سقیفه و غدیر – سوال نود و نهم

بیانات جنابعالی در فضائل و مناقب علمی و عملی علی علیه السلام مورد اتفاق است و احدی انکار این معنی ننموده اما آنچه مسلم است این است که مولانا علی علیه السلام خلافت خلفاء را پذیرفت و به مقام و برتری آنها تسلیم شد. ما را چه شده که کاسه داغ تر از آش شده و بعد از هزار و سیصد سال با هم بجنگیم که چرا ابوبکر و عمر و عثمان را اجماع امت پسندید و مقدم بر علی دانست.
چه عیب دارد که ما هم با هم سر صلح و صفا باشیم و برادرانه با حفظ مقام و برتری و افضلیت علمی و عملی علی علیه السلام تشریک مساعی نمائیم. همان قسمی که مذاهب اربعه ما با هم سازگارند، مذهب شیعه هم با ما از در یگانگی بر آیند.
ما منکر مقام و منزلت علی علیه السلام نیستیم ولی خودتان تصدیق نمایید که ابوبکر از حیث کِبر سن و سیاستمداری و زیادتی حزم و تحمل و بردباری در مقابل اعداء مقدم بوده چه آنکه علی علیه السلام جوان نارس بود و توانائی خلافت نداشت. چنانچه بعد از بیست و پنج سال هم که به خلافت رسید بواسطه عدم سیاست ان همه خونریزی ها و انقلابات برپا شد.

✍️ پاسخ (بخش اول):

بعد از مباحثه طولانی ای که تا اینجا با هم داشتیم اصلا توقع چنین بیانی را از طرف شما نداشتم. جملات درهم و پراکنده ای فرمودید که لازم است به هر یک جداگانه پاسخ داده شود.
اولا فرمودید امیرالمومنین علی علیه السلام به میل و رغبت سر تسلیم فرود آورد و راضی به خلافت خلفاء قبل شد. من باب مثل، مناسب است مطلبی را خدمتتان عرض کنم.
در زمان سابق که در ایران نا امنی بود زائران عتبات به زحمت ایاب و ذهاب می کردند. قافله ای از زائران در مراجعت گرفتار دسته ای از سارقین گردیدند. آنها را اسیر و اموالشان را تقسیم نمودند. در بین اموال قطعه پارچه کفن از یکی از زوار بدست پیر مردی از دزدان افتاد. گفت آقایان این کفن مال کیست؟ زائری گفت مال من است.
دزد گفت چون من کفن ندارم این کفن را به من ببخش که حلال باشد! زائر گفت تمام اموال من مال شما کفن را به من بدهید چون آخر عمر من است و این لباس آخر را به زحمت تدارک دیده ام. دزد هر چه اصرار نمود زائر گفت حقم را بکسی نمی دهم. آقای دزد شلاق را برداشت و بنای زدن به سر و صورت زائر گذارد و گفت آنقدر می زنم تا ببخشی و بگویی حلال شد. قدری که تازیانه زد مرد پیچانده فریاد زد حلال است از شیر مادر حلال تر است.
البته ببخشید در مثل مناقشه ای نیست. ظاهرا مباحثات قبل را فراموش کردید! به شهادت اکابر علماء خودتان همچون ابن ابی الحدید، جوهری، طبری، بلاذری و مسعودی و دیگران آتش در خانه علی علیه السلام بردند او را با سر برهنه و دوش بی رداء جبراً کشیدند و به مسجد بردند شمشیر برهنه به روی او کشیدند گفتند بیعت کن والا گردنت را میزنیم! خود قضاوت کنید آیا این معنی رضا و رغبت است با چه استدلالی معتقد شده اید که مولا امیرالمومنین علی علیه السلام با غاصبین خلافت بیعت کرده اند در حالیکه براساس نظر اکابر علماء خودتان، امیرالمومنین هرگز بیعت نکردند و بلکه برای حفظ اسلام مجبور به سکوت شدند.