سقیفه و غدیر – سوال هفتاد و سوم

چرا شما مبلغین شیعه عوام خود را منع نمی کنید از رفتار و گفتارهایی کفرامیز که نسبت به بعضی از صحابه پاک رسول خدا و بعضی از ازواج طاهرات آن حضرت مطرح می نمایند؟

✍️پاسخ:

متوجه نشدم که طعن و انتقادی که شیعیان از صحابه و بعضی از ازواج رسول اکرم صلی الله علیه و آله می نمایند چطور موجب کفر آنها گردیده است.
چراکه اگر از روی برهان و دلیل باشد که ابدا جای مذمت ندارد تا چه رسد به آنکه کفرآور باشد. حتی اگر بدون دلیل هم باشد باز سبب کفر نمی شود. چنانکه حاکم نیشابوری در صفحه ۳۲۵ و ۳۵۴ جزء چهارم مستدرک و امام احمد حنبل در صفحه ۹ جزء اول مسند و دیگران نقل نموده اند که در زمان ابوبکر روزی مردی وارد شد و بر او شدیداً دشنام داد و فحاشی نمود چنانکه حاضرین متاثر شدند ابوبرزه اسلمی گفت خلیفه اجازه دهد او را به قتل می رسانم چراکه او کافر است ابوبکر گفت نه چنین نیست احدی نمی تواند جز خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چنین حکمی دهد.
بنابراین چطور است که اهل سنت عوام بی خبر را اغوا نموده که شیعیان چون سبّ بعضی از صحابه را می کنند کافر و مهدور الدم هستند!

همچنین اگر سبّ صحابه کفرآور است چرا آقایان اهل سنت معاویه و اتباع او را که به شخصیتی همچون امیرالمومنین علیه السلام سب و لعن نمودند کافر نمی خوانند؟ یا چرا چنین قصاوتی را در مورد عایشه نمی کنند؟ که علناً به نقل از تمام مورخین شما پیوسته به عثمان سبّ و شتم می نمود و می گفت “اقتلوا نعثلا فقد کفر” یعنی این پیر خرفت را که کافر شده بُکشید!
از همه بالاتر اگر دشنام دادن به صحابه، بد و امر قبیح است و دشنام دهنده کافر است چرا خلیفه ابوبکر را که بالای منبر در حضور صحابه به فرد اکمل از صحابه علی بن ابیطالب علیه السلام دشنام داد! را تقدیس می نمایید و از این کار او متاثر نمی شوید؟
پس بدانید هدف آگاهان اهل سنت از بیان چنین مسئله ای امر دیگری است و آن جنگ با اهل بیت و عترت طاهره و پیروان آنها می باشد و متاسفانه عوام اهل سنت نیز کورکورانه از آنها تبعیت می کنند.