در عزای مادرم…

 

 

 

شهادت زهرای اطهر تسلیت باد

خطبه حضرت زهرا علیها السلام به نقل از سید ابن طاووس‏

دختر با عظمت پیامبر، پس از رحلت پدر، بر اثر انحراف مسیر خلافت و حکومت به دست هواپرستان زمان، دچار انواع حوادث و مصایب و بلاها و طوفان‏ها و ابتلائات شد، حوادثى که مانند تیرگى شب به خیمه حیات هجوم آورد، در حدّى که از زبان حال آن معصومه نقل شده، اگر بلاهایى که پس از وفات‏ پدر به سر من آمد به روزهاى روزگار مى‏ریختند تمام روزها تبدیل به شب تار مى‏شد.

در وزش آن طوفان‏هاى بنیان‏برانداز بسیارى از مردم دین و ایمان را به دنیاى فانى فروخته و آخرت باقى را براى مقدارى درهم و دینار و کرسى ریاست از دست دادند.

دختر پیامبر براى حفظ قرآن و زحمات انبیا و نگهدارى منصب سعادتبخش ولایت و امامت در برابر آن همه حادثه و بلا ایستادگى کرد و تابلوى گرانبهاى زیر را که درس‏ها براى امت تا روز قیامت در آن ثبت است از خود به یادگار گذاشت.

الْحَمْدُ للّهِ الَّذى لَمْ یَجْعَلْنى جاحِداً لِشَىْ‏ءٍ مِنْ کِتابِهِ.

خداى را سپاس گزارم که در برخورد با اینهمه حوادث و بلا و رنج و مشقّت و طوفان و ناراحتى دچار انکار چیزى از حقایق کتاب الهى نشدم.

اعتقاد به توحید و نبوّت و ملائکه و کتاب و روز قیامت و قرار در مدار اخلاق حسنه و اعمال صالحه را به عنایت الهى حفظ کردم، حوادث خطرى برایم در این زمینه ایجاد نکرد.

وَلا مُتَحَیِّراً فى شَىْ‏ءٍ مِنْ امْرِهِ.

خدا را شکر مى‏کنم در چیزى از امر الهى پس از وزیدن این همه بادهاى خطرناک اخلاقى و اجتماعى سرگردان و دودل نشدم.

راه برایم آشکار بود و حق در همه زمینه‏ها برایم از آفتاب روشن‏تر، سلوکم را در مسلک الهى ادامه دادم و با کمال یقین و پاک از شک و تردید وظایف الهى خود را انجام دادم.

اللّهُمَّ انِّى اسْئَلُکَ قَوْلَ التَّوابینَ وَعَمَلَهُمْ.

پروردگارا! آنچه براى من مهم است، این است که به صف بازگشتگان به سوى تو درآیم و گفتارم در مسئله توبه و عملم در برنامه بازگشت هم چون توّابین حقیقى به راستى و درستى باشد که طایفه توبه‏کنندگان در پیشگاه تو از ارزش بسیار عظیمى برخوردارند.

وَنَجاهَ الْمُجاهِدینَ وَثَوابَهُمْ.

اى خداوند مهربان! از تو مى‏خواهم راهم و نجاتم را، راه و نجات رزمندگان در راهت قرار دهى و از ثواب و خیرى که به مجاهدین فى سبیل اللّه عنایت مى‏کنى به من هم عنایت نمایى که سستى و عافیت‏طلبى را دشمنم و تمام علاقه و عشقم به این است که رزمنده‏اى خالص و مجاهدى پاک براى اعلاى کلمه حق باشم.

وَتَصْدیقَ الْمُؤْمِنینَ وَتَوَکُّلَهُمْ.

الهى! قلبم را هم چون قلب مؤمنان واقعى آراسته به تصدیق نسبت به همه واقعیات قرار بده و آن جایگاه ملکوتى را به نور صدق و صفا منوّر گردان، الهى اعتماد و توکّلم را بر خود همانند اعتماد و توکل انبیا بر خویش قرار داده.

اذا تَوَفَّیْتَ نَفْسى وَقَبَضْتَ رُوحى فَاجْعَلْ روحى فِى الْارْواحِ الرّابِحَهِ، وَاجْعَلْ نَفْسى فى الْانْفُسِ الصّالِحَهِ، وَاجْعَلْ جَسَدى فِى الْاجْسادِ الْمُطَهَّرَهِ وَاجْعَلْ عَمَلى فِى الْاعْمالِ الْمُتَقَبَّلَهِ.

