هفت چیز مسخره

امام رضا علیه السلام فرمود هفت چیز بدون هفت چیز دیگر مسخره است:

۱_ کسى که به زبان استغفار کند و در دل پشیمان نباشد خود را مسخره کرده.

۲_ کسى که توفیق از خدا بخواهد و کوشش نکند خود را مسخره کرده.

۳_ کسى که بهشت خواهد و بر سختیها صبر ننماید خود را مسخره کرده.

۴_ کسی که از آتش به خدا پناه برد و از لذت دنیا دست نکشد،خود را مسخره کرده.

۵_ کسی که مرگ را یاد کند و آماده آن نشود خود را مسخره کرده.

۶_ کسى که خدا را یاد کند و مشتاق دیدار او نباشد خود را مسخره کرده.

۷_ کسی که در گناه اصرار ورزد و بدون توبه از خدا طلب عفو و بخشش کند خود را مسخره کرده✨

تحریر المواعظ العددیه،ص۴۷۰

معنای پر شدن ظلم و جور در آخر الزمان

اگر مردم به حضرت بقیّه ‏اللّه الاعظم (عجّل اللّه تعالى فرجه الشریف) اقتدا کنند ظهور مى‏شود پس چرا در روایات و ادعیه هست زمانى امام زمان  علیه‏السلام ظهور مى‏کند که «ملئت ظلما و جورا» این اقتدا و ظلم و جور چگونه قابل جمع است؟

    پاسخ ما:

  ما معناى پر شدن دنیا از ظلم و جور را اکثرا اشتباه فهمیده‏ایم.

فکر مى‏کنیم که اگر دنیا پر از ظلم و جور بشود این طور است که من به شما و شما به من و همه به هم ظلم بکنند. این غلط است و بلکه این پر از ظلم و جور شدن نیست، این زد و خورد است.

     وقتى عالم پر از ظلم و جور مى‏شود که حقوق همه ضایع بشود ولو بدست یک نفر. یک نفر ممکن است بیاید و حقوق همه را ضایع کند در اینجا دنیا پر از ظلم و جور شده است مثلاً مجلسى باشد و براى همه ظرف غذائى جلویشان گذاشته‏اند و
روى عدالت مى‏خواهند غذا بخورند یک نفر مى‏آید و تمام این غذاها را بهم مى‏ریزد و به همه ظلم مى‏کند در اینجا این اتاق پر از ظلم و جور شده است.

     در دنیا وقتى حقوق همه ضایع شد حالا یک نفر راه و روش ظالمانه و غلطى را طرح داده است طبعا به همه ظلم مى‏شود، الان همین طور است.

ممالک کوچک تحت نفوذ ممالک بزرگ مى‏باشند و ممالک بزرگ خودشان تحت نفوذ رهبر و رئیس جمهورشان هستند و آن هم باز خودش استفاده نمى‏کند و اشکالى در کار او هست و بالأخره همه‏ى افراد در حدّى لااقل به مقدار ضایع شدن حقوق مادّى یا معنویشان به آنها در زمان ما ظلم شده است

از آن وقتى که درب خانه‏ى امیرالمؤمنین  علیه‏السلام را بستند به همه‏ى مردم ظلم شد.

و دنیا پر از ظلم و جور شد، چرا؟ چون وقتى درب علم و دانش و تقوى و درستکارى بسته شد و مردم نتوانستند از این روزى معنوى استفاده بکنند خواهى‏نخواهى به همه ظلم شده است.

فرض کنید درب مدرسه‏اى را بستند و بچّه‏ها بى‏سواد تربیت شدند به همه ظلم شده است.

در یک روستا فقط یک مدرسه دارد که بچّه‏ها براى درس خواندن مى‏روند. یک نفر درب این مدرسه را بسته است به تمام بچّه‏هاى این روستا ظلم شده است و این روستا پر از ظلم و جور شده است.

معناى پر از ظلم و جور شدن این است. و طبعا وقتى که مکانى پر از ظلم و جور شد این مردم دنبال راه مفرّى مى‏گردند یعنى دنبال این مى‏گردند که کسى بیاید و عدالت را برقرار کند تا به او اقتدا کنند و با کمک او ظلم و جور را از بین ببرند.

