سیره خانه دارى حضرت فاطمه سلام الله علیها چگونه بود؟ (قسمت سوم)

❓سیره خانه دارى #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها چگونه بود؟
(قسمت سوم)

? شوهر دارى

فضاى درونى خانه، بیش از آن که به فراهم آوردن امور مادى و ظاهرى نیاز داشته باشد، به آرامش روحى و آسایش روانى حاکم بر خانه نیازمند است. حضرت فاطمه زمینه تحقق این امر مهم را نیز فراهم آورد و با همه کارهاى گوناگون خانه و دشوارى بر دوش کشیدن نگاهدارى و تربیت چهار فرزند، هیچ گاه از همسر بزرگوار خویش و کودکان معصومش غفلت نورزید. او هیچ گاه چیزى از امام على علیه السلام نطلبید که در توان ایشان نباشد.

☘️یا أبَا الحَسَنِ ، إنّی لَأَستَحی مِن إلهی أن اُکَلِّفَکَ ما لا تَقدِرُ»
▫️یا ابا الحسن ! من از خدایم شرم دارم که تو را به کارى وادار سازم که نمى‏توانى.
و هیچ گاه با ایشان به ستیز و کشمکش نپرداخت.
?برخى روایات تاریخى نیز از اشعارى سخن گفته اند که میان ایشان و امام على علیه السلام تبادل شده اند.
? امام على علیه السلام ایشان را «نِعمَ العَونُ ؛ بهترین یاور» خوانده است و در جایى دیگر فرموده است:

? ولا أغضَبَتنی ولا عَصَت لی أمراً، ولَقَد کُنتُ أنظُرُ إلَیها فَتَنکَشِفُ عَنِّی الهُمومُ وَالأَحزانُ.

▫️او، مرا عصبانى نساخت و در کارى، از من نافرمانى نکرد. هنگامى که به او مى نگریستم، غم ها و اندوه ها از من برطرف مى شدند.

?این همدلى و رضایت باطنى تا آخرین لحظه هاى حیات فاطمه علیهاالسلام وجود داشته و امام على علیه السلام به هنگام خاکسپارى همسرش دردمندانه چنین گفته است:

?اللّهُمَّ إنّی راضٍ عَنِ ابنَهِ نَبِیِّکَ.

▫️بار خدایا ! من از دختر پیامبرت راضى هستم.

? حکمت نامه فاطمی ، ص ۲۹۸ ..

سیره خانه دارى حضرت فاطمه سلام الله علیها چگونه بود؟ (قسمت دوم)

? آشپزى و تهیه غذا

یکى دیگر از کارهایى که حضرت فاطمه سلام الله علیها به عهده گرفت، تهیه نان در خانه بود.
آرد کردن گندم ذخیره شده در انبار خانه با یک دستاس کوچک خانگى . دستاسى که با نیروى دست مى چرخید. کارى طاقت فرسا که تاول هایى نمایان بر دست هاى فاطمه مى نشاند و امام على علیه السلام و پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله را به هنگام حضورشان در خانه و کنار حضرت فاطمه علیهاالسلام، به کمک او کشاند. …….

☀️در واقع، حضرت فاطمه علیهاالسلام کار یک نانوا را در خانه خود انجام مى داد. مسلّم این تنها غذایى نبوده که حضرت فاطمه علیهاالسلام براى شوى و فرزندان خردسالش تهیه مى کرده است. گزارش کمک امام على علیه السلام به حضرت فاطمه علیهاالسلام در پاک کردن عدس و صدر روایتى که زمینه تشریع تسبیحات حضرت فاطمه علیهاالسلام را بیان کرده، براى اثبات این امر کافى است.
روشن است که پختن غذا، نیازمند فعالیت هاى متعددى است که از افروختن آتش تا شستشوى ظرفها را در بر مى گیرد.

?آشپزى و طبخ غذا، وظیفه حقوقى زن و از جمله حضرت فاطمه علیهاالسلام نبود، اما از کارهاى درون خانه به شمار مى آمد و این به معناى التزام به انجام آن بود. این تعهد شایسته بر پایه توافق اولیه و تقسیم کارى بود که در آغاز زندگى مشترکشان با امام على علیه السلام و به راهنمایى پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله صورت گرفت و حضرت فاطمه آن را شادمانه پذیرفته بود.

