مهلت ندادن به شیطان

امام علی علیه السلام به اصحاب خویش فرمودند:
إذا رَأی أحَدُکُمْ إمْرَئَهً تُعْجِبُهُ فَلْیَأتِ أهْلَهُ فَاِنَّ عِنْدَ أهْلِهِ مِثْلَ ما رَأی وَ لا یَجْعَلَنَّ لِلشَّیْطانِ عَلی قَلْبِهِ سَبِیلاً لِیَصرفَ بَصَرَهُ عَنها … .
هرگاه زنی نظر شما را جلب کرد، فوراً به همسر خود رجوع کنید، زیرا آنچه که نظر شما را جلب نمود در او نیز است و آن مرد نباید به شیطان مهلت نزدیک شدن به قلب خود دهد و باید دیدگان خویش را از توجه به آن زن «أجنبی» فرو بندد و اگر دارای همسر نیست دو رکعت نماز گزارد و به حمد و ثنای الهی بپردازد و صلوات بر پیامبر و آل وی فرستد و سپس از خدا درخواست کند تا با رحمت و لطف خود او را از راه دستیابی به حلال، از روی آوردن به حرام بی نیاز کند.

تفسیر آیه ۲۸ سوره مبارکه حدید

رسول خدا(صلی الله علیه و آله) جعفربن ابی طالب را بـا هـفـتـاد نفر به سوى نجاشى (به حبشه ) فرستاد, او برنجاشى وارد شد, و وى را دعوت به اسلام کـرد, و اجـابت نمود و ایمان آورد, به هنگام بازگشت از حبشه چهل تن از اهل آن کشور که ایمان آورده بودند به جعفرگفتند: به ما اجازه ده که خدمت این پیامبر(صلی الله علیه و آله) برسیم و اسلام خود را بر او عرضه بداریم , و همراه جعفر به مدینه آمدند.
هـنـگـامـى که فقر مالى مسلمانها را مشاهده کردند, به رسول خدا(صلی الله علیه و آله) عرض کردند: اگر اجازه فرمائید به کشور خود بازگردیم و اموال خود را همراه بیاوریم و بامسلمانان تقسیم کنیم .
پیامبر(صلی الله علیه و آله) اجازه فرمود.
در این هنگام آیه ۵۲ تا ۵۴ سوره قصص نازل گردید و از آنها تمجید کرد.
افرادى از اهل کتاب که ایمان نیاورده بودند هنگامى که این جمله را ـکه درذیل آیات مزبور است ـ شـنـیـدنـد: ((آنـهـا پاداش خود را به خاطر صبر و استقامتشان دوبار دریافت مى دارند)) در برابر مـسـلمانان ایستادند و گفتند: اى مسلمانان ! کسانى که به کتاب شما و کتاب ما ایمان بیاورند دو پـاداش دارنـد, بنابراین کسى که تنها به کتاب ما ایمان داشته باشد یک پاداش دارد همانند پاداش شما! بنابراین به اعتراف خودتان شما فضیلتى بر ما ندارید!.
ایـنـجـا بـود که این دو آیه نازل شد, و اعلام داشت که مسلمانان نیز دو پاداش دارند, علاوه بر نور الـهـى و مغفرت , و سپس افزود: ((اهل کتاب بدانند آنها توانائى بربه دست آوردن چیزى از فضل و رحمت الهى ندارند))!.

تفسیر:

آنها که دو سهم از رحمت الهى دارند:
از آنـجا که در آیات گذشته سخن از اهل کتاب و مسیحیان درمیان بود, این آیه و آیه بعد تکمیلى است بر آنچه در آیات قبل آمده است .
نـخـسـت مـى فرماید: ((اى کسانى که ایمان آورده اید! تقواى الهى پیشه کنید و به رسولش ایمان بیاورید)) (یا ایها الذین آمنوا اتقوااللّه وآمنوا برسوله ).
مـخـاطب در آیه همه مؤمنانى هستند که در ظاهر دعوت پیامبر(صلی الله علیه و آله) را پذیرفته بودند ولى هنوز ایمان راسخ , ایمانى که اعماق جان آنها را روشن کند و در اعمال آنها ظاهر شود, پیدا نکرده بودند.
سپس در دنباله آیه به سه موهبت بزرگ که در سایه ایمان عمیق و تقوا حاصل مى شود اشاره کرده , مـى فـرماید: چنین کنید ((تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد, وبراى شما نورى قرار دهد که با آن (درمیان مردم و در مسیر زندگى خود) راه بروید وگناهان شما را ببخشد و خداوند آمرزنده و مهربان است )) (یؤتکم کفلین من رحمته ویجعل لکم نورا تمشون به ویغفرلکم واللّه غفور رحیم )! .
مـنـظـور از ایـن دو بهره همان است که در آیه ۲۰۱ سوره بقره آمده : ((خداوندا در دنیا به ما نیکى مرحمت فرما, و دپر آخرت نیز نیکى عنایت کن )).
دومین پاداش آنها ((ویجعل لکم نورا تمشون به )) مفهوم مطلق و گسترده اى دارد, نه اختصاصى بـه دنـیـا دارد, و نـه آخـرت , و بـه تعبیر دیگر ایمان و تقوا سبب مى شود که حجابها از قلب مؤمن برچیده شود, و چهره حقایق را بى پرده ببیند, و درپرتو آن روشن بینى خاصى نصیب او مى شود که افـراد بى ایمان از آن محرومند چراکه بزرگترین مانع شناخت و مهمترین حجاب بر قلب آدمى و هـوى و هـوسـهـاى سـرکـش و آمـال و آرزوهـاى دورودراز و اسـارت در چـنـگال ماده و زرق و برق دنیاست , هنگامى که در پرتو ایمان و تقوا این گرد و غبارها فرونشست آفتاب حقیقت بر صفحه قلب مى تابد, و حقایق را آن چنان که هست درمى یابد.

