صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی

آگاه باش روز جمعه از چند جهت اختصاص و تعلّق به امام عصر عجلّ اللّه تعالى فرجه الشریف دارد: یکى آنکه ولادت با سعادت ایشان در آن روز بوده،دیگر آنکه ظهور پر از سرور آن حضرت در روز جمعه خواهد بود، و ازاین‏رو،انتظار فرج در آن روز بیش از روزهاى دیگر است،و در زیارت مختصّ به آن حضرت در روز جمعه آمده است‏ «هذا یوم الجمعه،و هو یومک المتوقّع فیه ظهورک،و الفرج فیه للمؤمنین على یدک»[این روز جمعه است،روزى‏ که انتظار مى‏رود در آن ظهور کنى و به دست تو براى مومنان گشایش حاصل شود]بلکه عید بودن روز جمعه،و آن را یکى از عیدهاى‏ چهارگانه شمردن در حقیقت به خاطر زمان ظهور آن حضرت است،که در آن هنگام زمین را از وجود شرک و کفر،و- آلودگى به گناه و هم از وجود ستمکاران و دین‏ستیزان و کافران و منافقان پاک و پاکیزه مى‏گرداند،و با آشکار ساختن‏ کلمه حق و برافراشتن پرچم ایمان و احکام دین،چشم و دل خاصان اهل ایمان را در آن روز روشن و مسرور و خرسند مى‏نماید و اشرقت الارض بنور ربّها[زمین به پرتو پروردگارش تا بنده گشت]-پس شایسته است که در این روز صلوات کبیر را بخوانى،و دعایى را که حضرت رضا علیه السّلام امر به خواندن آن براى صاحب الأمر(عج) فرموده‏اند قرائت کنى،و آغاز آن دعا این است:«اللّهمّ ادفع عن ولیّک و خلیفتک»که بطور کامل در باب زیارات،در آخر اعمال سرداب خواهد آمد.و نیز خوب است که دعایى را که شیخ ابو عمرو عمروى قدس اللّه روحه به ابو على بن همّام املا کرده و فرموده است که آن را در زمان غیبت‏ قائم آل محمّد(عج)بخوانند،بخوانى.و چون آن صلوات و این دعا طولانى است،به جهت رعایت اختصار ذکر نکردیم، علاقمندان مى‏توانند به کتابهاى مصباح المتهجّد و جمال الاسبوع مراجعه کنند.جا دارد در اینجا صلواتى را که به ابو الحسن‏ ضرّاب اصفهانى منسوب است و شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس آن را در اعمال عصر روز جمعه آورده‏اند ذکر کنیم بسیّد ابن طاووس فرموده:این صلوات از مولاى ما حضرت مهدى(عج)روایت شده و حتى اگر تعقیب روز جمعه را به جهت، عذرى نتوانستى بخوانى،هرگز این صلوات را ترک نکن به جهت امرى که خدا جل جلاله ما را به آن آگاه نموده است.آنگاه سیّد در ادامه سند آن را با متن صلوات نقل کرده،امّا شیخ در مصباح المتهجد فرموده:این صلوات از حضرت صاحب الزّمان(عج)روایت شده که در مکّه بدست ابو الحسن ضرّاب اصفهانى رسیده است و ما سند آن را بخاطر اختصار نسخه ذکر نکردیم.و آن دعا این است: (بیشتر…)

اعمال عصر جمعه

بیست ‏وهفتم:روایت شده:بهترین زمان براى‏ فرستادن صلوات در روز جمعه،پس از عصر است.بنابراین در آن‏وقت صد مرتبه بگو:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
خدایا!بر محمّد و خاندانش رحمت فرست و ظهورشان را زود گردان
شیخ طوسى فرموده است: روایت شده:مستحّب است صد مرتبه بگویى:
صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمِیعِ خَلْقِهِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
درود خدا و فرشتگان و پیامبران و همه‏ آفریده‏هایش بر محمّد و خاندان محمّد و سلام بر او و بر ایشان و بر روانها و تنهاشان، و رحمت خدا و برکاتش بر آنان باد.

