یا ارحم الرحمین

زنی نزد پیامبر صلوات الله علیه آمد و عرض کرد: یا رسول الله کسی که فرزند خود را کشته آیا فرصت توبه دارد.
پیامبر فرمود: قسم به خداوندی که جان محمد به دست اوست، اگر او هفتاد پیغمبر را کشته باشد بعد از آن توبه کند و پشیمان شود و خدا بداند که دیگر آن گناه را انجام نمیدهد، خدا حتماً توبه او را قبول میکند.

و از گناه او می گذرد. به درستیکه در توبه به اندازه فاصله میان مشرق و مغرب باز است و یقینا کسی که از گناهی توبه می کند مانند کسی است که هیچ گناهی مرتکب نشده است.

مستدرک الوسائل ج ۱۲ ص۱۳۱

معنای رؤیت شب قدر

رؤیت و دیدن شب قدر به معنی دیدن وقایع و اتفاقاتی است که در این شب رخ می‌دهد، یعنی فرود آمدن «امر» به زمین. همان‌گونه که در این شب برای حضرت مهدی علیه السلام آشکار می‌گردد.

خداوند بین عالم ارواح و عالم اجسام، عالمی دارد به نام عالم «مثال و برزخ». این عالم عالمی است که بین دو عالم ارواح و اجسام قرار گرفته نه مثل عالم اجسام تنگ و تاریک است و نه مثل عالم ارواح وسیع. زیرا عالم ارواح کدورت ماده و تنگی در مقدار و شکل را ندارد و عالم اجسام مقید به ماده و شکل می‌باشد.

 اما عالم مثال عاری از ماده اما در قید و بند صورت و اندازه است و خود شامل عالم‌های زیادی می‌باشد. هر موجودی در عالم مثال دارای شکلی است که این شکل با شکل آن موجود در عالم اجسام تفاوت دارد و موجودات در عالم مثال، بعد از اینکه در دو عالم اول به وجود آمدند به وجود می‌آیند آن هم به گونه‌ای که مناسب و لایق آن دو عالم باشد بلکه منشأ هر موجودی در عالم مثال از خزائن و گنجینه‌های الهی است که در قرآن به آن اشاره شده:

«وَ إنْ مِنْ شَیْءٍ إلَّا عِنْدِنا خَزائِنُهُ» «و خزائن همه چیز تنها نزد ماست.»

و از عالم مثال به سوی هر جسمی در عالم اجسام بهره‌ها نازل می‌شود و واسطه این نزول هم فرشتگان هستند.

در احادیث آمده است که« تمامی رزق و روزی سالانه و اجل موجودات در شب قدر به زمین فرود می‌آید.» این موضوع برای کسی که خلیفه خدا بر روی زمین است آشکار می‌گردد. به این آشکار شدن نزول امر توسط ملائکه برای آن حضرت، «رؤیت شب قدر» می‌گویند و تنها اهل آن هستند که به لذت این کشف و مشاهده نزول امر و فرود ملائکه و فرشتگان نایل می‌شوند و شاید آن جیزی که به حضرت ابراهیم علیه السلام از ملکوت آسمان‌ها و زمین نشان دادند همین بوده است.

که خداوند می‌فرماید: «و این چنین ملکوت آسمان‌ها و زمین را به ابراهیم نشان دادیم تا اهل یقین گردد.»

۱. سوره حجر آیه ۲۱

۲. سوره انعام آیه ۷۵

۳. المراقبات، ۳۲۰

دعاى شب بیست و دوم

یَا سَالِخَ النَّهَارِ مِنَ اللَّیْلِ فَإِذَا نَحْنُ مُظْلِمُونَ وَ مُجْرِیَ الشَّمْسِ لِمُسْتَقَرِّهَا بِتَقْدِیرِکَ یَا عَزِیزُ یَا عَلِیمُ وَ مُقَدِّرَ الْقَمَرِ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ یَا نُورَ کُلِّ نُورٍ وَ مُنْتَهَى کُلِّ رَغْبَهٍ وَ وَلِیَّ کُلِّ نِعْمَهٍ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا اللَّهُ یَا قُدُّوسُ یَا أَحَدُ یَا وَاحِدُ یَا فَرْدُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ [عَلَى‏] أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَهً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِینا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَانا یُذْهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِیقِ وَ ارْزُقْنِی فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَهَ إِلَیْکَ وَ الْإِنَابَهَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ

