سالروز آغاز امامت امام زمان (عج) مبارک

 

نهم ربیع الاول، نه تنها نخستین روز امامت امام عصر علیه السلام است، بلکه آغاز دوره‌ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه نیز به شمار می‌آید. در سال روز نهم ربیع الاول که یادمان آغاز امامت ولی عصر علیه السلام است، تصمیم گرفتیم در چند سطر کوتاه به رخ دادهایی که پس از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام در سامرا روی داد، اشاره کنیم.

روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هـ.ق، امام حسن عسکری علیه‌السلام پس از این که نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری که هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد که امام یازدهم افزون بر این که مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده کرده بود، شب پیش از شهادت شان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه‌های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام او عزاداری کردند. به گفته مورخان، در روز شهادت امام، سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود.

عثمان بن سعید عمری، به نمایندگی از حجت بن‌الحسن علیه‌السلام متصدی غسل و کفن و دفن حضرت شد و بر اساس گفته شیخ صدوق، خود امام زمان علیه‌السلام با کنار زدن عمویش جعفر که قصد نمازگزاردن داشت، بر بدن پدر بزرگوارش نماز خواند.

حکومت عباسی از مدت‌ها پیش بر اساس سخن رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام مبنی بر این که مهدی فرزند امام حسن عسکری علیه السلام است، امام یازدهم را زیر نظر داشت و مراقب بود تا فرزندی از ایشان نماند، ولی امام یازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت فرزندش این نقشه را باطل کرده بود. پس از شهادت امام کم کم خبر فرزندی به نام مهدی علیه‌السلام پخش شد و تلاش چند باره خلیفه عباسی برای یافتن امام مهدی علیه‌السلام به نتیجه نرسید.

عثمان بن سعید، نائب اول امام بود و با آغاز غیبت ولی عصر علیه السلام توقیعات حضرت را به شیعیان می‌رساند. از همین زمان بود که شیعیان برای نخستین بار طعم غیبت را چشیدند. آغاز غیبت صغرا مصادف با آغاز امامت حضرت مهدی علیه السلام بود تا مردم آرام آرام با مفهوم تلخ و دردناک غیبت آشنا شده، بتوانند تا آن زمان که به اشتباه خود پی می‌برند و به وظایف خود در برابر امامان آگاه می‌شوند، همچنان دیندار بمانند. در دوران غیبت صغرا چهار نایب خاص، امر وساطت میان امام علیه السلام و شیعیان را به عهده داشته و چنان‌که خواهیم دید، همه آنها معروف و سرشناس بوده‌اند. آنان احکام دین را از وجود اقدس امام زمان علیه السلام گرفته و در اختیار شیعیان می‌گذاشتند. سؤالات [کتبی و شفاهی] ایشان را به حضور امام زمان علیه السلام برده و سپس پاسخ را به شیعیان می‌رسانیدند و همچنین، وجوه شرعی شیعیان را با وکالتی، که از امام داشتند، می‌گرفتند [و به حضرت تحویل می‌دادند یا با اجازه ایشان مصرف می‌کردند] آنان جمعی بودند که امام حسن عسکری علیه السلام در زمان حیات خود عدالتشان را تأیید فرمود و همه را به عنوان امین امام زمان علیه السلام معرفی کرد و بعد از خود، ناظر املاک و متصدی کارهای خویش گردانید، و آنها را با نام و نسب به مردم معرفی نمود.

غربت امام حسن عسکری (علیه السلام)

در بحار از احمد قصیر بصری از شاگردان امام حسن عسکری(علیه السلام) نقل شده است :
خادمی از دربار خلیفه خدمت آقا رسید. به آقا گفت: خلیفه سلام می رساند . او کاتبی دارد. اسمش انوش است. انوش ۲ تا بچه آورده است . او این بچه ها را گذاشته و می گوید امام شیعیان را می خواهم که برای بچه های من دعا کنند. امام(علیه السلام) فرمودند: (الحمدالله الذی جعل النصاری أعرف بحقنا من المسلمین یعنی :خدایی را سپاس که بعضی از نصاری را از بعضی از مسلمین به حق ما عارف تر گردانید.) آقا وقتی به خانه انوش رسیدند انوش دوان دوان محضر آقا آمد. انجیل را گرفت دستش . و به امام گفت : ای آقا ی ما ، تو را به این کتاب که از ما به آن آگاهی تری قسم می دهم مرا ببخشی که تو را به زحمت انداختم. قسم به عیسی و به این انجیل من نخواستم به اینجا بیائید مگر به خاطر اینکه شما ائمه را همچون مسیح در پیشگاه خداوند می دانم. لذا خواسته ام بیائید بچه های مرا با نفستان پاک کنید. دو تا بچه اش را محضر امام آورد. امام به یکی از فرزندانش اشاره فرمودند : این بچه برایت می ماند و اما این بچه دیگر تا ۳ روز دیگر می میرد. اما این بچه ای که زنده می ماند مسلمان می شود و از محبان ما می شود. انوش گفت: برای من اگرچه مرگ این فرزندم سخت است اما چون آن فرزند دیگرم از محبین شما می گردد سختی مرگ آن برایم آسان می شود. همراهان انوش به او گفتند: تو که از اسلام آوردن فرزندت انقدر خوشحالی پس چرا خودت اسلام نمی آوری ؟ او گفت : هیچ نگوئید. به خدا من هم مسلمانم و آقایم این را می داند .

امام عسکری (علیه السلام) غربت های خاصی دارند : چرا به آقا عسکری می گویند؟ این لقب خود دلیلی بر مظلومیت ایشانست. اجازه نمیدادند امام (علیه السلام) ارتباطی با شیعیانشان داشته باشند.حتی اجازه ندادند امام (علیه السلام) یکبار به حج و زیارت خانه خدا بروند .اگرچه حقیقت حج امامانند. اما به ظاهر تنها امامی که به زیارت خانه خدا نرفت امام عسکری(علیه السلام) اند.

بالاترین عبادت

 

بالاترین عبادت عفاف است. کسی پیش امام باقر (علیه السلام) آمد و گفت که من مرد کم عملی هستم. نه خیلی اهل نماز و خیلی اهل روزه هستم. البته وظایف شرعی را انجام می دهم. نماز واجب را می خوانم ولی نماز شب و روزه ی مستحبی نمی گیرم نمی خوانم. من یک انسان معمولی هستم ولی دوویژگی در زندگی ام دارم

یکی اینکه حرام نمی خورم و دیگر اینکه شهوتم را از راه حرام ارضاء نمی کنم . نظر شما در مورد من چیست؟

امام فرمود: بیشترین عبادت را تو داری. خدا به چیزی بالاتر از کنترل شکم و قوای جنسی عبادت نشده است. یعنی کنترل شکم که حرام نخوریم و کنترل قوای جنسی که به حرام نیفتیم، اینها بالاترین عبادت است. عفیف باشیم بالاترین عبادت است.

 

حجت الاسلام رفیعی