زیارت حضرت فاطمه سلام الله علیها

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:

مَنْ زَارَ فاطمهَ فَکَأنَّما زارَنی وَ مَنْ زارَ عَلیَّ بْنَ أبیطالِبٍ فَکَأنَّما زارَ فَاطمَهَ

هر که فاطمه را زیارت کند مثل این است که مرا زیارت کرده و هر کس علی بن ابیطالب را زیارت کند مانند آن است که فاطمه را زیارت کرده باشد. (۱)

همچنین راوی نقل می‌کند که:

امام جواد علیه السلام هر روز هنگام زوال به مسجد رسول الله صلی الله علیه و آله رفته و پس از سلام و صلوات بر رسول خدا به سراغ خانه مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها که در همان نزدیکی قبر پیامبر است می‌رفت و با نهایت ادب و خضوع داخل خانه می‌شد و در آنجا نماز و دعا می‌خواند و دقایقی طولانی به عبادت مشغول می‌شد و هرگز دیده نشد به زیارت رسول الله برود و سراغ مادرش را نگیرد.(۲)

در روایات هر یک از روزهای هفته و ساعات شبانه‌روز به نام یکی از معصومین علیهم السلام نامگذاری شده و برای هر روز هفته با توجه به همین نام‌گذاری‌ها ادعیه و اعمالی بیان شده است.

از بین روزهای هفته روز یکشنبه متعلق به امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا علیها السلام می‌باشد و از بین ساعات شبانه روز ساعت آخر شب؛ نزدیک اذان صبح متعلق به فاطمه زهرا علیها السلام می‌باشد زیارت مخصوص حضرت زهرا علیها السلام در روز یکشنبه چنین است:

السلام علیکِ یَا مُمْتَحَنَهُ امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صَابِرَهً وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَکِ أَوْلِیَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِکُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوکِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ أَتَى [أَتَانَا] بِهِ وَصِیُّهُ فَإِنَّا نَسْأَلُکِ إِنْ کُنَّا صَدَّقْنَاکِ إِلا أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِیقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلایَتِکِ.(۳)

مستحب است در روز شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام در روز سوم جمادی الثانی زیارت زیر خوانده شود:

السَّلامُ عَلَیْکِ یَا سَیِّدَهَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکِ یَا وَالِدَهَ الْحُجَجِ عَلَى النَّاسِ أَجْمَعِینَ السَّلامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْمَظْلُومَهُ الْمَمْنُوعَهُ حَقَّهَا پس بگو اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمَتِکَ وَ ابْنَهِ نَبِیِّکَ وَ زَوْجَهِ وَصِیِّ نَبِیِّکَ صَلاهً تُزْلِفُهَا فَوْقَ زُلْفَى عِبَادِکَ الْمُکَرَّمِینَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلِ الْأَرَضِینَ (۴)

منابع:

۱. بحارالانوار ج۴۳ ص۵۸

۲. کشف الیقین علامه حلی ص۳۵۴

۳. مفاتیح الجنان

۴. مستدرک ج۱۰ ص۲۱۰

اعمال مابین الطلوعین

بدانکه از جمله اوقات شریف بین الطلوعین[زمان بین طلوع فجر صادق و طلوع خورشید]است،و اخبار بسیارى از اهل‏ بیت علیهم السّلام در فضیلت این وقت،و تشویق بر عبادت،و ذکر و تسبیح در آن وارد شده،و در برخى اخبار،از این وقت‏ تعبیر به ساعت غفلت شده،چنان‏که از حضرت محمد باقر علیه السّلام روایت شده:ابلیس رانده‏شده لشگرهاى خویش را، در دو وقت پراکنده مى‏سازد:وقت غروب آفتاب،و زمان طلوع آن،پس در این دو ساعت،خدا را بسیار یاد کنید،و از شرّ ابلیس و لشگرش،به خدا پناه بجویید،و در این دو ساعت کودکان خود را به پناه خدا درآورید،زیرا آن دو ساعت،ساعت غفلت است.و بدانکه خواب در این دو وقت مکروه است.