اى برکننده روز از قامت شب،پس به ناگاه ما در تاریکى درآییم،و روان کننده خورشید در جایگاهش‏ به تقدیرت،اى توانا،اى دانا،و اندازه ده ماه در منازل فلکى،تا چون شاخه خرماى رسیده برگردد،اى نور هر نور،و منتهاى هر شوق،و سرچشمه هر نعمت،اى خدا،اى بخشنده،اى خدا،اى قدوس،اى یگانه،اى‏ یکتا،اى بى‏همتا،اى خدا،اى خدا،اى خدا،نامهاى نیکوتر و نمونه‏هاى والاتر و بزرگمنشى و نعمتها براى توست،از تو مى‏خواهم بر محمّد و اهل بیتش درود فرستى،و قرار دهى نامم را در این شب در گروه‏ سعادتمندان،و روحم را با شهیدان و کردار نیکم را در بلندمرتبه‏ترین درجه بهشت،و بدکارى‏ام را آمرزیده،و یقینى بر من بخشى‏ که دلم همراه آن باشد،و ایمانى که دودلى را از من برطرف کند،و خشنودى به آنچه نصیبم نمودى،و به ما در دنیا و آخرت نیکویى عنایت کن،و از عذاب آتش سوزان نگاه دار،و در این شب ذکر و شکر و رغبت به سوى خود،و توبه و تفیق به آنچه که محمّد و خاندان محمّد-درود خدا بر آنان-را به آن موفق‏ نمودى روزى‏ام فرما.

بقیه اعمال شب بیست و یکم

بقیه اعمال شب بیست ‏ویکم:کفعمى از سیّد ابن باقى نقل کرده که در شب بیست‏ ویکم بخوان:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْسِمْ لِی حِلْما یَسُدُّ عَنِّی بَابَ الْجَهْلِ وَ هُدًى تَمُنُّ بِهِ عَلَیَّ مِنْ کُلِّ ضَلالَهٍ وَ غِنًى تَسُدُّ بِهِ عَنِّی بَابَ کُلِّ فَقْرٍ وَ قُوَّهً تَرُدُّ بِهَا عَنِّی کُلَّ ضَعْفٍ وَ عِزّا تُکْرِمُنِی بِهِ عَنْ کُلِّ ذُلٍّ وَ رِفْعَهً تَرْفَعُنِی بِهَا عَنْ کُلِّ ضَعَهٍ وَ أَمْنا تَرُدُّ بِهِ عَنِّی کُلَّ خَوْفٍ وَ عَافِیَهً تَسْتُرُنِی بِهَا عَنْ کُلِّ بَلاءٍ وَ عِلْما تَفْتَحُ لِی بِهِ کُلَّ یَقِینٍ وَ یَقِینا تُذْهِبُ بِهِ عَنِّی کُلَّ شَکٍّ وَ دُعَاءً تَبْسُطُ لِی بِهِ الْإِجَابَهَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ وَ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ السَّاعَهِ السَّاعَهِ السَّاعَهِ یَا کَرِیمُ وَ خَوْفا تَنْشُرُ [تُیَسِّرُ] لِی بِهِ کُلَّ رَحْمَهٍ وَ عِصْمَهً تَحُولُ بِهَا بَیْنِی وَ بَیْنَ الذُّنُوبِ حَتَّى أُفْلِحَ بِهَا عِنْدَ الْمَعْصُومِینَ عِنْدَکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و آن‏چنان بردبارى روزى من گردان که در نادانى را به روى من ببندد،و هدایتى که رهیدن‏ از هر گمراهى را به وسیله آن بر من منت نهى،و ثروتى که در هر فقرى را به سبب آن بر من ببندى،و نیرویى که به آن هرگونه ضعفى را از من برگیرى، و عزّتى که مرا به آن از هر خوارى اکرام نمایى،و مرتبه بلندى که مرا به آن از هر افتادنى بلند گردانى،و امنیتى که به آن هر ترسى را از من‏ دور سازى،و سلامتى کاملى که مرا به آن از هر بلایى بپوشانى،و دانشى که به آن در هر یقینى را به رویم بگشایى،و یقینى که به آن هر شکى را از من برطرف سازى،و دعایى که به آن سفره اجابت را در امشب و در این ساعت بگسترانى همین ساعت،همین ساعت، همین ساعت اى کریم،و ترسى که به آن هرگونه رحمتى را برایم پخش کن،و بازدارنده‏اى که بین من و گناهانم پرده شود،تا به سبب آن نزد معصومین به درگاهت رستگار شوم،به حق مهربانى‏ات اى مهربان‏ترین مهربانان.
روایت شده:که حماد بن عثمان در شب بیست ‏ویکم بر امام صادق علیه السّلام وارد شد،حضرت پرسید:غسل کرده‏ اى؟عرض کرد آرى،فدایت شودم،پس حضرت حصرى خواست و حمّاد را به نزدیک خود طلبید و مشغول نماز شد و پیوسته نماز خواند و حمّاد هم در کنار حضرت نماز مى‏خواند،تا از نمازهاى خود فارغ شدند،آنگاه امام صادق علیه السّلام دعاکرد و حمّا آمین گفت،تا سپیده‏ دمید،سپس آن حضرت اذان و اقامه گفت و بعضى از خدمتکاران خود را خواست و جلو ایستاد و نماز صبح خواند،در رکعت اول پس از سوره«حمد»سوره«قدر»و در رکعت دوم بعد از سوره«حمد»سوره«توحید»را قرائت‏ کرد و بعد از نماز مشغول تسبیح و تحمید و تقدیس و ثناى حق و صلوات بر پیامبر و دعا براى مردان و زنان مومن و مسلمان‏ شد،سپس سر به سجده گذاشت و به اندازه یک ساعت به جز صداى تنفس صدایى از آن حضرت شنیده نشد،پس از آن این دعا را خواند:معبودى جز تو نیست زیرورو کننده دلها ودیده‏ها تا آخر دعا که در کتاب«اقبال»آمده است.