شیخ بزرگوار ابن ادریس در کتاب«سرائر»از جامع«بزنطى»نقل کرده:که ابو بصیر گفت:از امام صادق علیه السّلام شنیدم مى ‏فرمود:صلوات بر محمّد و آل محمّد در بین ظهر و عصر،برابر با هفتاد رکعت نماز است،و کسى‏ که پس از عصر روز جمعه بگوید:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
خدایا!درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد،آن‏جانشینان‏ پسندیده او،برترین درودهایت را،و از بهترین برکاتت به آنان ارزانى کن،و سلام بر ایشان و بر جانها و بدنهاشان و رحمت و برکات خدا بر آنان باد.

براى او همانند پاداش عمل پریان و آدمیان در آن روز خواهد بود.

مؤلف گوید:این صلوات ارزنده در نوشته‏ هاى‏ بزرگان حدیث با سندهاى بسیار معتبر،با فضیلتهاى فراوان روایت شده.و چنانچه ده بار و هفت بار خوانده شود بهتر است‏ زیرا از امام صادق علیه السّلام روایت شده:هرکه پس از نماز عصر روز جمعه،پیش از آنکه از جاى خویش برخیزد،این صلوات‏ را ده بار بخواند،فرشتگان از این جمعه تا جمعه آینده در همین ساعت بر او صلوات مى‏ فرستند،و نیز از آن حضرت روایت شده:هنگامى‏ که نماز عصر روز جمعه را خواندى هفت بار این صلوات را بخوان.و شیخ کلینى در کتاب«کافى»روایت کرده:وقتى‏ که در روز جمعه نماز خود را خواندى بگو:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ .
خدایا!درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد که جانشینان پسندیده اویند بهترین درودهایت را،و بهترین‏ برکاتت را بر آنان ارزانى کن،و سلام و رحمت و برکات خدا بر او و بر ایشان باد.

به یقین هر که این صلوات را،پس از نماز عصر بخواند حق تعالى براى او صد هزار کار نیک ثبت کند،و از او صد هزار گناه را محو نماید،و صد هزار حاجتش را روا کند،و صد هزار بار مقامش را در بهشت بلند گرداند.و نیز شیخ کلینى فرموده‏ روایت شده:هر که این صلوات را هفت بار بخواند براى او به تعداد بندگان کار نیک ثبت کنند و عملش در آن روز مورد قبول واقع شود،و در روز قیامت حاضر مى ‏شود درحالى‏ که بین دو چشم او نور پروفروغى مى‏ درخشد.و در اعمال روز عرفه صلواتى خواهد آمد که هرکس آن را بخواند حضرت محمّد و آل محمّد(صلوات اللّه و سلامه علیهم)را خشنود سازد.

بیست‏ وهشتم:بعد از عصر هفتاد بار بگوید:استغفر اللّه ربّى و اتوب الیه[از خدا،پروردگارم آمرزش مى‏ جویم و به سوى او مى‏ پویم] تا حق تعالى گناهان او را بیامرزد.

بیست ‏ونهم:صد بار سوره«انّا انزلناه»را بخواند.از موسى بن جعفر علیه السّلام روایت شده: براى خدا در روز جمعه هزار نسیم رحمت است که هرچه بنده ‏اش بخواهد از آن نسیم مهرآمیز به او ببخشد،پس هر که بعد از عصر روز جمعه صد بار سوره«انّا انزلناه»را بخواند،حق تعالى آن هزار رحمت را چند برابر گرداند و به او عطا فرماید.

سى ‏ام: دعاى عشرات را که در صفحات بعد خواهد آمد بخواند.

