فضیلت آیه های دعای جوشن کبیر

فضیلت آیه های دعای جوشن کبیر به تفکیک آیه

آیه ۱- برای روزی حلال

آیه ۲- برای رفع گرفتاری

آیه ۳- در مقابل دشمن

آیه ۴- برای به دست آوردن معنویات

آیه ۵- برای نزدیک شدن به خدا

آیه ۶- برای تواضع در برابر خدا

آیه ۷- برای روزی

آیه ۸- اگر می خواهید کسی به شما محبت داشته باشد

آیه ۹- برای دوستی

آیه ۱۰- گر می خواهید زبان فحاش را بر روی خود ببندید

آیه ۱۱- اگر دنبال کاری می روید و میخواهید کار به آسانی حل شود

آیه ۱۲- محبت گشایی

آیه ۱۳- اگر دوست دارید دولت،سعادت و بخت در خانه شما باشد

آیه ۱۴- برای آرام شدن دشمنتان بخوانید

آیه ۱۵- برای اینکه کارتان به امروز و فردا نیفتد

آیه ۱۶- اگر از نکیر و منکر می ترسید

آیه ۱۷- برای آسان شدن کارها

آیه ۱۸- اگربا رئیس و روسا کار دارید

آیه ۱۹- برای آسان گذشتن از پل صراط

آیه ۲۰- برای حفظ ایمان و از دست ندادن آن

آیه ۲۱- برای کسی که زیاد مشکل دارد

آیه ۲۲- اگر می خواهید دنبال کاری بروید از چند قبل بخوانید

آیه ۲۳- برای بیداری دل در حال خوش عبادت

آیه ۲۴- برای ثروت

آیه ۲۵- برای حفظ ایمان

آیه ۲۶- برای زیارت مکه روزی ۲۱ بار

آیه ۲۷- برای آسان شدن کارها

آیه ۲۸- برای روز اول مدرسه محصلان و موفقیت دانشجویان

آیه ۲۹- برای بستن زبان دشمن و مخالفان بی دین

آیه ۳۰- برای دولتمند شدن و بخت بلند پیدا کردن

آیه ۳۱- برای کسی که دوست دارد همیشه در بندگی و عبادت خدا باشد

آیه ۳۲- برای موفقیت در درس و درجه تا بالا رود

آیه ۳۳- برای بستن زبان

آیه ۳۴- اگر می خواهید پیش بزرگی عزیز شوید

آیه ۳۵- اگر می خواهی پیش مردم و همسر عزیز باشی

آیه ۳۶- برای رفع شر و بدی

آیه ۳۷- برای کسی که حال تهوع دارد و باردار است

آیه ۳۸- برای چشم های شور و کسانی که نظر خورده اند

آیه ۳۹- برای حفظ مال

آیه ۴۰- برای اسباب کشی کردن و دوست دارید که آن محل نیک و خوب باشد

آیه ۴۱- برای باز کردن مغازه،خانه،جهیزیه،سیسمونی و رفع بلا

آیه ۴۲- برای آنکه رحمت خدا نازل شود

آیه ۴۳- اگر از گناه خسته شدید می خواهید خلاص شوید

آیه ۴۴-برای آسان شدن کارها

آیه ۴۵- برای عزیز شدن پیش روسا

آیه ۴۶- برای آسان شدن امور الهی و دینی

آیه۴۷- اگر دوست دارید زبان کسی را که غیبت و ناسزا می گوید ببندید

آیه ۴۸- اگرمی خواهید سر ساعت بیدار شوید

آیه ۴۹- برای بیدار شدن وقت نماز شب

آیه ۵۰- برای اینکه در روز بیدار شوید و به موقع به کارتان برسید

آیه ۵۱- برای دفع اجنه

آیه ۵۲- برای ناراحتی اعصاب و خیالات

آیه ۵۳- برای رفع باد سرخ

آیه ۵۴- برای رفع باد ترسناک

آیه ۵۵- برای رفع سردرد

آیه  56- اگر به تهمتی دچار شدید و می خواهید تهمت زننده به گرفتاری عجیب افتد

آیه ۵۷- برای رفع شر و بدی

آیه ۵۸- برای رفع دشمنی

آیه ۵۹- برای کمر درد

آیه ۶۰- برای رفع زهر

آیه ۶۱- برای کسی که سرخک گرفته است

آیه ۶۲- برای وارد شدن به دریا

آیه ۶۳- هر وقت سر درد گرفته دست روی سر گذاشته۷۰ یا ۴۱ بار بخوانید

آیه ۶۴- برای چشم درد

آیه ۶۵- برای زکام و سرماخوردگی

آیه ۶۶- برای جلوگیری از میگرن

آیه ۶۷-  برای زیادی نور چشم

آیه ۶۸- برای رفع شب کوری

آیه ۶۹- برای درد بینی و معالجه آن

آیه ۷۰- برای رفع قلنج

آیه ۷۱- برای آزار ندیدن جن

آیه ۷۲- برای کسی که از پاهایش زیاد استفاده می کند مثل فوتبالیستها

آیه ۷۳- برای درد دهان و لثه

آیه ۷۴- برای درد دندان و لثه

آیه ۷۵- برای گوش درد

آیه ۷۶- برای دندان درد شدید

آیه ۷۷- برای رفع بلا مثل زلزله و سیل

آیه ۷۸- برای زبان بستن بدگویان

آیه ۷۹- برای رفع درد اعضای بدن

آیه ۸۰- برای درد چشم

آیه ۸۱-برای کارهای مهم مثل خواستگاری

آیه ۸۲- برای درد حلق گوینده و مداح

آیه ۸۳- برای رفع تمام مرضهای بدن

آیه ۸۴- بر مسلمانان واجب است قبل از هر کاری این دعا را بخوانید

آیه ۸۵- برای تمام بیماریهای شدید

آیه  86- برای رفع بلا

آیه ۸۷- برای رفع قلنج

آیه ۸۸- برای سرخک

آیه ۸۹- برای دفع باد زرد

