجات بده بلکه گفت: ﴿ربّ ابْنِ لی عنْدک بیتاً فی الجَنّه ونجّنی من فرْعوْن وعمله ونجّنی من القوْم الظالمین﴾یعنی مرا از فرعون و فرعونیان، که طرفداران سنّت سیّئه و رفتار ناپسند او هستند، نجات بده! تفکرّ برای همیشه باقی می‏ ماند هر چند که اسم و عنوانش تغییر پیدا کند.
بعد از تار و مار شدن خوارج در نهروان و خارج شدنشان از صحنه حیات و زندگی، به علی‏ بن ابی‏طالب(علیهماالسلام) عرض شد: این مقدس ‏های خشک از بین رفتند. فرمود: «کلاّ والله إنّهم نُطَف فى أصْلاب الرجال وقرارات النساء کلّما نَجَم منْهم قرنٌ قُطِع، حتّی یَکون آخرهم لُصوصاً سَلاّبین»؛ اینها نطفه ‏هایی هستند در پشت مردان و قرارگاه زنان، هرگاه مقداری از اینها از بین بروند، عده ای دیگر ظهورمی کنند تا اینکه سرانجامِ کار، سارقانِ مسلّح و رهزنانِ غارتگر خواهند شد.
اکنون نیز هم راه سالار شهیدان زنده است و هم‏ مرام و مسلک اموی و مروانی و عباسی وجود دارد.

منبع:حماسه وعرفان،حضرت آیه الله جوادی آملی:ص۳۱۰