از حضرت باقر علیه السّلام روایت‏ شده:خواب در وقت صبح خوابى است شوم و مانع روزى است،و رنگ رخسار را زرد و دگرگون مى‏کند،و به‏ درستى که حق تعالى روزى‏ها را در مابین طلوع فجر،تا طلوع آفتاب قسمت مى‏کند،بنابراین از خوابیدن در این وقت بپرهیزید شیخ طوسى این دعا را در کتاب«مصباح»نقل کرده است که در وقت طلوع فجر صادق خوانده شود.

اَللّهُمَّ اَنْتَ صاحِبُنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَفْضِلْ عَلَیْنا اَللّهُمَّ بِنِعْمَتِکَ تَتِمُّ الصّالِحاتُ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَتْمِمْها عَلَیْنا عآئِذا بِاللَّهِ مِنَ النّارِ عآئِذا بِاللَّهِ مِنَ النّارِ عآئِذا بِاللَّهِ مِنَ النّارِ
خدایا تو یاور مایى،پس بر محمّد و خاندانش درود فرست،و برما فزونى بخش،خدایا به نعمت تو کارهاى شایسته به‏ پایان مى‏رسد،پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست،و آنها را براى ما به پایان رسان،پناهنده‏ام به خدا از آتش،پناهنده‏ام‏ به خدا از آتش،
سپس میگوئى :
یا فالِقَهُ مِنْ حَیْثُ لا اَرى وَمُخْرِجَهُ مِنْ حَیْثُ اَرى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلْ اَوَّلَ یَوْمِنا هذا صَلاحا وَاَوْسَطَهُ فَلاحا وَآخِرَهُ نَجاحا
پناهنده‏ام به خدا از آتش اى شکافنده سپیده از جایى که نمى‏بینم،و بیرون‏آورنده آن‏ از جایى که مى‏بینم،بر محمّد و خاندانش درود فرست،و قرار ده آغاز این روز را شایستگى،و میانه‏اش را رستگارى،و پایانش‏ را کامیابى،
آنگاه ده مرتبه مى گویى :
اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ اَنَّهُ ما اَصْبَحَ بى مِنْ نِعْمَهٍ اَوْ عافِیَهٍ فى دینٍ اَوْ دُنْیا فَمِنْکَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ لَکَ الْحَمْدُ وَلَکَ الشُّکْرُ بِها عَلَىَّ حَتّى تَرْضا وَبَعْدَ الرِّضا .
خدایا من تو را گواه مى‏گیرم که هرچه سپیده‏دمان به من مى‏رسد،از نعمت یا سلامت کامل‏ در دین یا دنیا تنها از جانب توست،یگانه‏اى و براى تو شریکى نیست،تو را ستایش و بر من است سپاس بر آن،تا خشنود شوى، و بالاتر از خشنودى.
و ذکرهاى وارد بر این وقت،غیر از آنچه ذکر شد بسیار است،و بهترین آنها ذکر
«سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاللَّهُ اَکْبَرُ »
خدا پاک و منزّه است و ستایش تنها او را سزاست و خدایى جز او نیست و خدا بزرگ‏تر از هر وصفى است.
است که از آن به«باقیات صالحات»تعبیر ده‏ و نیز خواندن این دعاست:
لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ یُحْیى وَیُمیتُ وَیُمیتُ وَیُحیى وَهُوَ حَىُّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ
معبودى جز خدا نیست،یگانه است و شریکى ندارد،فرمانروایى و ستایش از آن اوست،زنده مى‏کند،و مى‏میراند و مى‏میراند و زنده مى‏کند،و او زنداى است که نمى‏میرد،خیر تنها به دست اوست،و او بر هرچیز تواناست.
چون نداى اذان صبح را شنیدى مى‏گویى:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاِقْبالِ نَهارِکَ وَاِدْبارِ لَیْلِکَ وَحُضُورِ صَلَواتِکَ وَاَصْواتِ دُعآئِکَ وَتسْبیحِ مَلاَّئِکَتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَتُوبَ عَلَىَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ
خدایا از تو مى‏خواهم به آمدن روزت،و رفتن شبت،و رسیدن نمازهایت، و بانگهاى دعایت و تسبیح فرشتگانت،اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و توبه‏ام را بپذیرى که تویى‏ توبه‏پذیر و بخشنده