?حضرت فاطمه علیهاالسلام حتى در سال هاى پایانى زندگى که خدمتکار وفادارى به نام فضّه داشت، بخشى از کارها را خود انجام مى داد تا فضّه نیز به دیگر کارهایش، از جمله عبادت، برسد. امرى که نشان دهنده و تأیید کننده فراوانى کارهاى خانه در آن روزگار است.

? فاطمه علیهاالسلام ـ هنگامى که سلمان دید که آن حضرت جو آرد مى‏کند و دسته آسیاب خون آلود است، با ناراحتى گفت: اى دختر رسول خدا، دستان شما از آسیاب کردن جو زخمى شده ولى فضّه [کنیز شما] ایستاده است [و کارى نمى‏کند] ـ: محبوبم رسول خدا به من سفارش کرد که یک روز کار براى خدمتکار باشد و یک روز براى من. دیروز روز خدمت او بود و امروز، روز کار من است.

? حکمت نامه فاطمی ، ص ۲۹۸ به بعد

سیره خانه دارى حضرت فاطمه سلام الله علیها چگونه بود؟ (قسمت اول)

زندگى مردم در عصر پیدایش اسلام بسیار ساده با امکانات محدود بود.
این وضعیت براى مسلمانان بویژه مهاجران، دشوارتر نیز بود. جنگ هاى تحمیلى پیاپى و ترک خانه و کاشانه، دلاورانى مانند امام علی علیه السلام را گاه ناگزیر از حضور در میدان رزم و گاه وادار به کارهایى سخت و کم اجرت مانند آبیارى کشتزارها مى کرد.
حضرت فاطمه علیهاالسلام در چنین تنگناهایى و در حالى که نوجوانى بیش نبود، اداره داخلى خانه و خانواده را به عهده گرفت؛ نوجوانى مادر از دست داده و بدون هیچ یار و یاور کمک کارى.

سیاهه گزارش شده از جهیزیه حضرت فاطمه علیهاالسلام نیز نشان مى دهد که وسایل و تجهیزات زندگى ایشان بس اندک و محدود بوده و این به معناى لزوم کار و تلاش بیشتر در درون این خانه بى آلایش بوده است.

✅ ۱- مدیریت امور داخلى خانه :

حضرت فاطمه علیهاالسلام به همسرش تعهد داد که کارهاى خانه را به عهده بگیرد و رُفت و روب و نظافت و به سامان کردن خانه را به انجام رساند.

امام باقر علیه السلام : على علیه‏ السلام و فاطمه علیهاالسلام براى داورى در باره تقسیم کارهاى خود، نزد رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله رفتند. که پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، کارهاى قبل از درِ [خانه] را به عهده فاطمه و کارهاى بیرون از در [خانه] را به عهده على گذاشت.
فاطمه علیهاالسلام فرمود: «فقط خدا مى‏داند که چه قدر خوشحال شدم ! از اینکه رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله مرا از بر عهده گرفتن مسئولیت‏هاى مردان، معاف ساخت».

? حکمت‏نامه فاطمى ص ۲۵۵

فرزندان حضرت فاطمه زهرا علیهم‌السلام

«ذریه بعضها من بعض » ]آل عمران:۳۴[

چنانکه می دانیم و هر آشنا بتاریخ اسلام می داند،دختر پیغمبر را از علی علیه السلام فرزندانی است.دو پسر بنامهای حسن و حسین علیهما السلام.و دو دختر بنام زینب و ام کلثوم.

هیچیک از نویسندگان سیره و مؤلفان تاریخ در وجود این چهار فرزند تردیدی ندارد.حسن^{علیه‌السلام} در نیمه ماه رمضان سال سوم هجری و حسین^{علیه‌السلام} در شعبان سال چهارم متولد شده است.

تذکره نویسان شیعه و گروهی از علمای سنت و جماعت فرزند نرینه دیگری را برای دختر پیغمبر بنام محسن نوشته اند.مصعب زبیری نویسنده کتاب نسب قریش که در دویست و سی و شش هجری مرده از محسن نامی نبرده است.اما بلاذری متوفای سال دویست و هفتاد و نه نویسد:فاطمه برای علی^{علیه‌السلام} حسن و حسین و محسن را زاد.محسن در خردی در گذشت[۱] و نیز نویسد چون محسن متولد شد پیغمبر از فاطمه پرسید او را چه نامیده اید گفت حرب فرمود نام او محسن است.[۲] علی بن احمد بن سعید اندلسی (۳۸۴-۴۵۶) مؤلف کتاب جمهره انساب العرب نیز نویسد:محسن در خردسالی مرد[۳].