شیخ کلینى روایت کرده که امام باقر علیه السّلام در شبهاى بیست‏ویکم و بیست‏وسوم تا نیمه شب دعا مى‏خواند،و پس از آن شروع به خواندن نماز مى‏کرد.آگاه باش که در هر شب از شبهاى این دهه غسل مستحب است.روایت شده‏ حضرت رصول صلى اللّه علیه و آله در هر شب این دهه غسل مى‏کرد.و نیز اعتکاف در این دهه استحباب و فضیلت بسیار دارد و بهترین اوقات‏ براى اعتکاف این دهه است و روایت شده که اعتکاف در این دهه برابر دو حج و دو عمره ثواب دارد.«بناى رسول‏ خدا صلى اللّه علیه و آله این بود،که چون دهه آخر ماه رمضان مى‏شد،در مسجد اعتکاف مى‏کرد،چادرى مویین براى آن حضرت مى‏زدند و آن جناب کمر عبادت را محکم مى‏بست و بستر خواب را به هم مى‏پچید»و آگاه باش که در چنین شبى در سال چهلم شهادت‏ مولایمان حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام واقع شد و در این شب غصّه اى آل محمّد علیهم السّلام و شیعیانش تازه مى‏شود و روایت شده که در آن‏ شب مانند شب شهادت امام حسین علیه السّلام سنگى از روى زمین برداشته نشد،مگر آنکه زیر آن خون تازه بود.شیخ مفید فرموده: در این شب صلوات بسیار فرست و در نفرین بر ستم‏ کنندگان به آل محمّد علیهم السّلام و لعن فرستادن بر قاتل امیر المؤمنین علیه السّلام سعى و کوشش‏ کن.روز بیست‏ویکم روز شهادت حضرت امیر المؤمنىن علیه السّلام است و خواندن زیارت آن جناب مناسب است‏ و همچنین کلماتى که در چنین روزى خضر به زبان آورده،که به منزله زیارت آن حضرت در این روز است،و آن کلمات‏ در کتاب«هدیه الزائر»ذکر شه است.

