کیفیت زیارت پیامبران(علیهم السلام)

کیفیت زیارت پیامبران:در اخبار،زیارت ویژه‏اى براى این بزرگواران به نظر نرسیده مگر زیارت آدم و نوح علیهما السّلام‏ که در باب زیارت حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام گذشت،ولى از روایت زیارت جامعه که ما آن را اول زیارات جامعه‏ قرار دادیم،استفاده مى‏شود،که پیامبران هم به آن زیارت مى‏شوند.شاید بر این مطلب آن شیخ بزرگوار محمد بن‏ مشهدى در کتاب مزار،و سیّد اجلّ على ابن طاووس در کتاب«مصباح الزائر»و غیر ایشان رضوان اللّه علیهم در آداب ورود به کوفه،همین زیارت شریفه را براى مشهد حضرت یونس علیه السّلام ذکر کرده‏اند.و گمان آن است که نقل زیارت مذکور توسط ایشان،از مفهوم عامّ روایت استفاده شده.در هر صورت،اگر کسى آن زیارت جامعه را در آرامگهاى‏ شریف پیامبران علیهم السّلام بخواند مناسب است،و چون زیارت در صفحات گذشته ذکر شد،نیازمند به نقل آن در اینجا نیستیم،هرکه مى‏خواهد،به زیارت اول زیارات جامعه مراجعه کند،و از فیض عظیم آن،خود را بهره‏مند سازد.

ثواب دیدار و دست دادن و مصافحه با برادران دینی

اسحاق بن عمار صیرفی گفت: در کوفه بودم و برادران دینی بسیاری به دیدار من آمدند و دوست نداشتم که مشهور باشم و می‌ترسیدم که راز شیعه بودن من فاش گردد، به خدمتکارم دستور دادم به هر که برای دیدار من بیاید بگوید: او این جا نیست.

اسحاق گفت: آن سال به حج رفتم و امام صادق علیه السلام را زیارت کردم. در چهره حضرت سنگینی و بی اعتنایی نسبت به خودم احساس کردم. گفتم: فدایت شوم! چه چیز سبب تغییر رفتار شما درباره من شده است؟ حضرت فرمود: همان چیزی که رفتار تو را نسبت به برادران دینی تو تغییر داد.

گفتم: فدایت شوم! من تنها از این می‌ترسیدم که راز من فاش شود و با آن‌ها چنین رفتاری را داشتم و خدا می‌داند که بسیار آن‌ها را دوست دارم.

حضرت فرمود: ای اسحاق! از دیدار برادرانت دلتنگ نشو هر گاه مومنی برادر مومن خود را ملاقات کند و به او خوشامد بگوید خداوند تا روز قیامت در کارنامه اعمال او ثواب خوشامد می‌نویسد و زمانی که با او مصافحه می‌کند خداوند در میان دو انگشت ابهام آن دو، صد رحمت خود را فرو می‌فرستد که نود و نه قسمت آن از کسی است که علاقه بیش‌تری به دوست خود داشته باشد و خداوند با نگاه رحمت به او نگاه می‌کند و آن که رفیق خود را بیشتر دوست داشته باشد از نظر رحمت خداوند بیشتر فیض می‌برد و هنگامی که همدیگر را در آغوش بگیرند رحمت خداوندی آن دو را احاطه می‌کند و اگر این دیدار مدتی به درازا بکشد و رضای خداوند را جویا باشند به امور دنیوی و به آن دو خطاب می‌رسد: خداوند گناهان گذشته شما را آمرزید. دوباره کار خودت را انجام بده و چون به احوالپرسی از یکدیگر بپردازید فرشتگان به هم می‌گویند: کنار بروید که این دو با هم رازی دارند که خداوند پنهان ماندن آن را اراده کرده است.

اسحاق گفت: به حضرت گفتم: فدایت شوم! چگونه فرشتگان دور از ما هستند و آن چه می‌گوییم را در کارنامه اعمال نمی‌نویسند در حالی که خداوند عزوجلّ فرمود: هیچ سخنی را بر زبان نمی‌آورد مگر این که فرشتگان نگهبان در کمین او هستند.

راوی گفت: پسر پیامبر خدا صل الله علیه و آله نفس عمیقی کشید و گریست تا این که اشک‌هایش ریش او را تر کرد و فرمود: ای اسحاق! خداوند تبارک و تعالی به فرشتگان فرمان می‌دهد.

هرگاه این دو مومن یکدیگر را ملاقات کردند از آن دو دور شوید و این برای احترام آن‌ها می‌باشد. پس اگر فرشتگان سخن آنها را ننویسند و نفهمند حتما آن که نگهبان است و داننده هر پنهان و نهان است همه آنها را خواهد دانست.