     گاهى اقتدا به خاطر همان ظلم و جور است یعنى آنها را وادار به اقتدا مى‏کند وقتى یک نفر مى‏گوید من مى‏خواهم از حقوق شما دفاع کنم مردم هم پشت سر او راه مى‏افتند مثل همین که در انقلاب اسلامى ما انجام شد پس بنابراین پر از ظلم و جورشدن زمینه‏ساز اقتدا کردن به امام  علیه‏السلام است

و وقتى این احساس سبب اقتدا مى‏شود که ظلم و جور را احساس کنند و مردم از خواب غفلت بیدار شوند و از این نظر دنبال یک رهبر مى‏گردند تا او جلو بیفتد و اینها هم پشت‏سر او حرکت کنند و عدل و داد را برقرار کنند و حقّشان را از ظالم بگیرند.

کتاب انوارصاب الزمان علیه السلام،ص۲۶۸

وصیت نامه ی مکتوب حضرت زهرا سلام الله علیها

بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم.
هذا ما اَوْصَتْ بِهِ فاطِمَهُ بِنْتُ رَسولِ اللهِ، اَوْصَتْ وَ هِیَ تَشْهَدُ اَنْ لا الهَ اِلاّ اللهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسولُهُ وَ اَنَّ الْجَنَّهَ حَقُّ وَ النّارَ حَقُّ وَ اَنَّ السّاعَهَ آتِیَهٌ لارَیْبَ فیها وَ اَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فُی الْقبورِ.
یا عَلِیُّ اَنَا فاطِمَهُ عَلَیها سَلام بَنتُ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه زَوَّجْنَی اللهُ مِنْکَ لأکونَ لَکَ فِی الدُّنیا وَ الاخِرهِ، اَنْتَ اَوْلی بِی مِنْ غَیْرِی، حَنِّطْنی و غَسِّلْنِی و کَفِّنِّی بِاللَّیلِ وَ صَلِّ عَلَیَّ وَ ادْفِنِّی بِاللَّیْلِ وَ لا تُعْلِمْ اَحَداً وَ اَسْتَوْدِعُکَ اللهَ و اقْرَءُ عَلی وُلْدِی السَّلامَ اِلی یَومِ الْقِیامَهِ.

به نام خداوند بخشنده و مهربان

این وصیّت نامه فاطمه علیها سلام دختر رسول خداست و در حالی وصیّت می کند که شهادت می دهد خدایی جز خدای یگانه نیست و محمّد صلی الله علیه وآله بنده و پیامبر اوست و بهشت حق است و آتش جهنم حق است و همانا روز قیامت فراخواهد رسید و شکّی در آن نیست و خداوند مردگان را از قبر زنده کرده، وارد محشر می فرماید.

ای علی (ع) ! من فاطمه، دختر محمّد صلی الله علیه و آله هستم. خدا مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم. تو از دیگران بر من سزاوارتری.

حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و به هیچ کس اطّلاع نده.

تو را به خدا می سپارم و بر فرزندانم تا روز قیامت، سلام و درود می فرستم.

کتاب عوالم ج ۱۱ ص ۵۱۴

آمادگی برای ظهور

برای ظهور حضرت ولیّ عصر (عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) باید هر کس در حدّ توانش زمینه را فراهم سازد. آمادگی هم به آن نیست که انسان در کُنج خانه یا مسجدی بنشیند و دعا کند. بلکه دعا، یک گوشه کار است!

صدای شکوه و ناله حضرت علی (علیه السلام) از دست مردم نادان، ترسو و راحت طلب در خطبه ها و نامه های نهج البلاغه تا امروز شنیده می شود.
اینطور نیست که امام زمان (سلام اللّه علیه) از طریق اعجاز همه جهان را فتح کند و بعد هم بفرماید: «مردم بخورید و بخوابید و راحت باشید.»
زیرا این کار با هدف آفرینش سازگار نیست، زیرا هدف از خلقت انسان، رشد و کمال انسانی و تقرّب به سوی حق تعالی است در حالی که راحت طلبی و تجمّل گرایی و فقط به فکر دنیابودن یک زندگی حیوانی است

بر همین اساس، امام صادق (علیه السلام) فرمود:
✨«لیعدّ احدکم لخروج القائم و لو سهما…✨

برای ظهور و قیام حضرت قائم (ع) خود را مهیّا سازید گرچه این آمادگی در حدّ یک تیر باشد
منابــــــع
۱_ بحار الانوار ج ۵۲ ص ۳۹۱، ۳۲۳، ۳۳۲ – ۳۳۹
۳_ جهت اطّلاع به سوره های: اعراف آیه ۱۷۹، فرقان ۴۴، محمّد ۱۲، ملک ۲ مراجعه فرمایید.
۴_ بحار الانوار ج ۵۲ ۳۶۶ -سفینه البحار باب عَدَّ و مانند آن ج ۵۲ ص ۱۳۹

“ما لیله القدر…؟”

إنّا أنزلناه فی لیله القدر، و ما أدریک ما لیله القدر

امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «اللیله فاطمه، والقدر الله، فمن عرف فاطمه سلام الله علیها حق معرفتها
فقد أدرک لیلهالقدر، و إنما سمّیت فاطمه لأنّ الخلق فطموا عن معرفتها.»

