میزان تقوا در بیان امام حسن عسکری علیه السلام

میزان تقوا در بیان امام حسن عسکری علیه السلام :

«أَوْرَعُ النَّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَهِ أَعْبَدُ النَّاسِ مَنْ أَقَامَ عَلَى الْفَرَائِضِ أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرَامَ أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَکَ الذُّنُوب‏»

[تحف العقول: ۴۸۹]

«أَوْرَعُ النَّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَهِ» باورع‌ترین مردم کسی است که در هنگام شبهات توقف می‌کند، وقتی نمی‌داند، این کار حلال است یا حرام، درست است یا نادرست، آن را انجام نمی‌دهد.
«أَعْبَدُ النَّاسِ مَنْ أَقَامَ عَلَى الْفَرَائِضِ» عابدترین مردم کسی است که واجبات خود را اقامه می‌کند، واجبات را انجام می‌دهد. اگر ما به واجبات خود اهتمام داشتیم، از بهترین بندگان خدا هستیم. اگر ما واقعاً به واجبات خود ملتزم باشیم، حتی مستحبات را هم انجام ندهیم، عابدترین مردم هستیم.
«أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرَامَ» زاهدترین مردم کسی است که آلوده به حرام نشود و حرام را ترک کند. حالا هر حرامی باشد، مالی یا غیرمالی. خلاصه حرام جلوی پای او باشد و او از آن فرار کند. و خودش را آلوده به حرام نکند. ما از زهد چه می‌فهمیم؟ زندگی زاهدانه، کم بخوریم، خانۀ کوچک داشته باشیم، زندگی فقیرانه داشته باشیم، در خوردوخوراک به حداقل اکتفا کنیم. اما امام علیه السلام می‌فرمایند: نه تنها زهد، بلکه زاهدترین مردم کسی است حرام را ترک کند. برخی به‌قول مرحوم حاج آقا مجتبی تهرانی اهل اداواطوار هستند و این‌ها همه کار شیطان است. می‌خواهیم خدا از ما راضی باشد، دنبال حرام نرویم و راه حرام را به روی خودمان و قلب‌مان ببندیم.
«أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَکَ الذُّنُوب‏» بندگی خدا با تنبلی و بی‌حالی و کسالت به دست نمی‌آید، بندگی و تقوا با تلاش و کوشش و اجتهاد در بندگی و اطاعت است. حالا امام علیه السلام می‌فرمایند: سخت‌کوش‌ترین مردم چه کسی است؟ کسی که گناهان را ترک کند. یک قید به قلب خود بزند و دور هیچ گناهی نرود. ما گناه نکنیم، حالا مستحبات را انجام ندادیم، روزۀ مستحبی نگرفتیم، نمازهای مستحبی نخواندیم، آن‌ها خیلی خوب هستند، اما چه کسی سخت‌کوش‌ترین افراد است؟ کسی که گناهان را ترک کند. پس اصل ترک گناهان است.
پس میزان تقوا در کلام امام علیه السلام مشخص شد، دنبال امور شبه‌ناک نرویم، واجبات خود را انجام بدهیم، از حرام خودداری کنیم و گناهان را ترک کنیم. این می‌شود تقوا. در این صورت ما باورع‌ترین و پارساترین مردم، عابدترین مردم، زاهدترین مردم و سخت‌کوش‌ترین مردم هستیم. بله اگر کسی این‌گونه بود، حتماً خدا به او توفیق می‌دهد که مکروهات را هم ترک کند و مستحبات را هم در حد توان خود مقید باشد.

حجت الاسلام سید سعید لواسانی

ولادت امام حسن عسکری برهمه شیعیان جهان مبارک باد

?امام حسن عسکری (ع) در سال ۲۳۲هجری در مدینه چشم به جهان گشود. مادر والا گهرش سوسن یا سلیل، زنی لایق و صاحب فضیلت و در پرورش فرزند نهایت مراقبت را داشت، تا حجت حق را آن چنان که شایسته است پرورش دهد، این بانو بزرگ سرانجام در سفری به سامر درگذشت.
?امام یازدهم صورتی گندمگون و بدنی در حد اعتدال داشت. ابروهای سیاه کمانی، چشمانی درشت و پیشانی گشاده داشت. دندانها درشت و بسیار سفید بود. خالی بر گونه راست داشت.

?امام حسن عسکری (ع) بیانی شیرین و جذاب و شخصیتی الهی باشکوه و وقار و مفسری بی نظیر برای قرآن مجید بود. راه مستقیم عترت و شیوه صحیح تفسیر قرآن را به مردم و به ویژه برای اصحاب بزرگوارش – در ایام عمر کوتاه خود – روشن کرد.
?به طور کلی دوران عمر امام حسن عسکری (ع) به سه دوره تقسیم می گردد:
دوره اول ۱۳سال است که زندگی آن حضرت در مدینه گذشت.
دوره دوم ۱۰سال در سامرا قبل از امامت.
دوره سوم نزدیک ۶ سال امامت آن حضرت می باشد.

?دوره امامت حضرت عسکری (ع) با قدرت ظاهری بنی عباس رو در روی بود. خلفایی که به تقلید هارون در نشان دادن نیروی خود بلندپروازیهایی داشتند.

?امام حسن عسکری (ع) از شش سال دوران اقامتش، سه سال را در زندان گذرانید. زندانبان آن حضرت، صالح بن وصیف دو غلام ستمکار را بر امام گماشته بود، تا بتواند آن حضرت را – به وسیله آن دو غلام – آزار بیشتری دهد، اما آن دو غلام که خود از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتاری گراییده بودند.