السلام علیکم یا اهل بیت النبوه علیهم السلام

قال رسول الله صلی الله علیه و آله:

انه لا فقر اشد من الجهل و لا مال اعود من العقل و لا وحده اوحش من العجب و لا مظاهره احسن من المشاوره و لا عقل کالتدبیر و لا حسب کحسن الخلق و لا عباده کالتفکر

هیچ فقری از نادانی بدتر نیست و هیچ مالی از عقل سودمندتر نیست و هیچ تنهائی از خودپسندی وحشتناک تر نیست و هیچ مددکاری از مشورت بهتر نیست و هیچ عقلی چون عاقبت اندیشی نیست و هیچ حسب و نسبی چون خوشخوئی نیست و هیچ عبادتی همانند فکر کردن نیست.

حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) :

وَ اعْمَلْ لِدُنْیاکَ کَأَنـَّکَ تَعیشُ أَبَدًا، وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِکَ کَأَنـَّکَ تَمُوتُ غَدًا، وَ إِذا أَرَدْتَ عِزًّا بِلا عَشیرَه، وَ هَیْبَهً بِلا سُلْطان فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِیَهِ اللّهِ إِلى عِزِّ طاعَهِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ.

براى دنیایت چنان کار کن که گویا همیشه زندگى میکنى، و براى آخرتت به گونه ای کارکن که گویا فردا خواهى مُرد، و اگر عزّتى بدون بستگان و شکوهى بدون سلطنت خواهى، از معصیت و نافرمانى خدا به طاعت و فرمانبرى خداوند عزّوجلَّ درآى.

قالَ الاْمامُ الرِّضا(علیه السلام):

إِنَّ الَّذى یَطْلُبُ مِنْ فَضْل یَکُفُّ بِهِ عِیالَهُ أَعْظَمُ أَجْرًا مِنَ الْمجاهِدِ فى سَبیلِ اللّهِ :

به راستى کسى که در پى افزایش رزق و روزى است تا با آن خانواده خود را اداره کند، پاداشش از مجاهد در راه خدا بیشتر است.

عرض تسلیت

 

چگونگی فوت رسول اکرم صل الله علیه و آله

رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ پس از آخرین سفر حج و رخداد با شکوه غدیر به مدینه مراجعت فرمود و بر آن حضرت معلوم شد که مرگ و رحلت او نزدیک است، پیوسته در میان اصحاب خطبه می خواند و از آخرین فرصتها برای ارشاد و راهنمائی خلق خدا استفاده می کرد. همواره وصیّت می کرد داخل فتنه های بعد از خود نشوند، دست از راه و روش او برندارند، در دین خدا بدعت نگذارند و در هر شرائط متمسک به عترت و اهل بیت علیهم السلام او شده و از دستورهای آنها سرپیچی ننمایند.

 

شب شد و تب به سراغ حضرت آمد دست امیرالمؤمنین  علیه السلام  را گرفت و متوجه قبرستان بقیع گردید و فرمود: خداوند به من گفت: سلام بر شما ساکنان قبرستان! خوش بیارامید که روزگار شما آسوده تر از روزگار این مردم است، فتنه ها همچون پاره های شب تیره پیش آمده اند. مدتی ایستاد و طلب آمرزش برای جمیع اهل بقیع کرد. بعد از سه روز، کسالت حضرت شدت گرفت در حالی که پارچه ای به سر بسته و دست راست بر دوش امیرالمؤمنین علیه السلام و دست چپ بر دوش فضل بن عباس داشت وارد مسجد شد. به منبر نشست و فرمود: مردم نزدیک است که من از میان شما بروم و مقداری مردم را موعظه کرد و از منبر فرود آمد و با مردم نماز ظهر ادا کرد و به خانه امِّ سلمه مراجعت نمود.

احتضار فرا رسید، رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ دیگر نمی توانست سخن بگوید، حضرت علی علیه السلام  سر آن حضرت را بر روی سینه نهاد، ظرف آبی کنار آن بزرگوار بود هرگاه که اندکی به هوش می آمد دستش را در آب فرو می برد و بر صورتش می کشید و می گفت: «خدایا در سکرات مرگ یاریم کن» «خدایا در سکرات مرگ مرا بنگر».

در این لحظه پیامبر  صلی الله علیه و آله  از علی علیه السلام خواست به لبهای او نزدیکتر شود. به او نزدیک شد. رسول الله صلی الله علیه و آله در زمانی طولانی به او راز گفت، پس امیرالمؤمنین علیه السلام سربرداشت و در گوشه ای نشست و حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله در خواب رفت. سپس از حضرت علی علیه السلام پرسیدند یا اباالحسن چه رازی بود که پیغمبر با تو می گفت، فرمود: هزار باب از علم تعلیمم کرد که از هر بابی هزار باب مفتوح می شود و وصیت کرد مرا به آن چیزی که بجا خواهم آورد آن را انشاء الله تعالی! همین که بیماری حضرت سنگین شد و رحلت نزدیک، به امیرالمؤمنین علیه السلام  فرمود: بار دیگر سر او را به دامن بگیرد و فرمود: امر خداوند رسیده و چون جان من بیرون آید مرا بسوی قبله بگردان و متوجه تجهیز من باش، اول تو بر من نماز بگذار و از من جدا مشو تا مرا به قبر بسپاری.

