سقیفه و غدیر – سوال هفتاد و پنجم

خیلی واضح است چون رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرد فرد صحابه را هادی و مقتدای امت قرار داده و در حدیث معروفی فرموده اند:
“ان اصحابی کالنجوم بایِّهم اقتدیتم اهتدیتم” یعنی بدرستی که اصحاب من مانند ستارگانند به هر یک از آنها اقتدا کنید هدایت شده اید.

✍️ پاسخ:

حدیثی را شاهد آوردید که حقیر ناچارم قدری در اطراف آن مختصرا بحث کنم تا صحت و سقم آن مشخص شود.
بدیهی است به کسی که رسول خدا را زیارت کرده و با ایشان هم صحبت شده، صحابه و اصحاب می گویند. خواه از مهاجرین و انصار و غیر از اینها باشد.
اشتباه شما در قبول این حدیث جعلی تصوری باطل است که با حسن نظر به اصحاب نموده اید و آنها را پاک و منزه از جمیع عیوب می دانید و حال آنکه اینطور نیست. مصاحبت با هر شخص با کمالی شرط کافی برای رشد و تزکیه شدن نیست. بلکه راه رشد و تعالی، در درجه اول به تلاش هر فرد بستگی دارد.
افراد زیادی بودند که با رسول خدا صلی الله علیه و آله همنشین بودند اما تاریخ گواه روشنی است که نه تنها ذره ای تاثیر از حسن خلق پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نگرفتند بلکه بویی از انسانیت هم نبردند. معاویه علیه العنه جزء همین افراد است که در مقابل امیرالمومنین علیه السلام جنگ صفین را براه انداخت. مگر این فرد از رسول خدا نشنیده بود که ایشان فرمودند: “علی مع الحق و الحق مع علی”.
آیا معاویه، طلحه و زبیر جزء اصحاب نبودند البته مانند این افراد پست و کوردل زیادند اما با وجود این نمونه ها این سوال مطرح است که چطور شد که چنین جایگاهی را برای اصحاب آنحضرت قائل شدید؟ اصحاب آن حضرت مخلوطی از نیک و بد بودند که خدا و رسولش از آنها آگاهی داشتند. دلیل دیگر بر این معنی سوره منافقین و آیاتی است که در سایر سوره های قرآن مانند توبه و احزاب در مذمت منافقین و فاسقین از اصحاب وارد گردیده است. منافقینی که در ظاهر مسلمان بودند اما باطن آنها فاسد و خراب بود.
آیا در جریان عقبه تبوک، همان منافقین اصحاب نبودند که ظاهری آراسته داشتند ولی در صدد قتل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برامدند؟

اکابر علماء خودتان در کتب معتبره خودتان مثالب آنها را نقل کرده اند هشام بن محمد سایر کلبی که از اعیان علماء شما می باشد کتاب مخصوصی در مثالب صحابه تصنیف و تالیف نموده است.