اعمال شبهای دهه ی آخر ماه رمضان

دعاهاى شبهاى دهه آخر ماه که از جمله آنها این دعاست که شیخ کلینى در کتاب کافى از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: که در دهه آخر ماه رمضان در هر شب بخوان:
أَعُوذُ بِجَلالِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ عَنِّی شَهْرُ رَمَضَانَ أَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ لَکَ قِبَلِی ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَهٌ تُعَذِّبُنِی عَلَیْهِ.
پناه مى‏آورم به عظمت ذات کریمت،از اینکه ماه رمضان‏ از من سپرى شود،یا سپیده این شب طلوع کند،و از سوى من نزد تو گناهى یا نتیجه کارى مانده باشد،که مرا بر آن عذاب نمایى
کفعمى در حاشیه«بلد الامین»نقل کرده که امام صادق علیه السّلام در هر شب از دهه آخر این ماه پس از نمازهاى واجب‏ و مستحب مى‏خواندند:
اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَى مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِیرَنَا فِیهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولا وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَى أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِینَ وَ لا تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِینَ
خدایا از ما حق آنچه را که از ماه رمضان گذشته ادا فرما،و کوتاهى ما را از عبادت در این ماه بیامرز و ماه رمضان را از ما پذیرفته‏ تحویل گیر،و ما را از زیاده‏رویهاى بر علیه خویشتن مؤاخذه مکن،و از رحمت‏شدگان قرار ده،نه از محرومان.
و فرموده:هرکه این دعا را بخواند،خدا تقصیرى که در گذشته از ماه رمضان از او سر زده بیامرزد،و او را در باقیمانده ماه از گناهان بازدارد.سیّد ابن طاووس در کتاب«اقبال»از ابن ابى عمیر از مرازم نقل کرده:امام صادق علیه السّلام در هر شب از دهه آخر این ماه مى‏خواند:
اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَعَظَّمْتَ حُرْمَهَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ بِلَیْلَهِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَیْرا مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَیَالِیهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ قَدْ صِرْتُ یَا إِلَهِی مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ فَأَسْأَلُکَ بِمَا سَأَلَکَ بِهِ مَلائِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِیَاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ،
خدایا تو در کتاب نازل‏شده‏ات فرمودى:ماه رمضان،ماهى که قرآن براى هدایت مردم در آن نازل شده و دلایلى روشن از هدایت و تمیز دادن حق از باطل است،با نازل کردن قرآن در آن حرمتش را بزرگ شمردى،و آن را به شب‏ قدر اختصاص دادى،شبى که آن را از هزار ماه ماه بهتر قرار دادى.خدایا این روزهاى ماه رمضان است که گذشت،و شبهاى آن است که از دست رفت،من از این ماه چنان شده‏ام که‏ تو از من به آن داناترى،و شماره آن را از تمام آفریدگانت شمارنده‏ترى،در نتیجه از تو درخواست مى‏کنم به آنچه‏ از تو درخواست کردند فرشتگان مقرّبت،و پیامبران مرسلت،
وَ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِی الْجَنَّهَ بِرَحْمَتِکَ وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ وَ کَرَمِکَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِی وَ تَسْتَجِیبَ دُعَائِی وَ تَمُنَّ عَلَیَّ [إِلَیَ‏] بِالْأَمْنِ یَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ کُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِیَوْمِ الْقِیَامَهِ إِلَهِی وَ أَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ بِجَلالِکَ الْعَظِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیَالِیهِ وَ لَکَ قِبَلِی تَبِعَهٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِی بِهِ أَوْ خَطِیئَهٌ تُرِیدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّی لَمْ تَغْفِرْهَا لِی سَیِّدِی سَیِّدِی سَیِّدِی أَسْأَلُکَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ إِذْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ،