در این لحظه صدای گریه حضرت فاطمه سلام الله علیها ، رسول الله صلی الله علیه و آله را متوجه خود کرد. از او خواست در کنارش بنشیند، رازی در گوش او گفت که صورت فاطمه سلام الله علیها برافروخته شد و شاد گردید. (و احتمالاً راز همان بود که تو اول کسی هستی که در بهشت به من ملحق خواهی شد) و بالاخره روح مقدس یگانه شخصیت جهان آفرینش به ملکوت اعلی پیوست.

 

اقتباس از بحار، جلد ۲۲، صفحه ۵۰۳ – ۴۵۵.

دعای وداع حضرت رضا علیه السلام

مؤلّف گوید:زیارت آن حضرت در ایّام و اوقات شریفه خاصه به آن‏ جناب فضیلت بسیار دارد،به ویژه در ماه رجب و بیست‏وسوم و بیست‏وپنجم ذو القعده،و ششم ماه رمضان، چنان‏که در محل خود در اعمال ماهها ذکر شد،و غیر این روزها از ایام دیگر،که به آن حضرت اختصاصى دارد.چون‏ خواستى آن حضرت را وداع کنى،آنچه را در وداع حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله مى‏گفتى بگو:«لا جلعه اللّه آخر تسلیمى علیک…»و اگر خواستى بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَتِی ابْنَ نَبِیِّکَ وَ حُجَّتَکَ عَلَى خَلْقِکَ وَ اجْمَعْنِی وَ إِیَّاهُ فِی جَنَّتِکَ وَ احْشُرْنِی مَعَهُ وَ فِی حِزْبِهِ مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقا وَ أَسْتَوْدِعُکَ اللَّهَ وَ أَسْتَرْعِیکَ وَ أَقْرَأُ عَلَیْکَ السَّلامَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ بِمَا جِئْتَ بِهِ وَ دَلَلْتَ عَلَیْهِ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ
سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد اى ولىّ خدا.خدایا این زیارت را آخرین بار از زیارت من‏ فرزند پیامبرت،و حجّت بر بندگانت قرا رمده،و من و او را در بهشت گردآور،و با او در حزبش محشور کن‏ همراه با شهدا و شایستگان،و آنان از جهت رفیق بودن خوبند،و به خدا مى‏سپارمت،و خواستار رعایت توام،و بر تو سلام مى‏خوانم،به خدا و به پیامبر و به آنچه تو آوردى و بر آن دلالت نمودى ایمان آوردیم،پس ما را با گواهان بنویس.

احکام امر به معروف

امر به معروف و نهی از منکر با شرایطی که در رساله‌های علمیه آمده است واجب است و ترک آن معصیت است و در مستحبات و مکروهات امر و نهی مستحب است.(۱)

هرگاه بدعتی در اسلام واقع شود بر همه مخصوصا علمای دین واجب است حق را اظهار و باطل را انکار کنند. (۲)

آداب امر به معروف و نهی از منکر

سزاوار است کسی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کند به نکات زیر توجه نماید:

۱. مانند طبیبی دل‌سوز و پدری مهربان باشد.

۲. قصد خود را خالص کند و تنها برای رضای خدا اقدام کند و عمل خود را از هرگونه برتری جویی پاک گرداند.

۳. خود را پاک و منزه نداند. چه بسا ممکن است همان شخص که اکنون خطایی از او سر زده است دارای صفات پسندیده‌ای باشد که مورد محبت الهی است هر چند این عمل او هم اکنون ناپسند باشد.(۳)

۴. رضایت به فعل منکر و ترک معروف حرام است.(۴)

۵. در وجوب نهی از منکر فرقی بین گناه بزرگ (معصیت کبیره) و گناه کوچک (معصیت صغیره) نیست.(۵)

۶. اگر بداند یا احتمال دهد که امر و نهی در صورت تکرار مؤثر است واجب است تکرار کند.(۶)

پرسش: در شرایط امروز وظیفه ما نسبت به امر به معروف افراد ناشناسی که نمی‌دانیم اثر دارد یا نه چیست؟

پاسخ: در فرض احتمال اثر و اجتماع سایر شرایط واجب است.(۷)

منابع:

۱. توضیح المسائل مراجع ج۲ ص ۶۱۸

۲. توضیح المسائل مکارم شیرازی م ۲۵۱۴

۳. تحریر الوسیله ج۲ شرایط امر به معروف م ۱۴

۴. همان القول فی مراتبها م ۷

۵. همان القول فی اقسامها م ۱۴

۶. همان الشروط م ۵

۷. استفتائات امام خمینی ره ج۱ ص۴۸۲ س۱