فضیلت سوره «الرحمن»

فضیلت سوره «الرحمن»:

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

کسی که در موقع خواندن سوره «الرحمن» بعد از تلاوت «فَبَاَیِّ آلٰا رَبِکُمٰا تُکَذِبٰان» بگوید: «لٰا بِشَیءٍ مِنْ آلائِکَ رَبِّ اُکَذِّبُ»، چه آن را در شب بخواند و بمیرد، و چه در روز این سوره را بخواند و بعد بمیرد، گویا که شهید شده است.

محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، ج ۸۹ ص ۳۰۶

پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) می فرمایند :

هر چیزی عروسی دارد، عروس قرآن «الرحمن» است.

ابراهیم کفعمی، المصباح، ص ۵۹۳

لزوم امر به معروف و نهی از منکر

قَالَ النَّبیُ(ص) :« إِنَّ قَوْماً رَکِبوا سَفِینَهً فِی البَحرِ وَ اقْتَسمُوا فَصارَ کُلُّ واحِدٍ مِنهُم مَوضِعَهُ فَنَقَرَ رَجُلٌ مَوضِعَهُ بِفَأْسٍ فَقالوا: ما تَصْنَعُ؟ قالَ: هُوَ مَکانی أَصْنَعُ بِهِ ما شِئْتُ فَإِنْ أَخَذوا عَلی یَدَیهِ نَجا وَ نَجَوا وَ إِن لَمْ یَأْخُذُوا عَلی یَدَیهِ هَلَکَ وَ هَلَکُوا»

پیامبر اکرم(ص) فرمود:« مردمی در کشتی می‌نشینند و به دریا می‌روند. جایگاه‌های کشتی را بین خود تقسیم می‌کنند و هر فردی در نقطه‌ای مستقر می‌گردد. یکی از مسافرین به فکر سوراخ کردن کشتی می‌افتد. تبری به دست می‌گیرد و به قرارگاه خود می‌کوبد. همسفر‌ها به وی می‌گویند: چه می‌کنی؟ جواب می‌دهد: این نقطه متعلق به من و در اختیار من است. هر کاری بخواهم انجام می‌دهم! اگر مسافرین دستش را بگیرند و از این عملش باز دارند او و خودشان نجات می‌یابند و اگر آزادش بگذارند او و سایرین هلاک خواهند شد.»

مراتب توکل

در روایت آمده است که علی بن سوید می‌گوید از امام هفتم(ع) تفسیر آیه «و مَن یَتَوکَّل عَلی الله فَهُوَ حَسبُهُ» را پرسیدم فرمود:

«التَّوَکُّلُ عَلی اللهِ دَرَجاتٌ مَنها أَنْ تَتَوَکَّلَ عَلی الله فِی أُمُورکَ کُلِّها فَما فَعَلَ بِکَ کُنتَ عَنهُ راضِیاً تَعلَمُ أَنَّهُ لا یَأْلوکَ خَیراً وَ فَضلاً وَ تَعلَمُ أَنْ الحُکمَ فی ذلِکَ لَهُ فَتَوَکَّلْ عَلی اللهِ بِتَفویضِ ذلِکَ إِلَیهِ وَثِق بِهِ فیها وَ فی غَیرِها»

« توکل دارای مراتب گوناگون است. از جمله درجات توکل آن است که در تمام امورت بر خدا توکل کنی و از آنچه خدا نسبت به تو انجام داده راضی باشی و بدانی که خدا جز خیر و فضیلت بربای تو نمی‌خواهد و نیز بدانی که در تمام این امور، اختیار با اوست. پس با واگذار کردن امور به او، بر خدا توکل داشته باش.»

حد و مرز توکل

شخصی به نام حسن بن جهم می‌گوید:« خدمت امام هشتم(ع) رسیدم و عرض کردم جانم به فدایت! حد و مرز توکل چیست؟

 فَقالَ لی: أَن لا تَخافَ مَعَ اللهِ أحَداً»

فرمود: توکل آن است که با اتکای به خدا از هیچ کس نترسی»

میدونی کجای کلامت تکونم میده؟

هنگامیکه آسمان بشکافد
ووقتیکه ستارگان از هم بشکافند
وهنگامیکه دریاهابه شدت روان شوند
وآن هنگام که کوه ها شکافته شوند
هرنفسی آنچه فرستاده وباز گذاشته میداند!!!