❇️ قطعه ای از بهشت

دو جا را می گویند #روضه ؛ روضه یعنی #بهشت

پیغمبر (ص) به دو نفر گفتند که پاره ی تن من هستند،اول به حضرت زهرا (س) فرمودند که “فاطمه بضعه منی” و بعد هم به امام رضا (ع) فرمودند : قبری در آینده بین الجبلین خواهد بود که پاره تن من در آنجا دفن می شود؛ که قبر حضرت رضا (ع) است.

دو جا را می گویند روضه؛ روضه یعنی بهشت، یکی در باب حضرت زهرا (س) در مدینه بین قبر و منبر پیغمبر (ص) را روضه رضوان می گویند و پیغمبر (ص) فرمودند: “بین قبری و منبری روضه من ریاض الجنه” و همچنین در باب امام رضا (ع) پیغمبر فرمودند: “بین الجبلین روضه من ریاض الجنه”.بین دو کوه قطعه ای از بهشت است.

? سخنرانی حجت الاسلام گواهی در صحن مطهر امامزاده صالح(ع) – مرداد۹۶

فرمایشات رسول خدا(صلی الله علیه و آله )

امام رضا ^{(علیه السلام)} با اسناد نقل شده فرمود، پیامبر خدا ^{(صلی الله علیه و آله )} فرموده است که:

۱-کسى که براى مردم بدون آگاهى فتوا دهد، آسمان و زمین او را لعنت کنند.

۲-برترین کارها در نزد خدا ایمانى است که در آن شکّى نباشد، و پیکاریست که در آن خیانت نباشد و حجّ پذیرفته‏ شده بى‏ شبهه است.

۴- نخستین کسى که به بهشت وارد مى‏ شود، شهید است و غلامى که به نیکوترین وجه خدایش را عبادت کرده، و آقایش را پند داده و مردى که از محرّمات خوددارى کرده با اینکه عیالوار است.

۵-اول کسى که به جهنم وارد مى‏ شود، زمامدار نیرومند و چیره ایست که دادگرى نمى‏ کند، و ثروتمندیست که حقوق الهى را از ثروت خود نمى‏ پردازد، و نیازمندى که متکبّر و خودخواه است.

۶-شیطان همواره از انسان مؤمن بیمناک است، تا زمانى که نمازهاى پنجگانه را حفاظت و مراقبت مى‏ کند. و هنگامى که حق نمازها را تباه کرد، شیطان نسبت به او جرأت مى‏ یابد و او را دچار گرفتاریهاى بزرگ مى‏ کند.

صحیفه الإمام الرضا علیه السلام / ترجمه حجازى، ص: ۲۷

صحیفه الإمام الرضا علیه السلام / ترجمه حجازى، ص: ۲۸

انسان هایی که در باطن، میمون و خوکند

ابوبصیر یکى از شیعیان پاک و مخلص امام صادق ^{علیه السلام} مى گوید:من با آن حضرت در مراسم حج شرکت نمودم .هنگامى که به همراه امام ^{علیه السلام} کعبه را طواف مى کردیم،

عرض ‍ کردم :- فدایت شوم، آیا خداوند این جمعیت بسیار را که در حج شرکت نموده اند مى آمرزد؟

امام صادق ^{علیه السلام} فرمود:- اى ابا بصیر! بسیارى از این جمعیت که مى بینى، میمون و خوک هستند!

عرض کردم :- آنها را به من نشان بده!

آن حضرت دستى بر چشمان من کشید و کلماتى به زبان جارى نمود. ناگهان بسیارى از آن جمعیت را میمون و خوک دیدم ، وحشت کردم ! سپس بار دیگر دستش را بر چشمان من کشید، آن گاه دوباره آنان را همان گونه که در ظاهر بودند دیدم.

سپس فرمود:- اى ابا بصیر! نگران مباش ! شما در بهشت، شادمان هستید و طبقات دوزخ جاى شما نیست. سوگند به خدا! سه نفر، بلکه دو نفر، بلکه یک نفر از شما شیعیان حقیقى در آتش دوزخ نخواهد بود.

شیعیان ائمه علیهما السلام در بهشت

زید ابن اسامه نقل مى کند که وقتى به زیارت امام صادق علیه السلام مشرف شدم ، حضرت فرمودند:- اى زید! چند سال از عمرت گذشته؟

گفتم : فلان مقدار.

فرمودند:- عبادت هاى خود را اعاده کن و توبه ات را نیز تجدید نما!

این فرمایش حضرت مرا سخت متاءثر نمود، به گریه افتادم.

حضرت فرمودند:- چرا گریه مى کنى؟

عرض کردم :- زیرا با فرمایش خود از مرگ من خبر دادید!

حضرت فرمودند:- اى زید! تو را بشارت باد که از شیعیان مایى و جایت در بهشت خواهد بود. زیرا که شیعیان واقعى همه اهل بهشتند

مفهوم جنت (بهشت)

جنت در اصل به معنای«ستر» و «پوشاندن» می‌باشد.[۱] دو کلمه «جن» و «جنین» نیز به همین معنا می‌باشد. «جنَ» را از آن رو جنَ گویند،چون از دیده ها پوشانده شده و نهان است.[۲] و«جنین » را نیز از آن رو جنین گویند که از دیده ها پوشانده شده و پنهان است.[۳] «جنَت » را نیز به این اسم نامند،چون درختان آن را می پوشانند.[۴] از این رو جنَت به باغ و بستانی گفته می شود که در آن درختان زیادی دیده می شود و همه لذَتها در آن جمع و آماده می باشد؛ از بهترین درختان و میوه ها به همسران نیکو و خادمانی زیبا و خانه هایی فاخر که به یاقوت و زمرد و سنگهای گران قیمتی دیگر تزیین شده است.[۵]