حق مدعی

وأما حق الخصم المدعى علیک فإن کان ما یدعى علیک حقا لم تنفسخ فى حجته و لم تعمل فى ابطال دعوته؛ و کنت خصم نفسک له والحاکم علیها والشاهد له بحقه دون شهاده الشهود؛ فإن ذلک حق الله علیک و إن کان ما یدعیه باطلا رفقت به و روعته و ناشدته بدینه و کسرت حدته بذکر الله و ألقیت حشو الکلام ولغطه الذى لا یردعنک عادیه عدوک بل تبوء باثمه وبه یشحذعلیک سیف عداوت لان لفظه السوء تبعث الشر والخیر مقمعه للشر ولا قوه الا بالله.
ترجمه:

اما حق کسیکه علیه تو اقامهء دعوی نموده و خصم تو حساب میشود؛ آنست که اگر در دعوایش علیه تو صادق است و حق به طرف اوست؛ در پی بی اعتبار کردن حجت و دلیلش نباش و برای باطل نمودن دعوایش تلاش نکن؛ زیرا با وجدانت بلکه با خودت دشمنی کرده ای؛ برای آنکه وجدانت حکم به حق بودن طرف مقابلت مینماید و خودت بهترین شاهد و گواه هستی بر اینکه حق به طرف خصمت هست؛ پس حق را بدون چون و چرا بپزیر که پزیرفتن حق یکی از حقوق خداوند متعال بر عهدهء بندگان می باشد.
اما اگر در دعوایش کاذب است؛ با او مدارا کن؛و او را از خدا بترسان و از هر مذهب و دینی که پیروی می کند برایش دلیل بیاور تا متوجه زشتی کارش شود و با یاد آوری عذاب قیامت و مرگ او را از راه باطل برحذر دار. از سخنان منافی ادب و اخلاق پرهیز کن ؛ زیرا دشمنیی دشمن را بیشتر و تیغش را تیز تر نموده و موجب بر انگیخته شدن شر خواهد شد؛ اما سخن خوب ؛ شر را نابود می کند و قوتی نیست مگر به خداوند متعال