ای اسحاق! از خدا بترس طوری که گویا او را می‌بینی و اگر تو او را نمی‌بینی او تو را می‌بیند و اگر گمان کنی خداوند تو را نمی‌بیند به او کافر شده‌ای و اگر بدانی که او تو را می‌بیند و گناهان خود را از مخلوقات او پنهان می‌کنی ولی در محضر او گناه انجام دهی در این صورت خداوند را همطراز آن‌هایی قرار داده‌ای که بیننده کارهای تو هستند.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال –شیخ صدوق-ص ۲۷۷

بلند کردن صدای بلندگوی مساجد

بلند کردن صدای بلندگوهای مساجد و روضه خوانی‌ها اگر به اندازه‌ای باشد که هر کس بخواهد بخوابد بتواند بخوابد اشکال ندارد. در غیر اینصورت یعنی اگر بلند کردن صدای بلندگو به اندازه ای که هر کس خواست بخوابد نتواند بخوابد خلاف سیره متشرعه است زیرا ممکن است در اطراف مسجد یا تکیه افراد مبتلا به مرض قلبی باشند و یا شخصی غیر مریض در اطراف باشد که بخواهد فردای آن روز سرکار برود و نتواند بخوابد آیا مزاحمت او که می‌خواهد روزی عایله‌ی خود را تأمین کند اشکال ندارد؟!

اگر انسان مسلمان بخواهد متمدن به تمدن اسلام باشد و دیگران را به حقایق اسلام دعوت کند یا افراد مسلمان را در اسلام برقرار و ثابت نگاه دارد که به بلاد مختلفه‌ی کفر فرار نکنند باید کاملا حقوق و حدود اسلامی را بشناسد و به آنها عمل کند. شاید ایجاد این گونه مزاحمت‌ها حتی برای فرد غیر مسلمان هم از ما جایز نباشد.

با رعایت اخلاقیات و رفتار صحیح اسلامی افراد غیر مسلمان هم به اسلام و مسلمانان گرایش پیدا می‌کنند.

منبع: در محضر آیت الله بهجت نکته ۶۲۴

عجب و غرور و مقصر ندانستن خود

بدترین صفات ذمیمه، عُجب است و عمل خود را خوب دانستن و خود را مقصر ندانستن و این از جهل ناشی می‌شود، زیرا اگر کسی در شرایط قبول و کمال عبادت تفکر کند و در عیوب خود و پستی‌ها و عجز و نقص خود به دیده بصیرت نظر نماید و عظمت معبود خود را شناخته باشد، می‌داند که هیچ عبادت نکرده و اعتماد بر غیر لطف معبود خود که اکرم الأکرمین است، نمی‌توان کرد.

از حضرت رضا علیه السلام نقل شده است که:«عابدی در بنی اسرائیل چهل سال خدا را عبادت کرد و بعد از آن قربانی کرد و قربانی او مقبول نشد. علامت قربانی ایشان آن بود که آتشی می‌آمد و آن را می‌سوزاند. چون دید که قربانی‌اش مقبول نشد، با نفس خود خطاب کرد که: تقصیر همه از توست و ناقص بودن عمل، از تقصیر و گناه توست. پس خدا وحی به سوی او فرستاد:مذمّتی که نفس خود را کردی در درگاه ما بهتر بود از عبادت چهل ساله تو»(۱)

امام موسی کاظم علیه السلام فرمود:«هر عبادتی که برای خدا کنی، در آن عبادت پیش نفس خود صاحب تقصیر باش! بندگان همه در عمل‌هایی که می‌کنند میان خود و خدا مقصرند، مگر کسی که خدا او را معصوم گردانیده باشد»(۲)

حضرت صادق علیه السلام فرمود:«عالمی نزد عابدی آمد و پرسید: نماز تو چگونه است؟ گفت: چه کسی از نماز من پرسیده است و حال آنکه من سال‌هاست عبادت می‌کنم. پرسید: گریه تو چگونه است؟ گفت: آن قدر می‌گریم که از روی من جاری می‌شود! عالم به عابد گفت: اگر خنده کرده بودی و الحال ترسان بودی بهتر از گریه بود که باعث اعتماد و اعتقاد تو به عبادت شده است زیرا عبادت کسی که بر عبادت خود اعتماد داشته باشد، بالا نمی‌رود.»(۳)

منابع:

۱- اصول کافی ج۲ ص۷۳ ح۳

۲- همان ج۲ ص ۳۱۳ ح۱

۳- همان ج۲ ص ۳۱۳ ح۵