عظمت پیامبر اکرم (ص) و فضایل اخلاقی ایشان

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

رسول اکرم(ص) کاملترین انسان و بزرگ و سالار تمام پیامبران است. در عظمت پیامبر اسلام همین بس که خداوند متعال در قرآن آن حضرت را با “یا ایها الرسول” و “یا ایها النبى” مورد خطاب قرار داده و او را به عنوان انسانى الگو براى تمام جهانیان معرفى می کند، حضرت محمد(ص) به حق داراى اخلاقى کامل و جامع تمام فضایل و کمالات انسانى است .
شک نیست یکی از مهمترین عوامل پیشرفت اسلام، اخلاق نیکو و برخورد متین و ملایم آن حضرت با مردم بود. در طول زندگى او هرگز دیده نشد وقتش را به بطالت بگذراند . در مقام نیایش همیشه می گفت: «خدایا از بیکارگى و تنبلى و زبونى به تو پناه می برم» و مسلمانان را به کار کردن تشویق می کرد.او همیشه جانب عدل و انصاف را رعایت می کرد و در تجارت به دروغ و تدلیس متوسل نمی شد، هیچگاه در معامله سختگیرى نمی کرد، با کسى مجادله و لجاجت نداشت و کار خود را به دیگری واگذار نمی کرد .

پیامبر اسلام(ص) صدق گفتار و اداى امانت را قوام زندگى می دانست و می فرمود: این دو در همه تعالیم پیغمبران تأکید و تأیید شده است. در نظر پیامبر اسلام(ص) همه افراد جامعه، موظف به مقاومت در برابر ستمکاران هستند و نباید نقش تماشاگر داشته باشند.

محمد(ص) که خاتم الانبیا است در برابر کسانى که با وى مشاجره می کردند تنها به خواندن آیاتى از قرآن اکتفا می کرد و یا عقیده خویش را با سبکى ساده و طبیعى می فرمود و به جدل نمی پرداخت .

پیامبر اکرم(ص) چنان متواضع بود که تمام خودخواهان، مغروران  متکبران را به اعجاب وا می داشت. زندگی آن حضرت، رفتار و خصوصیات اخلاقی وی، محبت، قدرت، خلوص، استقامت و بلندى اندیشه و زیبایى روح را الهام می بخشید.

سادگى رفتار، نرمخویى و فروتنی حضرت محمد(ص) از صلابت شخصیت و جذبه معنویت وی نمی کاست. هر دلى در برابرش به خضوع می نشست و هر غرورى از شکستن در پاى عظمت زیبای  او سیراب می شد.

پیامبر اسلام (ص) علاوه بر این که ارزش‏هاى اخلاقى را بسیار ارج ‏مى ‏نهاد، خود در سیره عملى‏ برجسته فضایل اخلاقى و ارزش ‏هاى والاى ‏انسانى بود، او در همه ابعاد زندگى با چهره ‏اى شاد و کلامى ‏دلاویز با حوادث برخورد مى ‏کرد.

گزارش از خبرنگار مهر

محبت به امام زمان علیه السلام

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

۱- الکافی، ج‏۲، ص۶۵۲

معیار و محدوده دوستی ها از نگاه قرآن

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

«إتَّخذُوا أحبارَهُم وَ رُهبَانَهُمْ أَرباباً مِّن دُونِ اللهِ وَ المَسیحَ ابْنَ مَریَمَ وَ مَا أُمِروا إِلّا لِیَعبُدوا إلٰهاً وَاحِداً لَّا إِلٰهَ إِلَّا هُوَ سُبحَانَهُ عَمَّا یُشْرِکُون» (توبه، ۳۱)

« (اهل کتاب) دانشمندان و راهبان خود و مسیح فرزند مریم را به جای خداوند به خدائی گرفتند، در حالی که دستور نداشتند جز خدای یکتا را که معبودی جز او نیست بپرستند. خداوند از هرچه برای او شریک می‌پندارند منزه است.»

«احبار» جمع «حِبر» به معنای دانشمند، و «رهبان» جمع «راهب» به معنای تارک دنیا و دیر نشین است آنان با همه قداست‌شان بنده خدایند، نه معبود.

امام صادق(ع) فرمود: اهل کتاب برای علمای خود، نماز و روزه انجام نمی‌دادند، بلکه علمای آنان حرام‌هایی را حلال و حلال‌هایی را حرام کرده بودند و مردم از آنان پیروی می‌کردند.

اطاعت بی‌قید و شرط از دیگران نوعی پرستش آنان است. و امام صادق(ع) فرمود:« مَن اطاعَ رجلاً فی معصِیه اللهِ فقد عَبدَه» هر کس در راه معصیت خدا از دیگری پیروی کند، او را پرستش نموده است.

بنابراین عشق‌ها و دوستی‌ها و اطاعت‌ها باید حد و مرز داشته باشد. هر نوع نظام ، قطب، مراد، مرشد، اطاعت تشکیلاتی و حزبی و…، اگر سرچشمه‌اش وحی و امر خدا نباشد، همچنین غلوّ و زیاده‌روی درباره انبیا، پرستش انبیا و یا آنان را فرزند خدا دانستن، شرک است.