شیخ مفید فرزندان علی علیه السلام را از فاطمه چنین می شمارد:حسن و حسین و زینب کبری و زینب صغری که کنیه او ام کلثوم است[۴] و در پایان این باب می افزاید:و از شیعیان گفته اند که فاطمه پس از پیغمبر پسری را سقط کرد،هنگامی که او را در شکم داشت محسن نامید[۵]. طبری نوشته است «گویند فاطمه را از علی پسری دیگر بنام محسن بود که در خردی در گذشت.»در روایات شیعی و نیز بعض کتب اهل سنت و جماعت آمده است که این فرزند بر اثر آسیبی که در روزهای پر گیر و دار پس از رحلت پیغمبر^{صلوات الله و سلامه علیه و آله} بر دختر او وارد آمد سقط گردید[۶].

درباره زندگانی هر یک از آن چهار فرزند کتابها و مقاله ها بزبانهای گوناگون نوشته شده است. خوانندگان محترم این سلسله کتاب،شرح حال مبسوط و مفصل دو فرزند بزرگوار او امام حسن و حسین بن علی^{علیهم السلام} را خواهند خواند.

 

چرا حضرت امام علی  علیه السلام، بیست و پنج سال سکوت کرد؟

❓چرا حضرت امام علی علیه السلام، بیست و پنج سال سکوت کرد؟

پاسخ :
پاسخ را در احادیث می خوانیم:

پیامبر اکرم (ص) فرمود: «اى على! تو پس از من، چنین و چنان خواهى دید».
على(ع) گفت: اى پیامبر خدا! شمشیر، دو لبه دارد و من، نه [از کشته شدن] باک دارم و نه ذلّت پذیرم.
فرمود: «اى على! صبر کن».
على(ع) گفت: اى پیامبر خدا! صبر خواهم کرد.

? المناقب، ابن شهرآشوب، ج ۳، ص ۲۱۶.

امام علی علیه السلام : به خدا سوگند، فلانى آن را به تن کرد و او مى دانست که جایگاه من به خلافت، چون محور آسیاب است. سیل [دانش] از من سرازیر مى شود و پرنده اى به بلنداى من نمى رسد. لباس خلافت را رها کردم و پهلو را از آن تهى ساختم.
با خود مى اندیشم که آیا با دستى تهى یورش بَرَم یا بر ظلمت کورى مردم، صبر کنم؛ صبرى که بزرگ تران را فرسوده و کوچک تران را پیر مى کند و مؤمن در آن، رنج مى کشد تا به ملاقات پروردگارش رسد.
اندیشیدم که صبر کردن بر آن، خردمندانه تر است. بنابراین، در حالى که خار در چشم و استخوان در گلو داشتم، صبر کردم و میراث خود را از دست رفته مى دیدم… در همه این مدّت طولانى، با همه رنج، صبر کردم.

? نهج البلاغه، خطبه ۳

امام علی علیه السلام : نگریستم و دریافتم دیدم که جز اهل بیتم یاورى ندارم. دریغم آمد که آنان بمیرند. خار در چشم، پلک بر هم گذاشتم و استخوان در گلو، نوشیدم. جان به لب، شکیبایى ورزیدم و بر تلخى شرنگ حنظله، صبر کردم.

? نهج البلاغه، خطبه ۲۶.

امام علی علیه السلام در هنگام فرود آمدن در ذوقار، پس از بیعت گرفتن و در جمع حاضران: حوادثى پیش آمد که به خاطر تسلیم بودن به فرمان الهى در آنچه ما را بدان امتحان مى کرد و به امید ثواب خداوندى، در آنها شکیبایى کردیم، حال آن که چون خارى در چشممان بود و صبورى بر این امور، از این که مسلمانان پراکنده شوند و خونشان ریخته شود، مناسب تر بود.

? الإرشاد، ج ۱، ص ۲۴۹.