آیه ۹۰- برای رفع باد سفید

آیه ۹۱- برای سیاه که از همه خطرناک تر است

آیه ۹۲- رفع چشم نظر

آیه ۹۳- برای کمر درد شدید

آیه۹۴- برای سر دردهای شدید

آیه ۹۵- کمر درد

آیه ۹۶- برای رفع مکروهات

آیه ۹۷-برای خلاصی از بند زندان

آیه ۹۸- برای رفع مشروبات و مکروهات

آیه ۹۹- برای اینکه مریض نشوید

آیه۱۰۰- اگر می خواهید دعای شما مستجاب شود

بیداری در شب قدر

امام باقرعلیه السلام:

إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله علیه و آله نَهى أن یُغفَلَ عَن لَیلَهِ إحدى وعِشرینَ، وعَن لَیلَهِ ثَلاثٍ وعِشرینَ، ونَهى أن یَنامَ أحَدٌ تِلکَ اللَّیلَهَ؛

پیامبر خدا نهى کرد که از شب بیست و یکم و شب بیست و سوم، غفلت شود و نهى کرد که کسى در آن شب بخوابد.

 

دعائم الإسلام: ج ۱ ص ۲۸۱ / مراقبات ماه رمضان، ص ۳۹۶

پنج شافی از ازل تا ابد

حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ الْهَاشِمِیُّ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا فُرَاتُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِیمُ بْنُ الْفَضْلِ بْنِ جَعْفَرِ بْنَ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ سُلَیْمَانَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ الزَّعْفَرَانِیُّ الْبَصْرِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ یَسَارٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ الطَّائِفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ مَوْلَى بَنِی هَاشِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنِ الْوَاقِدِیِّ عَنِ الْهُذَیْلِ عَنْ مَکْحُولٍ عَنْ طَاوُسٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع :

لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَى ذِکْرُهُ آدَمَ وَ نَفَخَ فِیهِ مِنْ رُوحِهِ وَ أَسْجَدَ لَهُ مَلَائِکَتَهُ وَ أَسْکَنَهُ جَنَّتَهُ وَ زَوَّجَهُ حَوَّاءَ أَمَتَهُ فَوَقَعَ طَرَفَهُ نَحْوَ الْعَرْشِ فَإِذَا هُوَ بِخَمْسِ سُطُورٍ مَکْتُوبَاتٍ قَالَ آدَمُ یَا رَبِّ مَا هَؤُلَاءِ قَالَ تَعَالَى هَؤُلَاءِ الَّذِینَ إِذَا شفعوا [تَشَفَّعَ‏] بِهِمْ إِلَیَّ خَلْقِی شَفَّعْتُهُمْ فَقَالَ آدَمُ یَا رَبِّ بِقَدْرِهِمْ عِنْدَکَ مَا اسْمُهُمْ فَقَالَ أَمَّا الْأَوَّلُ فَأَنَا الْمَحْمُودُ وَ هُوَ مُحَمَّدٌ وَ الثَّانِی فَأَنَا الْعَالِی وَ هَذَا عَلِیٌّ وَ الثَّالِثُ فَأَنَا الْفَاطِرُ وَ هَذِهِ فَاطِمَهُ وَ الرَّابِعُ فَأَنَا الْمُحْسِنُ وَ هَذَا الْحَسَنُ وَ الْخَامِسُ فَأَنَا ذُو الْإِحْسَانِ وَ هَذَا الْحُسَیْنُ کُلٌّ یَحْمَدُ اللَّهَ تَعَالَى‏

 

ترجمه:

حدیث کرد ما را … از ابن عباس که گفت: رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلّم بعلى بن ابى طالب علیه السّلام میفرمود:

پس از آنکه خداوند خلق فرمود آدم علیه السّلام را و روح در بدنش دمید و امر کرد بملائکه او را سجده کردند و در بهشت منزلش داد و حوّا را باو تزویج نمود، آدم ابو البشر سر بطرف بالاى عرش بلند کرد و مشاهده نمود که پنج سطر نوشته شده، گفت: خدایا کیانند آن کسانى که نام ایشان را مى‏بینم، خطاب رسید: اینها آن کسانى هستند که هر گاه شفاعت مخلوق (گناهکار) مرا بنمایند (آنقدر قرب و منزلت پیش من دارند که) شفاعتشان را قبول مینمایم، آدم عرضکرد پروردگارا بحق و مقام و عزّت ایشان در پیشگاهت: بیان کن براى من چگونگى اسم آنها را، خطاب رسید: اول منم محمود و اوست محمّد، دوم: منم عالى و اینست على، سوم: منم فاطم (فاطر) و اینست فاطمه، چهارم: منم محسن و اینست حسن پنجم: منم ذو الاحسان و اینست حسین، و همه ایشان حمد و ثناى مرا بجاى مى‏آورند

 

منبع: علل الشرائع‏،ابن بابویه، محمد بن على‏، جلد اول صفحه ۱۳۵

این مطلب در کتاب‌های دیگر مانند بجارالانوار و  النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین( للجزائری) و تعدادی از کتابهای اهل سنت نیز موجود است