تفسیر آیه ۲۸ سوره مبارکه حدید،
برگزیده تفسیر نمونه

دعا رزق و غیره

بیست‏ و یکم: دعاى رزق و غیره: از کتاب «مجتنى» ، نوشته سیّد ابن طاووس نقل شده:

اَللّهُمَّ اِنَّ ذُنُوبى لَمْ یَبْقَ لَها اِلاّ رَجآءُ عَفْوِکَ وَ قَدْ قَدَّمْتُ آلَهَ الْحِرْمانِ بَیْنَ یَدَىَّ فَاَنَا اَسْئَلُکَ ما لا اَسْتَحِقُّهُ وَ اَدْعُوکَ مالا اَسْتَوجِبُهُ وَ اَتَضَرَّعُ اِلَیْکَ بِما لا اَسْتَاْهِلُهُ وَ لَمْ یَخْفَ عَلَیْکَ حالى وَ اِنْ خَفِىَ عَلىَ النّاسِ کُنْهُ مَعْرِفَهِ اَمْرى اَللّهُمَّ اِنْ کانَ رِزْقى فِى السَّماءِ فَاَهْبِطْهُ وَ اِنْ کانَ فِى الاَْرْضِ فَاَظْهِرْهُ وَ اِنْ کانَ بَعیداً فَقَرِّبْهُ وَ اِنْ کانَ قَریباً فَیَسِّرْهُ وَ اِنْ کانَ قَلیلاً فَکَثِّرْهُ وَ بارِکْ لى فیهِ

خدایا براى گناهانم نمانده جز امید به گذشتت، و به تحقیق پیش فرستادم ابزار محرومیت را پیش روى خویش، من از تو میخواهم آنچه را که شایسته‏اش نیستم، و میخوانمت آن‏گونه که سزاروارش نمیباشم، و به سویت مینالم آنچنان‏که شایسته‏اش نیستم، حالم بر تو پوشیده نیس، گرچه حقیقت شناسایى کارم بر مردم پوشیده است.
خدایا اگر روزیام در آسمان‏ است فرودش آور، اگر در زمین است، آشکارش کن، و اگر دور است نزدیکش فرما، و اگر نزدیک است، آسانش کن، و اگر اندک است بسیارش گردان، و برایم در آن برکت قرار ده.

دعا برای رفع شدت

بیستم: از کتاب «تعبیر الرؤیا» نوشته شیخ کلینى نقل شده: و شّاء از حضرت رضا علیه السّلام روایت کرده: پدرم را در خواب دیدم فرمود: فرزندم هرگاه در شدّتى واقع شدى بسیار بگو: یا رؤوف یا رحیم‏ آنگاه فرمود: آنچه ما در خواب میبینیم، چنان است که در بیدارى میبینیم.

 

حجاب امام جواد علیه السلام

اَلْخالِقُ اَعْظَمُ مِنَ الْمَخْلُوقینَ وَ الرّازِقُ اَبْسَطُ یَداً مِنَ الْمَرْزُوقینَ وَ نارُاللَّهِ الْمُوصَدَهُ فى عَمَدٍ مُمَدَّدَهٍ تَکیدُ اَفْئِدَهَ الْمَرَدَهِ وَ تَرُدُّ کَیْدَ الْحَسَدَهِ بِالاَْقْسامِ بِالاَْحْکامِ بِالّلَوْحِ الْمَحْفُوظِ وَالْحِجابِ الْمَضْرُوبِ بِعَرْشِ رَبِّنَا الْعَظیمِ احْتَجَبْتُ وَاسْتَتَرْتُ وَاسْتَجَرْتُ وَ اعْتَصَمْتُ وَ تَحَصَّنْتُ بالَّمَّ وَ بِکهیَّعَّصَّ وَ بِطه وَ بِطسَّمَّ وَ بِحمَّ وَ بِحمَّعسَّقَّ وَ نوُنَّ وَ بِطسَّین وَ بِقَّ وَالْقُرْآنِ الْمَجیدِ وَ اَنَّهُ لَقَسَمُ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظیمٌ وَاللَّهُ وَلِیّى وَ نِعْمَ الْوَکیلُ

آفریننده بزرگتر از آفریدگان است، و روزیدهنده دست بازتر از روزیخورهاست، و آتش دربسته خدا، در ستونهاى کشیده شده، دلهاى سرکشان را آتش زند، و بداندیشى حسودان را بازگرداند، به سوگندها، به احکام، به لوح محفوظ، و پرده زده شده، به عرش عظیم پروردگار، در پرده شدم، و خود را پوشاندم، و پناه جستم، و چنگ زدم، و پناهنده گشتم به الم به کهیعس، به طه، به طسم، به حم، به حمعسق، و نون، به طسین، و ق و قرآن مجید، به درستى که آن – اگر میدانستید – سوگند بزرگى است و خدا سرپرست من است و نیکو وکیلى است.