و بندگان شایسته‏ات،این که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و وجودم را از آتش آزاد کنى،و به رحمتت به بهشتم وارد نمایى،و به عفو و کرمت بر من‏ تفضّل آرى،و نزدیک‏جویى‏ام را بپذیرى،و دعایم را به اجابت رسانى،و به امان دادنم در روز وحشت، از هر هراسى که براى قیامتم آماده ساخته‏اى بر من منت نهى،خدایا به ذات کریم و به جلال بزرگت پناه مى‏آورم، از اینکه روزها و شبهاى ماه رمضان سپرى گردد،و براى من نزد تو نتیجه کارى یا گناهى باشد که مرا به سبب آن مؤاخذه کنى،یا خطایى که‏ بخواهى انتقامش را از من بگیرى،و مرا در آنها نیامرزیده باشى،اى آقاى من،اى آقاى من،اى آقاى من از تو مى‏خواهم که معبودى جز تو نیست، آنگاه که معبودى جز تو نبود،
إِنْ کُنْتَ رَضِیتَ عَنِّی فِی هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّی رِضًا وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ رَضِیتَ عَنِّی فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا اللَّهُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ و بسیار بگو یَا مُلَیِّنَ الْحَدِیدِ لِدَاوُدَ عَلَیْهِ السَّلامُ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْکُرَبِ الْعِظَامِ عَنْ أَیُّوبَ عَلَیْهِ السَّلامُ أَیْ مُفَرِّجَ هَمِّ یَعْقُوبَ عَلَیْهِ السَّلامُ أَیْ مُنَفِّسَ غَمِّ یُوسُفَ عَلَیْهِ السَّلامُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ
اگر در این ماه از من خشنود بوده‏اى،بر خشنودى‏ات از من بیفزا،و اگر خشنود نبوده‏اى از هم اکنون از من خشنود شو اى مهربان‏ترین مهربانان،اى خدا،اى یکتا،اى بى‏نیاز،اى که نزاییده و زاده نشده،و احدى برایش همتا نبود.و بسیار بگو:اى نرم کننده آهن براى داود(درود بر او)،اى‏ بردارنده بدحالى و بلاهاى بزرگ از ایّوب(درود بر او)،اى از بین‏برنده اندوه شدید یعقوب‏ (درود بر او)،اى زایل کننده غم یوسف(درود بر او)،درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد،چنان‏که‏ تو سزاوارى که درود فرستى بر جمله آنان،و با من چنان کن که تو شایسته آنى نه چنان‏که من سزاوار آنم.
و از جمله این دعاها دعایى است که در کتاب«کافى»به صورت روایت مستند،و در کتاب«مقنعه»و«مصباح» بدون ذکر سند نقل شده:که در شب اوّل از دهه سوم،یعنى در شب بیست‏ویکم بخوان:
یَا مُولِجَ اللَّیْلِ فِی النَّهَارِ وَ مُولِجَ النَّهَارِ فِی اللَّیْلِ وَ مُخْرِجَ الْحَیِّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ مُخْرِجَ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ یَا رَازِقَ مَنْ یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا اللَّهُ یَا رَحِیمُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَهِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَهً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِینا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَانا یُذْهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِیقِ وَ ارْزُقْنِی فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَهَ إِلَیْکَ وَ الْإِنَابَهَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ.
اى وارد کننده شب و روز،و وارد کننده روزوشب،و بیرون آورنده زنده از مرده،و بیرون‏ آورنده مرده از زنده،اى روزى‏دهنده بى‏حسا به هرکه خواهى،اى خدا،اى مهربان،اى خدا اى خدا،اى بخشنده،اى خدا، اى خدا،اى خدا،براین نامهاى نیکوتر،و نمونه‏هاى برتر و بزرگمنشى و نعمتها،از تو مى‏خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و قرار دهى نامم را در این شب از گروه سعاتمندان،و روحم را با شهیدان،و نیکوکارى‏ام را در بلندترین مقام بهشت،و بدکارى‏ام را آمرزیده،و بر من یقینى ببخشى که دلم همراه آن باشد،و ایمانى که دودلى را از من بردارد،و خشنودم نمایى به آنچه نصیبم کردى،و ما را در دنیا و آخرت پاداش نیکو عنایت کن،و از آتش سوزان حفظ فرما،و در این شب ذکر و شکر و رغبت به سویت، و توبه و توفیق آنچه که محمّد و خاندان محمّد(درود خدا بر او و ایشان)را به آن موفق نمودى نصیب من فرما.