زراندوزی و زکات در اسلام

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

زراندوزی و زکات

« یَا أیُّهَا الَّذینَ آمَنوا إِنَّ کَثیراً مِّنَ الأحبارِ وَ الرُّهبانِ لَیأکُلُونَ أموَالَ النَّاسِ بِالباطِلِ وَ یَصُدُّونَ عَن سَبیلِ اللهِ وَ الَّذینَ یَکنِزونَ الذَّهَب وَ الفِضَّه وَ یُنفقونها فی سبِیلِ الله فَبَشِّرهُم بِعَذابٍ ألِیمٍ »(توبه ۳۴)

« ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بسیاری از دانشمندان و راهبان، (با سوء استفاده از موقعیت خود) اموال مردم را به ناحق می‌خورند و آنان را از راه خدا باز می‌دارند. و کسانی که طلا و نقره می‌اندوزند و آن را در راه خدا انفاق نمی‌کنند، پس آنان را به عذابی دردناک بشارت بده.»

زکات در روایات

از امام صادق(ع) پرسیدند: در چه مقدار مال، زکات واجب می‌شود؟ حضرت فرمود : زکات ظاهر یا باطن؟ گفتند: هر دو. حضرت ابتدا نصابی را برای زکات ظاهر بیان نموده و آن‌گاه در بیان زکات باطن فرمودند: «فَلا تستأثر عَلی أخیک بما هو احوج الیه منک» آنچه را برادر دینی‌ات به آن نیازمندتر از توست، او را انتخاب و ترجیح دهی.

در روایتی دیگر آن حضرت می‌فرماید:« إنّما اعطاکم الله هذه الفضول من الأموال لتوجّهوها حیث وجّهها الله تعالی و لم تُعطّلوها لتکنِزوها» خداوند این مال‌های اضافی را به شما عطا کرد تا در مسیر رضای او خرج کنید، نه آنکه احتکار و گنج کنید.

طبق روایات، امام زمان (ع) چون ظهور کند گنج‌ها را حرام می‌کند و همه را به مصرف مبارزات خود می‌رساند.

پیامبر(ص) فرمود:« اِنّ الله فرض علی اغنیاء المسلمین فی أموالهم القدر الّذی یَسَعُ فقرائهم… الا انّ الله یحاسبهم حساباً شدیداً و یعذّبهم عذاباً ألیما» خداوند در مال مسلمانان ثروتمند به مقداری زکات واجب کرده که کفاف فقرا را بدهد، آگاه باش! همانا خداوند آنان را اگر به وظیفه‌ی خود عمل نکنند، حسابرسی شدید می‌کند.

رسول خدا(ص) فرمود: هر مالی که زکات آن پرداخت نشود کنز است، گرچه پنهان نباشد، یا غیرطلا و نقره باشد.

ابوذر و آیه کنز

ابوذر غفاری صحابی بزرگوار پیامبر، در اعتراض به زراندوزی‌های معاویه و عثمان و عمال حکومتی و حیف و میل اموال عمومی، صبح و شام این آیه را با صدای بلند در برابر معاویه و سپس در مقابل عثمان می‌خواند و می‌گفت: این آیه مخصوص مانعان زکات نیست و هر نوع زراندوزی را شامل می‌شود.

در تفسیر شریف المیزان آمده است که از برخوردهای ابوذر با عثمان و معاویه و کعب الأحبار، برمی‌آید که ثروت‌اندوزی در جامعه فقیر حرام است، گرچه از راه حلال باشد و زکاتش پرداخت شده باشد. البته برخی آن را به اجتهاد شخصی ابوذر نسبت می‌دادند. ولی خودش می‌گفت:« ما قلتُ لهم إلّا ما سمعتُ من نبیّهم» آنچه گفته‌ام از پیامبر(ص) شنیده‌ام. از طرفی صراحت و صداقت ابوذر هم مورد تأیید پیامبر(ص) است.

از فرازهای برجسته‌ی زندگی ابوذر، همین امر به معروف و نهی از منکر او نسبت به حکام، در زمینه ریخت‌ و پاش‌های اقتصادی است و نزاعش با عثمان بر سر مال و مقام نبود، بلکه اعتراض به یک منکر اجتماعی بود.

سر‌انجام عثمان، این صحابی پارسا و انقلابی را به شام تبعید کرد، از شام هم به بدترین وضعی به مدینه و سپس به «ربذه» تبعید کردند و در آنجا مظلومانه جان سپرد. و این نیز از فرازهای ناپسند و ننگین حکومت عثمان بود.

علمدار آسمان

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

یک سال بعدازعروسیمان یکی از دوستان عباس ماروبه منزلش دعوت کرد.وقتی رفتیم دیدیم اوضاع خیلی خرابه.مجلس زننده ای بود.عباس نتونست تحمل کنه.ازاونجااومدیم بیرون . خونه که رسیدیم زد زیر گریه.بعدشم رفت وضوگرفت و شروع کردبه نماز خوندن وبعدهم قران…
اون شب خیلی از دوستان موندن وتوجهی به رضایت خدانکردن!ولی عباس بازهم نشون داد که قهرمان مبارزه بانفس امارست.

خاطرات همسرشهیدبابایی