عرض تسلیت

رحلت حضرت رسول(ص) و شهادت امام حسن مجتبی تسلیت باد

ای پیامبر خدا! چه حالی داشتید اگر مشاهده می‌کردید که سرور زنان عالم «وااَبَتاه» گویان برای شما گریه می‌کند و می‌گوید: وای پدرم! واصفیاه! وا محمداه! چه کسی بعد از شما در جایگاه نمازتان بیاستد؟ چه کسی به فریاد دختر مصیبت‌زده‌ات برسد؟

و چه حالی داشتید اگر می‌دیدید که او را در بین در و دیوار قرار دادند؟ و چه می‌گذشت بر شما اگر پهلوی کبود و سینه شکسته او را می‌دیدید؟ و چه حالی به شما دست می‌داد اگر صدای ناله جانسوز او را می‌شنیدید که اینگونه مرثیه‌سرایی می‌فرمود:« جان من در آه‌های جان‌سوزی حبس شده و ای کاش همراه با این ناله‌ها از بدنم خارج می‌شد.  بعد از تو خیری در زندگانی نیست و گریه من به این خاطر است که می‌ترسم بعد از تو خیلی در این دنیا زنده بمانم.

پدرجان! آه از وفاتت! و آه از به سوگ نشستن ابوالحسن ، شخص مورد اطمینان تو، و آه از به سوگ نشستن حسن و حسین(ع). ای بهترین مردم! چشم بگشا و ببین این علی است که او را به ریسمان کشیده و با خود می‌برند، همان‌گونه که شتری را با طناب می‌کشند و چه حالی به تو دست می‌داد اگر می‌دیدی که دخترت فریاد جانسوز می‌کشد و ضجه می‌زند و می‌گوید« وا محمدا! واحبیباه! واأبتاه! وااحمداه! وای از کمی یار و یاور، وای از بی‌پناهی، وای از حزن و اندوه‍! وای از این مصیبت جان‌گداز!»

در سوگ پیامبر صلوات الله علیه

وَ مِنْ کَلَامٍ لَهُ ( علیه السلام ) > قَالَهُ وَ هُوَ یَلِی غُسْلَ رَسُولِ اللَّهِ ( صلی الله علیه وآله ) وَ تَجْهِیزَهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِکَ مَا لَمْ یَنْقَطِعْ بِمَوْتِ غَیْرِکَ مِنَ النُّبُوَّهِ وَ الْإِنْبَاءِ وَ أَخْبَارِ السَّمَاءِ خَصَّصْتَ حَتَّی صِرْتَ مُسَلِّیاً عَمَّنْ سِوَاکَ وَ عَمَّمْتَ حَتَّی صَارَ النَّاسُ فِیکَ سَوَاءً وَ لَوْ لَا أَنَّکَ أَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْجَزَعِ لَأَنْفَدْنَا عَلَیْکَ مَاءَ الشُّئُونِ وَ لَکَانَ الدَّاءُ مُمَاطِلًا وَ الْکَمَدُ مُحَالِفاً وَ قَلَّا لَکَ وَ لَکِنَّهُ مَا لَا یُمْلَکُ رَدُّهُ وَ لَا یُسْتَطَاعُ دَفْعُهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی اذْکُرْنَا عِنْدَ رَبِّکَ وَ اجْعَلْنَا مِنْ بَالِکَ .  (به هنگام غسل دادن پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود) پدر و مادرم فدای تو ای رسول خدا! با مرگ تو رشته ای برید که در مرگ دیگران نبرید، با مرگ تو رشته پیامبری، و فرود آمدن پیام و اخبار آسمانی گسست، مصیبت تو، دیگر مصیبت دیدگان را به شکیبایی واداشت، و همه را در مصیبت تو یکسان عزادار کرد، اگر به شکیبایی امر نمی کردی، و از بی تابی نهی نمی فرمودی، آنقدر اشک می ریختم تا اشکها تمام شود، و این درد جانکاه همیشه در من می ماند، و اندوهم جاودانه می شد، که همه اینها در مصیبت تو ناچیز است. چه باید کرد که زندگی را دوباره نمی توان باز گرداند، و مرگ را نمی شود مانع شد، پدر و مادرم فدای تو! ما را در پیشگاه پروردگارت یاد کن، و در خاطرات نگهدار. نهج البلاغه خطبه ۲۳۵

زیارت حضرت رسول(ص) در روز جمعه از راه دور

شیخ طوسى در«مصباح»و سیّد ابن طاووس در کتاب جمال الاسبوع در رابطه با اعمال روز جمعه فرموده‏‌اند:زیارت‏ رسول خدا صلى اللّه علیه و آله در روز جمعه مستحبّ است و از امام صادق علیه السّلام روایت کرده‌‏اند:هرکه در شهر خود باشد و بخواهد قبر رسول خدا و امیر المؤمنین‏ و فاطمه و حسن و حسین(علیهم السلام) و سایر حجج طاهره علیهم السّلام را زیارت کند در روز جمعه غسل کند، و دو جامه پاکیزه بپوشد،و به صحرایى برود و به روایت‏ دیگر بر بام خانه بالا رود،چهار رکعت نماز با هر سوره‏اى که ممکن شود بخواند،و پس از پایان‏ نماز، رو به قبله بایستد و بگوید:

السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا النَّبِیُّ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا النَّبِیُّ الْمُرْسَلُ وَ الْوَصِیُّ الْمُرْتَضَى وَ السَّیِّدَهُ الْکُبْرَى وَ السَّیِّدَهُ الزَّهْرَاءُ وَ السِّبْطَانِ الْمُنْتَجَبَانِ وَ الْأَوْلادُ الْأَعْلامُ وَ الْأُمَنَاءُ الْمُنْتَجَبُونَ [الْمُسْتَخْزَنُونَ‏] جِئْتُ انْقِطَاعا إِلَیْکُمْ وَ إِلَى آبَائِکُمْ وَ وَلَدِکُمُ الْخَلَفِ عَلَى بَرَکَهِ الْحَقِّ فَقَلْبِی لَکُمْ مُسَلِّمٌ وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّهٌ حَتَّى یَحْکُمَ اللَّهُ بِدِینِهِ فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ عَدُوِّکُمْ إِنِّی لَمِنَ الْقَائِلِینَ بِفَضْلِکُمْ مُقِرٌّ بِرَجْعَتِکُمْ لا أُنْکِرُ لِلَّهِ قُدْرَهً وَ لا أَزْعُمُ إِلا مَا شَاءَ اللَّهُ سُبْحَانَ اللَّهِ ذِی الْمُلْکِ وَ الْمَلَکُوتِ یُسَبِّحُ اللَّهَ بِأَسْمَائِهِ جَمِیعُ خَلْقِهِ وَ السَّلامُ عَلَى أَرْوَاحِکُمْ وَ أَجْسَادِکُمْ وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

سلام و رحمت و برکات خدا بر تو اى پیامبر، سلام بر تو اى پیامبر فرستاده شده،و بر وصىّ ملقّب به مرتضى،و بانوى بزرگ،و سیّده زهرا و ده فرزندزاده برگزیده،و اولاد برجسته،و امینان نجیبت،آمدم با جدایى از خلق،به جانب شما و پدرانتان،و فرزندتان،آن یادگار صالح به برکت حق،دلم تسلیم شماست،یارى‏‌ام براى شما آماده است، تا خدا به دینش حکم کند،با شمایم با شما،نه با دشمنان شما،من به فضل شما گویایم و به رجعت شما اقرار دارم،هیچ قدرتى را برا خدا انکار ندارم،و گمان ندارم جز آنچه را خدا خواسته باشد،منزّه است خدا،دارنده ملک و ملکوت،خدایا را با نامهایش همه خلقش تسبیح مى‏کنند.سلام بر جانها و بدنهاى شما،و سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد.

منبع: مفاتیح الجنان

مناسبت‌های بیست و هشت صفر

رحلت پیامبر خدا

روز بیست و هشتم ماه صفر، روز مصیبت عظمای ارتحال حضرت رسول اکرم(ص) می‌باشد. در این روز باید به گونه‌ای که متناسب با این واقعه جان‌گداز و حوادث و اتفاقات بعد از آن است عزاداری کرد. و متأثر و متألم شد و زیارت‌هایی را که برای روز بیست و هشتم وارد شده، خواند. و اگر خداوند زیارتی را به دل انداخت آن را بر زبان آورده و خواند و این‌گونه پیامبر خدا(ص) را زیارت نمود و در هنگام خواندن زیارت این حدیث شریف نبوی را نیز به خاطر آورد که پیامبر فرمود:« زندگانی و مرگ من برای امتم خیر محض است.»

و در مقابل پیامبر از اعمال بد خود، که او به آنها  آگاه است اظهار شرمندگی کرد و هنگام خواندن زیارت، مصیبت‌ها و رنج‌های میوه دل پیامبر، حبیبه او و جان رسول خدا حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت علی(ع) و خاندان و فرزندان آن حضرت را به یاد آورد و باید این‌گونه عرض کرد که « ای پیامبر خدا! من می‌دانم که تو صدای شکوه و ناله دخترت را می‌شنیدی و خود شاهد بودی که با خانواده و عترت تو چه کردند، و در حیرتم که بر دلت چه گذشت، از تمامی این دیده ها و شنیده‌ها؟ ای پیامبر خدا! خداوند به خاطر تمامی این مصیبت‌ها که به تو رسید، اجری بهتر از اجر و پاداش هر پیامبر از امتش، به تو ببخشد؛ زیرا شما با دیدن این همه مصیبت باز هم برای خدا صبر نمودی و نفرین نکردی چرا اگر نفرینی کرده بودی تمامی جهان نابود می‌شد.»

شهادت امام حسن مجتبی(ع)

سپس باید حضرت امام حسن مجتبی(ع) را زیارت کرد؛ زیرا آن حضرت نیز در روز بیست و هشتم ماه صفر به شهادت رسید و به یاد مظلومیت امام حسن که دل را پاره پاره می‌کند و یاران و دوستانش را متأثر و محزون می‌سازد، افتاد بر او سلام و درود فرستاده و قاتلش «معاویه بن ابی سفیان» را لعنت کرد. بعد روز خود را با همان اعمالی که در کتاب «محاسبه نفس» آمده به پایان رساند.

برگرفته از کتاب المراقبات