سى ‏ویکم:شیخ طوسى رحمه اللّه فرموده:هنگام اجابت دعا ساعت‏ آخر روز جمعه تا غروب آفتاب است،سزاوار است مؤمن در آن ساعت بسیار دعا کند.و روایت شده:ساعت‏ اجابت دعا،هنگامى است که نیمى از خورشید غروب کرده باشد،و نیمه دیگر آن در مغرب دیده شود.حضرت‏ فاطمه علیها السّلام در آن هنگام دعا مى‏ کرد،بنابراین دعا در آن ساعت مستحب است.و دعایى را که از پیامبر صلى اللّه علیه و آله روایت شده‏ مستحب است در ساعت اجابت دعا بخواند.و آن دعا این است:
سُبْحَانَکَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ
پاک و منزّهى،پرستیده ‏اى جز تو نیست،اى پرمهر اى بخشایشگر،اى پدیدآوردنده آسمانها و زمین،اى داراى بزرگى‏ و کرم.
و در ساعت آخر روز جمعه دعاى«سمات»را که پس از این خواهد آمد بخواند.

اعمال زوال روز جمعه

مؤلف گوید:درباره روزه این سه روز و بجا آوردن دو رکعت نماز مستحب به هنگام ظهر روز جمعه،براى برآورده شدن حاجت،روایات بسیارى وارد شده. بیست‏ویکم:از دیگر اعمال روز جمعه این است که چون خورشید به گاه ظهر رسد،دعایى را که محمّد بن مسلم از امام‏ صادق علیه السّلام روایت کرده،بخواند و آن دعا آنگونه که در مصباح المتهجّد شیخ طوسى نقل شده،این است:

لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیرا
معبودى جز خدا نیست،و خدا بزرگتر از هر وصفى است و پاک و منزّه است خدا،و ستایش تنها او را سزاست،هم او که فرزندى نگرفته،و در فرمانروایى‏اش شریکى نپذیرفته است،و براى او نگاهدارى از خوارى نبوده است،پس او را بسیار بزرگ شمار
آنگاه بگو:

یَا سَابِغَ النِّعَمِ یَا دَافِعَ النِّقَمِ یَا بَارِئَ النَّسَمِ یَا عَلِیَّ الْهِمَمِ یَا مُغْشِیَ الظُّلَمِ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْکَرَمِ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ یَا مُونِسَ الْمُسْتَوْحِشِینَ فِی الظُّلَمِ یَا عَالِما لا یُعَلَّمُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ یَا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفَاءٌ وَ طَاعَتُهُ غَنَاءٌ [غِنًى‏] ارْحَمْ مَنْ رَأْسُ مَالِهِ الرَّجَاءُ وَ سِلاحُهُ الْبُکَاءُ سُبْحَانَکَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ
اى فروریزنده نعمتها،اى پیش‏گیرنده بد فرجامیها،اى آفریننده جانداران،اى بلند همّت،اى روشنى تاریکیها،اى صاحب‏ جود و کرم،اى برطرف‏کننده زیان و درد،اى همدم ترسیدگان در تاریکیها،اى داناى نیاموخته‏ بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست با من چنان کن که تو را سزد،اى آن‏که نامش دوا و یادش شفا، و طاعتش توانگرى است،مهرورز بر آن‏که سرمایه‏اش امید است،و ساز و برگش گریه،پاک و منزهى،معبودى‏ جز تو نیست اى پرمهر،اى بخشایشگر،اى پدیدآورنده آسمانها و زمین،اى بلند بالا و بزرگوار.

