سقیفه و غدیر – سوال هشتاد و یکم

آنچه مسلم است خلیفه، فدک را به استناد حدیث معروفی از رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمود:
“نحن معاشر الانبیاء لا نورث ما ترکناه صدقه”- ما جماعت انبیاء ارث قرار نمی دهیم هر چه از ما بماند صدقه است.
ضبط نمودند.

✍️ پاسخ :

اولا فدک ارث نبوده و بلکه هبه ای بوده که پیغمبر اکرم در زمان “حیات خود” انرا به خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها واگذار کردند ثانیا این عبارتی را که به عنوان حدیث اشاره کردید به جهات زیر مورد اشکال بوده و مردود است.

سازنده حدیث هر کس بوده بی فکر و بی تامل این کلمات را کنار هم قرار داده است. زیرا اگر فکر می کرد عبارتی نمی گفت که بعدا مورد تمسخر عقلا و دانشمندان گردد. مثلا به جای اینکه بگویند “نحن معاشر الانبیاء لانورث” می گفت “انا لانورث” یعنی فقط من که خاتم الانبیاء هستم ارث قرار نداده ام ولی وقتی کلمه جمع آورده که ما جماعت انبیاء ارث قرار نمی دهیم ناچار می شویم برای پی بردن به صحت و سقم حدیث بنا به فرموده خودشان به قرآن مجید مراجعه کنیم تا حقیقت مشخص گردد.
برای این امر به بخشی از خطبه ای اشاره می کنیم که حضرت زهرا سلام الله علیها در میان مسجد در مقابل مهاجر و انصار نقل فرمودند به نحوی که مخالفین خود را مجاب نمودند و در مقابل آن جواب منطقی ای نداشتند که ارائه کنند و لذا به هو و جنجال و اهانت روی آوردند.

ایشان در مقابل این حدیث پوچ و بی اساس فرمودند اگر این حدیث صحیح است و انبیاء ارث نداشتند پس این همه آیات ارث در قرآن برای چیست؟
۱) در آیه ۱۶ سوره نمل می فرماید “وورث سلیمان داود”- میراث برد سلیمان از داود.
۲) در آیه ۵ و ۶ سوره مریم در قصه حصرت زکریا می فرماید: “فهب لی من لدنک ولیا یرثنی و یرث من آل یعقوب”- از لطف خود فرزند صالح و جانشینی شایسته بمن عطا فرما که او وارث من و همه آل یعقوب باشد.
۳) در آیه ۸۹ سوره انبیاء اشاره به دعای حضرت زکریا نموده و می فرماید: “و زکریا اذ نادی ربه رب لانذرنی فرداً و انت خیرالوارثین فاستجبنا له و وهبنا له یحیی” – یادآور حال زکریا را هنگامیکه خدا را ندا کرد که بارالها مرا تنها نگذار که تو بهترین وارث اهل عالم هستی. ما هم دعای او را مستجاب کردیم و یحیی را به او عطا کردیم.
سپس فرمودند:
یابن ابی قحافه (ابوبکر) ایا من فرزند پیامبر نیستم که مرا از حقم محروم می کنید؟ پس اینهمه ایات ارث چیست که در قرآن مجید آمده است؟ مگر نه اینست که آیات قرآن بر حقیقت خود تا روز قیامت باقیست؟