سقیفه و غدیر – سوال صد و دوم

به ما گفته اند که شیعیان سجده را به قطعاتی از خاک کربلا و الواحی از آن خاک اختصاص می دهند که مانند بت هائی ساخته و دائما آنها را به همراه خود دارند. آیا این عمل خلاف رویه مسلمین نیست؟

پاسخ:

قطعا همانطوری که اشاره کردید این جملات از روی عادتی است که از طفولیت در مغز شما قرار داده و به آن خو گرفته اید والا از شما بعید بود که خاک پاک را تعبیر به بت نمائید. اگر شما کتب فقهیه و رساله های عملیه مراجع شیعیان را که در دسترس عموم است مطالعه کنید جواب خود را درک خواهید نمود و چنین بیانی نمی فرمائید.
شما در تمام کتب و رسائل عملیه یک فتوی نمی توانید ارائه کنید که امر وجوبی به سجده بر خاک کربلا داده شده باشد. بلکه آمده است که سجده باید طبق دستور قرآن مجید بر زمین پاک باشد. از خاک و سنگ و ریگ و شن و رمل به شرطی که از معادن نباشد یا بر آنچه از زمین می روید به شرط آنکه خوردنی و پوشیدنی نباشد.
لذا چون اماکن عمومی غالبا مفروش است و مانع از سجده بر زمین می شود و ممکن نیست در وقت نماز فرش ها را برچینند و رفع مانع نمایند و گاهی زمین ها نیز از گچ و کاشی و امثال آن بوده که سجده بر آنها جایز نیست، لذا قطعه خاک پاکی با خود داریم که در موقع نماز سجده بر خاک کرده باشیم.
اما اینکه چرا عموما قطعه ای از خاک کربلا به همراه داریم به این دلیل است که از اهل بیت علیهم السلام روایت داریم که سجده بر تربت پاک سیدالشهدا، امام حسین علیه السلام موجب فضیلت و ثواب فراوان است نه اینکه واجب باشد.
متاسفانه جمعی از نواصب اینطور بیان می کنند که شیعیان حسین پرست اند و دلیل آنرا سجده بر خاک قبر مطهر او بیان می کنند!!
حال آنکه این جملات در نزد ما کفر است ما ابدا حسین پرست نیستیم بلکه علی پرست و محمد پرست هم نیستیم و فقط خدا را می پرستیم و به او سجده می کنیم.