بیست‏ودوّم:در رکعت اول نماز ظهر جمعه پس از سوره«حمد»سوره«جمعه»،و در رکعت دوم آن بعد از سوره«حمد»سوره«منافقین»بخواند،و در رکعت اول نماز عصر پس از سوره«حمد»سوره«جمعه»و در رکعت دوم پس‏ سوره«حمد»سوره«توحید»را بخواند.شیخ صدوق از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:از چیزهایى که بر هر مؤمن شیعه‏اى‏ واجب و لازم است این که در شب جمعه را با سوره«جمعه»و سوره«اعلى»و در روز جمعه نماز را با سوره«جمعه» و«منافقین»بخواند،هرگاه این شیوه را رعایت کند،گویا به عمل رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله رفتار نموده،و ثواب و پاداشش از سوى خدا بهشت خواهد بود. شیخ کلینى به سند {P1P}حسن{P1P}سندى که همچون سند {P2P}صحیح{P2P}است از حلبى روایت کرده: از حضرت صادق علیه السّلام سئوال کردم:هرگاه در روز جمعه به تنهایى نماز بخوانم،یعنى به نماز جمعه موفّق نشوم،آیا چهار رکعت نماز ظهر را با صداى بلند بخوانم؟فرمود:آرى،ولى در روز جمعه در نماز ظهر پس از«حمد»سوره‏هاى«جمعه» و«منافقین»بخوان. بیست‏وسوم:شیخ طوسى رحمه اللّه در کتاب مصباح المتهّج از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: هرکه پس از سلام نماز روز جمعه سوره‏هاى«حمد،ناس،فلق،توحید»و«کافرون»را هر کدام هفت‏ بار بخواند.و نیز آیه «لقد جاءکم رسول من انفسکم» را که در آخر سوره برائت[نهمین سوره قرآن]است،و آیه «لو انزلنا هذا القرآن» را که در آخر سوره«حشر»قرار دارد تا پایان سوره و پنج آیه«ال عمران»را از «انّ فى خلق السّموات و الارض» تا «انّک لا تخلف المیعاد» [۱۷۱-۱۶۸]بخواند،از این جمعه تا جمعه دیگر،از گزند دشمنان و نیز آسیب بلاها در امان باشد. بیست و چهارم:شیخ طوسى از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:هر که پس از نماز صبح یا پس از نماز ظهر بگوید:
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلاتَکَ وَ صَلاهَ مَلائِکَتِکَ وَ رُسُلِکَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
بار خدایا!رحمت بى کرانت،و درود فرشتگان و فرستادگانت را بر محمّد و خاندان محمّد قرار ده
تا یک‏ سال بر او گناهى نوشته نشود و نیز فرموده هر که بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
خداى بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و طلوع ظهورشان را زود گردان
نمیرد تا حضرت قائم(عج)را درک کند.مؤلف گوید:اگر دعاى پیشین را پى از فریضه ظهر جمعه‏ بخواند تا جمعه دیگر از بلاها در امان باشد.و نیز روایت شده:هر که بین دو نماز روز جمعه،بر محمّد و آل محمّد صلوات فرستد،پاداش‏ آن برابر پاداش هفتاد رکعت نماز خواهد بود.بیست‏وپنجم:دعاى«یا من یرحم من لا ترحمه العباد»و دعاى‏ «الّلهمّ هذا یوم مبارک»را که در از دعاهاى«صحیفه کامله»[صحیفه کامله سجّادیه]است بخواند.بیست‏وششم:شیخ طوسى در کتاب‏ «مصباح المتهجد»فرموده است:از امامان علیهم السّلام روایت شده:هر که در روز جمعه پس از نماز ظهر دو رکعت نماز به جاى آورد،و در هر رکعت بعد از سوره«حمد»هفت بار «قل هو اللّه احد» بخواند و پس از نماز بگوید:

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ الَّتِی حَشْوُهَا الْبَرَکَهُ وَ عُمَّارُهَا الْمَلائِکَهُ مَعَ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ أَبِینَا إِبْرَاهِیمَ عَلَیْهِ السَّلامُ.
خدایا!مرا از اهل بهشت قرار ده،آن بهشتى که انباشته از برکت و نعمت است و آبادکنندگانش فرشتگان هستند،در کنار پیامبر،محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد)و پدرمان ابراهیم بر او درود و سلام باد.
تا جمعه دیگر دچار فتنه‏اى نشود،و حق تعالى او را در کنار و به همراه محمّد صلى اللّه علیه و آله و اهل بیتش و ابراهیم علیه السّلام بگذارد.علاّمه مجلسى رحمه اللّه فرموده: اگر این دعا را فردى که سیّد نیست بخواند به جاى«و ابینا»بگوید«و ابیه»