پروردگارا! چون عمرم سرآمد و روحم را قبض کردى، پس روحم را در ارواح رابحه و نفسم را در نفوس صالحه و بدنم را در ابدان مطهّره و اعمالم را در اعمال قبول شده قرار بده.

احتمالًا معناى ارواح رابحه، ارواح انبیاى اولوالعزم و انفس صالحه، نفوس آن بزرگواران و اجساد مطهّره، اجساد شهداى راه حق و حقیقت باشد که از هر منت و برنامه‏اى آزادند.

سُبْحانَ مَنْ یَعْلَمُ خَواطِرَ الْقُلوبِ، سُبْحانَ مَنْ یُحْصى عَدَدَ الذُّنوبِ، سُبْحانَ مَنْ لا تَخْفى‏ عَلَیْهِ خافیهٌ فى الْارْضِ وَالسَّماءِ.

پاک و منزه از هر عیب و نقصى است خداوندى که بر تمام آنچه بر قلوب بندگان مى‏گذرد آگاه است، پاک و منزه است پروردگارى که شماره عدد ذنوب گنهکاران در پیشگاهش معلوم است، پاک و مبرّاست خداوندى که هیچ چیزى در زمین و آسمان از حضرتش پوشیده نیست.

الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَجْعَلْنى کافِراً لِانْعُمِهِ وَلا جَاحِداً لِفَضْلِهِ، فَالْخَیْرُ فیهِ وَهُوَ اهْلُهُ.

اللَّهُمَّ قَدْ تَرى‏ مَکانِى وَتَسْمَعُ کَلامى وَتَطَّلِعُ عَلى‏ امْرى وَتَعْلَمُ ما فى نَفْسى وَلَیْسَ یَخْفى‏ عَلَیْکَ شَىْ‏ءٌ مِنْ امْرى.

سپس و حمد مى‏کنم آن وجود مقدسى را که به من توفیق داد، تا از ناسپاسى نسبت به نعمت هایش و انکار فضایلش آزاد باشم، تمام خیر در اوست و او اهل خیر است. الهى! جایم را مى‏بینى و کلامم را مى‏شنوى و بر تمام امورم آگاهى و آنچه در وجود من است مى‏دانى و چیزى از برنامه‏هاى باطن و ظاهر من بر تو پوشیده نیست.

اللّهُمَّ انْزِع الْعُجْبَ وَالرِّیاءَ وَالْکِبْرَ وَالْبَغْى وَالْحَسَدَ وَالضَّعْفَ وَالشَّکَّ وَالْوَهْنَ وَالضُّرَّ وَالْاسْقامَ وَالْخِذْلانَ وَالْمَکْرَ وَالْخَدیعَهَ وَالْبَلِیَّهَ وَالْفَسادَ مِنْ سَمْعى وَبَصَرى وَجَمیعِ جَوارِحى وَخُذْ بِناصِیَتى الى ما تُحِبُ‏ وَتَرْضى‏ .

الهى! خودبینى و ریا و تکبر و تجاوز و حسد و سستى و شک و بى‏حسى و خسارت و دردها و خوارى و مکر و حیله و بلا و فساد را از گوش و چشم و تمام جوارح من ریشه‏کن فرما و مرا در مسیر عشق و رضایت خود قرار بده.

 

فلاح السائل: ۱۷۳، الفصل التاسع عشر، بحار الأنوار: ۸۳/ ۶۶، باب ۳۹، حدیث ۴.

دعای آزاد شدن از زندان

چهارم:دعاى آزاد شدن از بند و زندن.سیّد ابن طاووس درمهج الدعوات فرموده:روایت شده که شخصى در شهر شام‏ زمانى طولانى در زندان بود تا اینکه حضرت زهرا علیها السلام را در خواب دید که به او فرمود:این دعا را بخوان،و او با تعلیم حضرت زهرا علیها السلام‏ دعا را خواند و از زندان آزاد شد و به خانه خود بازگشت،آن دعا این است:

