حق کسیکه از تو مشورت میخواهد

وأما حق المستشیر فإن حضرک له وجه رأى جهدت له فى النصیحه وأشرت علیه بما تعلم انک لوکنت مکانه عملت به و ذلک لیکن منک فى رحمه و لین؛ فإن اللین یؤنس الوحشه وإن الغلظ یوحش موضع الانس وإن لم یحضرک له رأى وعرفت له من تثق برأیه وترضى به لنفسک؛ دللته علیه و أرشدته الیه فکنت لم تأله خیرا و لم تدخره نصحا؛ ولا قوه الا بالله.

 

ترجمه:

اما حق کسیکه از تو مشورت می خواهد؛ پس اگر نظر خوبی داری که برای او مفید باشد؛در نصیحت و راهنمائی او کوتاهی نکن و راهی را پیش پای او بگزار که اگر خودت جای او بودی همان راه را می رفتی و با نرمی و خوش زبانی با او صحبت کن زیرا نرم سخن گفتن و مهربانی وحشت و ترس را تبدیل به انس و الفت می کند در حالیکه غلظت و تندی انس و محبت را مبدل بترس و وحشت می سازد و اگر چیزی به ذهنت نرسید تا او را راهنمائی کنی و کسی را می شناختی که خود به او اعتماد داشته و حاضر بودی به رای و نظرش عمل کنی او را بسوی همان شخص راهنمائی کن و در این صورت است که در مشورت دادن کوتاهی ننموده ای و راه صحیح و درست را از او پنهان نداشته ای و قوتی نیست مگر به خداوند متعال. با بیانی واضح او را متوجه حق خودت بگردان. از قیل و قال و جار و جنجال بپرهیز؛ برای آنکه سبب بی ارزش شدن حجت و برهانت شده اجر و پاداش ترا ضایع میگرداند و قوتی نیست مگر به خداوند متعال.