نماز جعفر طیار

این نماز اکسیر اعظم،و کبریت احمر است،و به سندهاى بسیار معتبد با فضیلت فراوان که مهم‏ترین آن آمرزش‏ گناهان بزرگ است-وارد شده،و بهترین زمان براى بجا آوردن آن،آغاز روز جمعه است،و آن‏ چهار رکعت است با دو تشهد و دو سلام که در رکعت اوّل پس از سوره«حمد»سوره«زلزال»و در رکعت دوّم بعد از سوره«حمد»سوره«و العادیات»و در رکعت سوم پس از سوره«حمد»سوره «اذا جاء نصر اللّه و الفتح» و در رکعت چهارم بعد از سوره«حمد»یک بار سوره «قل هو اللّه احد» خوانده مى‏شود. و هر رکعت پس از تمام شدن سوره»حمد«و سوره‏هاى یاد شده پانزده بار گفته مى‏شود:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ
پاک و منزه است خدا و ستایش تنها سزاوار اوست و خدایى جز او نیست،و او از هر صفتى برتر است
و در رکوع نیز همین تسبیحات ده بار،و پس از برخاستن از رکوع ده بار،و در سجده اوّل ده بار،و پس از سر برداشتن از سجده ده بار و در سجده دوم ده بار،و پس از سجده،پیش از برخاستن براى انجام رکعت دوم ده بار گفته مى‏شود و این ترتیب در هر چهار رکعت رعایت‏ مى‏گردد،که مجموع تسبیحات به سیصد مى‏رسد. شیخ کلینى از ابو سعید مدائنى روایت کرده،که امام صادق علیه السّلام به من فرمود:آیا نمى‏خواهى ذکرى را به تو تعلیم‏ دهم که آن را در نماز جعفر بخوانى،گفتم:آرى مى‏خواهم،فرمود:هنگامى که در رکعت چهارم به آخرین سجده نماز رسیدى، و از تسبیحات فارغ شدى بگو:
سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ الْوَقَارَ سُبْحَانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَکَرَّمَ بِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ مَنْ أَحْصَى کُلَّ شَیْ‏ءٍ عِلْمُهُ سُبْحَانَ ذِی الْمَنِّ وَ النِّعَمِ سُبْحَانَ ذِی الْقُدْرَهِ وَ الْکَرَمِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَهِ مِنْ کِتَابِکَ وَ اسْمِکَ الْأَعْظَمِ وَ کَلِمَاتِکَ التَّامَّهِ الَّتِی تَمَّتْ صِدْقا وَ عَدْلا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا
پاک و منزه است آن‏که لباس عزت و وقار به بر دارد،پاک و منزه است آن‏که به بزرگى مهر ورزد،و به آن گرامى باشد،پاک و منزه است‏ آن‏که پاکى جز براى او سزاوار نیست.پاک و منزه است آن‏که دانشش هر چیز را بر شمارد،پاک و منزه است آن سرچشمه فضل و بخشش،پاک و منزه است آن داراى قدرت و کرم.خدایا از تو خواستارم به حق بندها و گره‏گاههاى شکوه عرشت، و به حق نهایت مهرت که در کتابت آوردى،و نام بزرگت و کلمات بى‏عیب و نقصت که در راستى و عدالت بس کمال یافته‏اند،بر محمّد و خاندانش درود فرست و با من چنین و چنان کن.
و بجاى کلمه«کذا و کذا»حاجات خود را از خدا درخواست کند.شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس از مفضل بن عمر، روایت کرده‏اند که گفت:روزى امام صادق علیه السّلام را دیدم که نماز جعفر بجا آوردند و پس از نماز دستها را بلند نمودند،این دعا را خواندند:«یا ربّ یا ربّ»به اندازه‏اى که یک نفس اجازه دهد،«یا ربّاه یا ربّاه»به قدر یک نفس،«ربّ ربّ»به‏ اندازه یک نفس،«یا اللّه یا اللّه»باز هم به قدر یک نفس،«یا حىّ یا حىّ»همپاى یک نفس،«یا رحیم یا رحیم»باز هم به اندازه‏ یک نفس،«یا رحمن یا رحمن»هفت بار،«یا ارحم الرّاحمین»هفت بار،سپس این دعا را خواندند:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِکَ وَ أَنْطِقُ بِالثَّنَاءِ عَلَیْکَ وَ أُمَجِّدُکَ وَ لا غَایَهَ لِمَدْحِکَ وَ أُثْنِی عَلَیْکَ وَ مَنْ یَبْلُغُ غَایَهَ ثَنَائِکَ وَ أَمَدَ مَجْدِکَ وَ أَنَّى لِخَلِیقَتِکَ کُنْهُ مَعْرِفَهِ مَجْدِکَ وَ أَیَّ زَمَنٍ لَمْ تَکُنْ مَمْدُوحا بِفَضْلِکَ مَوْصُوفا بِمَجْدِکَ عَوَّادا عَلَى الْمُذْنِبِینَ بِحِلْمِکَ تَخَلَّفَ سُکَّانُ أَرْضِکَ عَنْ طَاعَتِکَ فَکُنْتَ عَلَیْهِمْ عَطُوفا بِجُودِکَ جَوَادا بِفَضْلِکَ عَوَّادا بِکَرَمِکَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ.
خدایا!سخنم را با ستایش تو آغاز مى‏کنم،و با ثناى تو گویا مى‏شوم و تو را به بزرگى مى‏ستایم،درحالى‏که ستایشت را پایانى نیست،و تو را سپاس مى‏گیرم و کیست آن‏که به نهایت سپاست و بلنداى بزرگى‏ات برسد؟آفریدگانت را چه رسد که به شناخت‏ رژفاى عظمت تو دست یابد،چه زمانى بوده که به فضل و بخششت ستوده و به عظمت موصوف نبودى،کدامین زمان بوده که با بردبارى خویش پیاپى‏ از گنهکاران درنگذشته باشى؟!ساکنان زینت از فرمانبردارى تو سرپیچى کردند،ولى تو با بخشش خویش بر آنان مهر ورزیدى،به فضل خود به آنان بخشیدى‏ و به کرامت پى‏درپى به آنان روى کردى،اى که معبودى جز تو نیست،بخشایشگرى که داراى شوکت و کرامتى.
پس حضرت فرمود:اى مفضّل هرگاه تو را حاجت ضرورى پیش آید نماز جعفر را بخوان،و این دعا را قرائت کن، و حاجتت را از خدا بخواه،که به خواست خدا برآورده مى‏شود.مؤلف گوید:شیخ طوسى براى برآورده‏شدن حاجت از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:روزهاى چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را روزه بدار،و چون روز پنجشنبه به آخر رسد به ده مسکین، هر مسکینى یک مدّ[به مقدار تقریبى ۱۰ سیر]طعام صدقه بده.و در آغاز روز جمعه غسل کن و به محراب برو و نماز جناب جعفر را، بخوان،آنگاه زانوها را برهنه ساز و بر زمین بگذار و بگو:

یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ وَ سَتَرَ [عَلَیَ‏] الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَهِ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَهِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى وَ مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا مُبْتَدِئا بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا یَا رَبَّاهْ یَا رَبَّاهْ یَا رَبَّاهْ،
آن‏که زیبایى را آشکار سازى و زشتى را بپوشانى،از آن‏که بندگان را بر خطایشان سرزنش نکنى و پرده حرمتشان را ندرى‏ اى بزرگ در بخشش و نیکو در گذشت،اى که آمرزگارى‏ات فراگیر،و دستانت به مهر گشاده است،اى شنواى‏ هر راز و نجومى و سرانجام هر دادخواهى،از که از لغزشها درگذرى،اى بزرگوار در چشم‏پوشى و گذشت،اى‏ بزرگ بخشایشگر اى آغازگر نعمتها پیش از شایستگى بندگان.
[اى پروردگار]ده مرتبه،یا اللّه یا اللّه یا اللّه‏ [اى خدا]ده مرتبه،یا سداه یا سیداه[اى سرور]ده مرتبه،«یا مولایاه،یا مولایاه»[اى مولا]ده مرتبه،«یا رجاءاه»[اى امید] ده مرتبه،«یا غیاثاه»[اى پناه]ده مرتبه«یا غایه رغبتاه»[اى نهایت رغبت]ده مرتبه،«یا رحمن»[اى بخشاینده] ده مرتبه،«یا رحیم»[اى مهربان]ده مرتبه،«یا معطى الخیرات»[اى عطابخش]ده مرتبه و
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَثِیرا طَیِّبا کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ
درود فراوان و پاکیزه بر محمّد و خاندان محمّد فرست،همچون بهترین درودها که بر بنده‏اى از بندگان خود فرستى
ده مرتبه و حاجت خود را بطلب.مؤلف گوید:درباره روزه این سه روز و بجا آوردن دو رکعت نماز مستحب به هنگام ظهر روز جمعه،براى برآورده شدن حاجت،روایات بسیارى وارد شده.