امام صادق علیه السلام در این روایت شریف، باطن و حقیقت لیله القدر را وجود با عظمت فاطمه زهراءسلام الله‌علیها معرفی می‌فرمایند. سرّ شباهت فاطمه زهرا علیهاالسلام به شب قدر، مجهول و محجوب بودن حقیقت فاطمه علیهاالسلام از عقول بشر است و این همان وجه تسمیه فاطمه سلام الله علیهاست که حضرت در این روایت بیان فرموده است:

«إنما سمیّت فاطمه لأنّ الخلق فطموا عن معرفتها»؛ «همانا او فاطمه نامیده شده چون همه مخلوقات (از جنّ و انس و ملک) از شناخت فاطمه زهراء علیها السلام بازداشته شده و عاجزند.

و ما أدریک ما لیله القدر؛

دو حرف استفهام در این آیه شریفه به کار رفته است تا در پرده بودن وجود او را بیشتر برساند. او در پرده غیب است بلکه در پرده غیب الغیوب است.

فاطمه علیهاالسلام غیب الغیوب است چون کنه وجود او نه با حواس ظاهری بلکه با فکر و عقل بشری هم قابل درک نیست!

همان گونه که شب قدر در بین شب ها مخفی است، قدر و منزلت فاطمه علیهاالسلام نیز مخفی است.

روز قیامت منادی ندا می‌دهد:

غضّوا أبصارکم حتی تجوز فاطمه بنت محمد(صلی الله علیه و آله)

« چشم هایتان را ببندید تا فاطمه دختر پیامبر عبور نماید.» در برداشتی سطحی به نظر می‌رسد چون بانویی جلیل القدر عبور می‌کند و دیگران نامحرمند، موظفند نگاه خود را نگه دارند ولی با توجه به پرسشی که از امام صادق علیه‌السلام شده که آیا فرزندان آن حضرت هم باید چشم های خود را بپوشند، معنای عمیق‌تری از آن فهمیده می‌شود،

فرمود: فاطمه زهرا سلام الله علیها از نظر معنوی به قدری مقامی والا و قدری عظیم دارد که هیچ چشمی توان دیدن او را نداردحتی سادات

حکمت این منزلت عظیم و رازِ “ما أدریک!” در آیه‌ی اول بیان شده است: «إنّا أنزلناه فی لیله القدر». لیله‌ی قدر و فاطمه زهرا سلام الله علیها هر دو ظرف نزول قرآنند، یکی ظرف زمان این نزول و دیگری محل و ظرف مکانش.

به عنوان مثال اگر آب مورد نیاز مردم یک شهر را بخواهند یکجا به آن‌ها برسانند، سیلی می‌شود که همه را از بین می‌برد. پس باید اول آن را در یک مخزن مطمئن، باظرفیت، پاک و عاری از هر آلودگی، ذخیره کرد و بعد به تدریج و در حد نیاز و به وسیله نهرهایی پاک، آب را در کام و جان مردم تشنه ریخت.

قرآن که علوم و حکمت مورد نیاز همه مخلوقات و آب حیات همه عالم خلقت است، باید در خزانه علم پروردگار که همان روح باعظمت فاطمه سلام‌الله علیهاست ذخیره شود.

او معدن بی‌انتهای علم الهی و وعاء و ظرف عظیم و بابرکتی است که همه علم و حکمت مورد نیاز بشر و بلکه علم مورد نیاز همه مخلوقات تا ابد، در آن ریخته شده است:

«إنا أنزلناه فی لیله مبارکه»(سوره دخان/۳).

در روایت آمده مقصود از لیله مبارکه فاطمه سلام الله علیهاست.

این وجود بابرکت و مفید، همان کوثر و خیر کثیری است که سرچشمه همه خوبی‌هاست و همه خوبی‌ها از برکت علم و حکمت او به دست آمده و می‌آید.”ما لیله القدر…؟”