اللّهُمَّ بِحَقِّ الْعَرْشِ وَمنْ عَلاهُ وَبِحَقِّ الْوَحْىِ وَمَنْ اَوْحاهُ وَبِحَقِّ النَّبِىِّ وَمَنْ نَبَّاَهُ وَبِحَقِّ الْبَیْتِ وَمَنْ بَناهُ یا سامِعَ کُلِّ صَوْتٍ یا جامِعَ کُلِّ فَوْتٍ یا بارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ واَهْلِ بَیْتِهِ وآتِنا وَجَمیعَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الاْرْضِ وَمَغارِبِها فَرَجاً مِنْ عِنْدِکَ عاجِلاً بِشَهادَهِ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ واَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَرَسُولُکَ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَعَلى ذُرِّیَّتِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرِینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً

خدایا!به حق عرش و کسى‏که بر آن است و به حق وحى و کسى‏که آن را فرستاد و به حق پیامبر و کسى‏که پیامش داد،و به حق کعبه و کسى‏که آن را بنا نهاد،اى شنونده هر نجوا،اى گردآوردنده هرچه از دست رفته،اى باز آفریننده جانها پس از مرگ،بر محمّد و اهل بیتش درود فرست و از نزد خود ما را و همه مردان و زنان با ایمان را در تمام‏ شرق و غرب زمین به زودى گشایشى عنایت فرما،به حق شهادت اینکه معبودى نیست جز خدا،و اینکه محمّد بنده و فرستاده توست،درود خدا بر او و خاندانش،و بر نسل پاکیزه و پاکش،و سلام بسیار و کامل بر آنان باد

دعای فرج

 

سوّم:شیخ کفعمى در کتاب«بلد الامین»دعایى نقل کرده به روایت از حضرت امیر المؤمنین که هر سوخته‏ دل و مصیبت‏زده و غمناک و گرفتار آن را بخواند حق تعالى به او گشایش و فرج کرامت فرماید.و آن دعا این است:

یا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ وَ یا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ وَیا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ ویا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ وَیا غِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ وَیا کَنْزَ مَنْ لا کَنْزَ لَهُ وَیا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یا کَریمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا عَوْنَ الضُّعَفاَّءِ یا کَنْزَ الْفُقَراَّءِ یا عَظیمَ الرِّجاَّءِ یا مُنْقِذَ الْغَرْقى یا مُنْجِىَ الْهَلْکى یا مُحْسِنُ ،
اى تکیه‏گاه آن‏که تکیه‏گاهى ندارد،اى اندوخته آن‏که اندوختاى ندارد،اى پشتیبان آن‏که پشتیبانى ندارد،اى نگاهدار آن‏که نگاهدارى‏ ندارد،اى فریادرس آن‏که فریادرسى ندارد،اى گنج آن‏که گنجى ندارد،اى عزّت آن‏که عزّتى ندارد،اى کریمانه درگذرنده، اى نیکو گذشت،اى پشتیبان ناتوانان،اى غناى تهیدستان،اى بزرگ‏مایه امید،اى نجات‏دهنده غریقان،اى رهایى‏بخش‏ هلاک‏شدگان،اى احسان کنده،
یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ اَنْتَ الَّذى سَجَدَ لَکَ سَوادُ اللّیْلِ وَنُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ الشَّمْسِ وَحَفیفُ الشَّجَرِ وَدَوِىُّ الْماَّءِ یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ لا اِلهَ إ لاّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِنا ما اَنْتَ اَهْلُهُ.
اى زیبایى‏بخش،اى نعمت‏ده،اى عطابخش،تویى آن‏که سیاهى شب و روشنى روز و پرتو ماه و شعاع خورشید و وزش باد در درخت و صداى آب باریت سجده کرد،اى خدا،اى خدا،اى‏ خدا،معبودى جز تو نیست،یگانه و بى‏شریکى اى پروردگار،اى خدا،بر محمّد درود فرست‏ و با ما آنچه شایسته آنى انجام ده.

پس از دعا هرچه حاجت دارى درخواست کن.
مؤلف گوید:و نیز براى گشایش مشکلات و رفع گرفتارى،و برطرف‏شدن غم و اندوه،تداوم بر این ذکر که حضرت‏ جواد علیه السّلام تعلیم فرموده بسیار سودمند است:
یَا مَنْ یَکْفى مِنْ کُلِّشَى ءٍ وَلا یَکْفى مِنْهُ شَى ءٌ اِکْفِنى ما اَهَمَّنى
اى آن‏که از هرچیز کفایت کند و از او چیزى کفایت نکند کارهاى مهمّ مرا کفایت فرما