نماز حضرت صاحب الزمان (ع)

نماز آن حضرت دو رکعت است که در هر رکعت در سوره«حمد»آیه ایّاک نعبد و ایّاک نستعین را صد مرتبه بخوان و پس از آن‏ سوره«حمد»را تا و لا الضّالین ادامه بده،آنگه سوره توحید را یک مرتبه قرائت کن و پس از فراغت از نماز این دعا را بخوان:

اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ بِمَا وَسِعَتِ السَّمَاءُ وَ إِلَیْکَ یَا رَبِّ الْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَ الرَّخَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الَّذِینَ أَمَرْتَنَا بِطَاعَتِهِمْ وَ عَجِّلِ اللَّهُمَّ فَرَجَهُمْ بِقَائِمِهِمْ وَ أَظْهِرْ إِعْزَازَهُ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیَانِی فَإِنَّکُمَا کَافِیَایَ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ انْصُرَانِی فَإِنَّکُمَا نَاصِرَایَ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ احْفَظَانِی فَإِنَّکُمَا حَافِظَایَ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی الْأَمَانَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ.
خدایا!بلا بسى بزرگ شده،و سختیهاى نهان آشکار گشته و پرده برافتاده،و زمین با آنچه آسمان فرا گرفته، تنگ شده،پروردگارا!به سوى تو دادخواهى مى‏کنیم و درسختى و آسانى تنها بر تو تکیه مى‏زنیم.خدایا درود فرست‏ بر محمّد و خاندان محمّد،آنان‏که ما را به فرمانبردارى از ایشان فرمان دادى.خدیا!در فرج آنان به آمدن قائمشان شتاب فرما،و عزّتش را نمایان ساز،یا محمّد یا علىّ یا علىّ یا محمّد کفایت نمایید مرا که کفایت‏کننده‏ام شما هستید،یا محمّد یا علىّ،یا علىّ‏ یا محمّد،یارى‏ام کنیم که یاور من شمایید،یا محمّد یا علىّ یا علىّ یا محمّد،نگهدارم باشید،که شما نگهدارم‏ هستید،اى مولاى من اى صاحب الزّمان،اى مولاى من اى صاحب الزّمان،اى مولاى‏ من اى صاحب الزّمان درخواست یارى دارم،درخواست یارى،درخواست یارى،مرا دریاب،مرا دریاب،امانم بده‏ امان،امان.