1
1393
دعای تکبیرات
آنگاه براى نماز آماده مىشوى،و قلب خود را حاضر مىکنى،و خوارى شأن خود،و عظمت و جلال مولایت را،که در مقام مناجات با او برآمدهاى ملاحظه مىکنى،و چنان باش که گویا او را مىبینى،و حیا کن،از اینکه با او سخن گویى،و دلت متوجه جانب دیگر باشد!پس با وقار و خشوع مىایستى،در حالتى که دستهایت را بر رانهاى خود،برابر سر زانو گذاشته باشى،و بین قدمهایت را،به اندازه سه انگشت،یا یک وجب باز کرده،گشادگى قرار مىدهى،و نگاهت را به موضع سجده مىاندازى،سپس قربه الى اللّه نیّت نماز واجب صبح کن،و تکبیره الاحرام بگو.و مستحبّ است پیش از تکبیره الاحرام نماز،شش تکبیر بر آن اضافه کنى، و هر تکبیرى دستها را تا مقابل نرمى گوش بلند کنى،درحالىکه کف دستها به طرف قبله و انگشتها،غیر از انگشت بزرگ،به هم چسبیده باشد،و بخوانى دعاهاى تکبیرات را،به این صورت،که پس از تکبیر سوم بگویى: اَللّهُمَّ اَنْتَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبینُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى ظَلَمْتُ نَفْسى فَاغْفِرْ لى ذَنْبى اِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ خدایا تویى فرمانرواى حق آشکار،معبودى جز تو نیست،منزّهى تو،من بر خود ستم کردم،گناه مرا ببخش که جز تو گناهان را نمىبخشد. و پس از تکبیر پنجم مىگویى: لَبَّیْکَ وَسَعْدَیْکَ وَالْخَیْرُ فى یَدَیْکَ وَالشَّرُّ لَیْسَ اِلَیْکَ وَالْمَهْدِىُّ مَنْ هَدَیْتَ عَبْدُکَ وَابْنُ عَبْدَیْکَ ذَلیلٌ بَیْنَ یَدَیْکَ مِنْکَ وَبِکَ وَلَکَ وَاِلَیْکَ لا مَلْجَاءَ وَلا مَنْجا وَلا مَفَرَّ مِنْکَ اِلاّ اِلَیْکَ سُبْحانَکَ وَحَنانَیْکَ تَبارَکْتَ وَتَعالَیْتَ سُبْحانَکَ رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرامِ . آرى،آماده خدمتم،و خیر در دست توست،و شرّ از تو نیست،و هدایت یافته کسى است که تو هدایت کردى،بندهات،و فرزند بندهات،ذلیل است در برابرت، از تو،و به تو،و براى تو،و به سوى تو،نیست پناهگاهى،و نه راه رهایى،و نه گریزگاهى از تو مگر به سوى تو،منزّهى تو،پیاپى به من رحم کن، مبارک و برترى،منزّهى تو،اى پروردگار کعبه. و پس از تکبیر هفتم مىگویى: وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ عالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهادَهِ حَنیفا مُسْلِما وَما اَنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ اِنَّ صَلوتى وَنُسُکى وَمَحْیاىَ وَمَماتى لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ لا شَریکَ لَهُ وَبِذلِکَ اُمِرْتُ وَاَ نَا مِنَ الْمُسْلِمینَ رویم را به سوى وجودى نمودم، که آسمانها و زمین را آفرید،داناى پنهان و آشکار است،رو کردنى با حال اعتدال و تسلیم،و از بتپرستان نیستم،به درستى که نماز و عبادت و زندگى و مرگم براى خدا پروردگار جهانیان است،براى او شریکى نیست،به این امر فرمان داده شدم،و من از مسلمانانم.
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر اردیبهشت ۱, ۱۳۹۳
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت اردیبهشت ۱, ۱۳۹۳
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان اردیبهشت ۱, ۱۳۹۳
- سجده شکر اردیبهشت ۱, ۱۳۹۳
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر اردیبهشت ۱, ۱۳۹۳