صیغه استغفار و فضیلت آن

ابن بابویه به سند صحیح از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده:هر بنده ‏اى‏ هر روز هفت مرتبه بگوید:
اَسْئَلُ اللَّهَ الْجَنَّهَ وَ اَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ النّارِ
از خداوند بهشت را مى‏خواهم و به خدا از دوزخ پناه میبرم

دوزخ مى‏گوید:خدایا او را از من پناه ده.

و به سند معتبرى دیگرى از آن حضرت روایت کرده:اگر مؤمنى در یک روز چهل گناه کبیره دچار شود،آنگاه از روى ندامت و پشیمانى،این استغفار را بخواند،خدا گناهان او را بیامرزد:
اَسْتَغْفِرُاللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ بَدیعُ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ ذُوالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ وَ اَسْئَلُهُ اَنْ یَتُوبَ عَلَىَّ
آمرزش مى‏طلبم از خدا که معبودى‏ جز او نیست،زنده و پاینده است،آفریننده آسمانها و زمین مى‏باشد،صاحب بزرگى و اکرام است،و از او مى‏خواهم که توبه‏ ام با بپذیرد.
و نیز به سند معتبراز آن حضرت روایت کرده:هرکه هر روز هفت مرتبه بگوید:
اَلْحَمْدُلِلَّهِ عَلى کُلِّ نِعْمَهٍ کانَتْ اَوْ هِىَ کائِنَهٌ
ستایش خداى را بر هر نعمتى که بوده یا خواهد بوداداى شکر نعمتهاى گذشته و آینده را کرده است.

 

و نیز به سند معتبر از آن حضرت روایت کرده:هرکه هر روز بیست‏ و پنج مرتبه بگوید:
اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ
خداوندا،بیامرز مردان و زنان با ایمان و مسلمان را

 
حق تعالى به عدد هر مؤمن که‏ که از دنیا رفته،و هر مؤمن که تا روز قیامت بیاید،در نامه عمل او حسنه مى‏نویسد،و به آن عدد گناهان او را محو کند،و درجه‏ اى در بهشت براى او بلند گرداند.و همچنین به سند معتبر از آن حضرت روایت کرده:هرکه هر روز صد مرتبه بگوید: لا حول و لا قوّه الاّ باللّه حق تعالى هفتاد نوع بلا را از او دور مى‏گرداند،که کمترین آنها اندوه شدید و غم باشد،و در روایت دیگر،هرگز پریشان نشود.

 

کلینى و شیخ طبرسى و دیگران به سندهاى حسن و معتبر از حضرت صادق علیه السّلام روایت‏ کرده‏ اند:حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله هر روز هفتاد مرتبه مى‏گفت:استغفر اللّه و هفتاد مرتبه اتوب الى اللّه در کتاب کشف و الغمّه و امالى شیخ طوسى،به سند معتبر روایت شده:رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود:هرکه هر روز صد مرتبه بگوید:لا اله‏ الاّ اللّه الملک الحقّ المبین از فقر و وحشت قبر امان یابد،و توانگى به او روى آورد،و درهاى بهشت به رویش‏ گشوده شود.و در کتاب«امالى»لا اله الاّ اللّه الملک الحقّ المبین آمده است،و در کتاب ثواب الاعمال‏ و محاسن برقى بجاى صد مرتبه،سى مرتبه روایت کرده‏اند.

دعای تمجید

علاّمه مجلسى در«مقباس المصابیح»فرموده:به سندهاى معتبر از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: حق تعالى در سه ساعت شب،و سه ساعت روز،خود را به مجد و بزرگوارى یاد مى‏کند.سه ساعت روز از وقت بالا آمدن خورشید تا آغاز ظهر است،و سه ساعت شب ثلث آخر شب تا صبح است،پس هر بنده من این تمجید را بخواند، و دلش با خدا باشد،البته حق تعالى حاجت او را برآورد،و اگر شقى بدعاقبت باشد،امیدوارم سعادتمند و نیکو عاقبت گردد.مؤلّف گوید: اگر در این ساعتهاى روزوشب این دعا را بخواند مناسب‏تر خواهد بود:
اَنْتَ اللَّهُ لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ رَبُّ الْعالَمینَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْکَبیرُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ مَلِکُ یَوْمِ الدّینِ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ مِنْکَ بَدْءُ الْخَلْقِ وَ اِلَیْکَ یَعُودُ اَنْتَ اللَّهُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ لَمْ تَزَلْ وَ لاتَزالُ اَنْتَ اللَّهُ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خالِقُ الْخَیْرِ وَالشَّرِّ،
تویى خدا،معبودى جز تو نیست،پروردگار جهانیان‏ تویى خدا معبودى جز تو نیست بخشنده مهربان،تویى خدا معبودى جز تو نیست والاى بزرگ،تویى‏ خدا معبودى جز تو نیست پادشاه روز جزا،تویى خدا معبودى جز تو نیست آمرزنده و مهربان، تویى خدا معبودى جز تو نیست عزیز و حکیم،تویى خدا معبودى جز تو نیست هرچیز از تو آغاز شد، و به تو باز مى‏گردد،تویى خدا که معبودى جز تو نیست،همیشه بودى و خواهى بود،تویى خدا معبودى جز تو نیست آفریننده نیکى و بدى،
اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خالِقُ الْجَنَّهِ وَالنّارِ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الاَْحَدُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزیزُ الْجَبّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحانَ اللَّهِ عَمّا یُشْرِکُونَ اَنْتَاللَّهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَکَ الاَْسْماَّءُ الْحُسْنى یُسَبِّحُ لَکَ ما فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْکَبیرُ الْمُتَعالِ وَالْکِبْرِیآءُ رِدآوُکَ
تویى خدا،معبودى جز تو نیست،پدیدآورنده بهشت و دوزخ،تویى خدا، معبودى جز تو نیست یگانه،بى‏نیاز،نزاده،و زاده نشده،و هیچ کس همتاى او نبود،تویى خدا، معبودى جز تو نیست،فرمانرواى بس مقدّس،سلام مؤمن،چیره،عزیز،جبّار،بزرگمنش،منزّه‏ است خدا از آنچه بر او شرک مى‏آورند،تویى خداى آفرینشگر،آفریننده صورت‏بخش،نامهاى برتر براى توست، آنچه در آسمانها و زمین است براى تو تسبیح مى‏گویند،و تو عزیز و حکیمى،تویى خدا معبودى جز تو نیست بزرگ‏ و والاتر،و کبریایى تنها رداى توست.