سقیفه وغدیر – سوال هشتاد و دوم

چه کسی جرات داشت به یادگار و بضعه رسول خدا فاطمه زهرا سلام الله علیها جسارت نماید که شما می فرمائید در مقابل فرمایشات خانم در باب فدک به ایشان اهانت شد؟ این فرمایش شما باور کردنی نیست.

✍️ پاسخ (بخش اول):

بدیهی است کسی جرات نداشت مگر خلیفه شما ابوبکر که در مقابل دلایل محکم بی بی مظلومه چون جوابی نداشت همان ساعت منبر رفت و بنای جسارت گذاشت نه فقط به خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها بلکه به امیرالمومنین کسی که محبوب خدا و پیغمبر بود!
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه صفحه ۸۰ جلد چهارم (چاپ مصر) از ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جوهری شرح منبر رفتن ابوبکر را بعد از احتجاج حضرن علی و فاطمه علیهم السلام نقل نموده است.
چنانچه دیگران هم نوشته اند بعد از اینکه بی بی مظلومه فاطمه زهرا سلام الله علیها خطبه را تمام کرد علی علیه السلام در مقام احتجاج برآمد و در حضور مهاجر و انصار و مجمع عموم مسلمین در مسجد، رو به ابوبکر نمود و فرمود:
چرا فاطمه را از حق خود محروم نمودی و حال آنکه علاوه بر ارث در حیات پدرش متصرفه و مالک بر آن بوده است.
ابوبکر گفت:
فدک فیء مسلمانان است اگر فاطمه شاهد کامل بیاورد که مالک او می باشد با او می دهم والا او را محروم خواهم نمود.
حضرت فرمودند:
آیا حکم می کنی درباره ما بغیر آنچه حکم می کنی در میان مسلمانان! مگر رسول خدا نفرمود: شاهد و گواه بر مدعی است و قسم بر مدعی علیه! تو قول رسول خدا را رد نمودی و به خلاف دستور شرع، از فاطمه که زمان پیغمبر تاکنون بر فدک متصرفه بوده، شاهد میخواهی مگر عمل و قول فاطمه علیها السلام حق نیست؟
در ادامه حضرت به آیه تطهیر اشاره نموده و از ابوبکر سوال کردند آیا این آیه در حق ما نازل نشده است؟ گفت چرا!
فرمود آیا فاطمه ای که خداشهادت به طهارت او داده برای مال ناقابل دنیا دعوای بیجا می نماید؟
پس از بیان جملاتی دیگر امیرالمومنین مجلس را ترک کردند.
پس از احتجاج خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها و امیرالمومنین علیه السلام، هیاهوی عجیبی در مردم پیدا شد و همه می گفتند حق با علی و فاطمه است این چه نوع عمل است که با علی و فاطمه می نمایید؟

اینجاست که ابن ابی الحدید نقل می کند بعد از رفتن علی و فاطمه علیهم السلام ابوبکر بالای منبر رفت و گفت:
ایها الناس این چه هیاهوئیست که بر پا کرده اید و گوش به حرف هر کس می دهید چون شهادتش را رد کرده ایم این حرفها را میزند!
جز این نیست که او (علی علیه السلام) روباهی است که شاهد او دم او است! ماجراجو و برپا کننده فتنه می باشد و فتنه های بزرگ را کوچک نشان میدهد و مردم را به فتنه و فساد ترغیب و ترهیب می نماید کمک از ضعفا و یاری از زنها می طلبد مانند طحّال است.
ابن ابی الحدید ذیل همین گفتار توضیح می دهد که طحال زنی بدکاره بود.

پناه برخدا! آیا این کلمات جسارت و دشنام و اهانت نبوده است؟! از شما می خواهم با دیده انصاف به مسجد رسول الله بنگرید که چطور خلیفه شما بالای منبر پیغمبر چنین اهانتی را به خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها و امیرالمومنین علیه السلام می نماید! واقعا چه بر این دو بزرگوار گذشت؟
خدا می داند الان که این کلمات را به زبان می آورم تمام بدن من می لرزد. آیا سزاوار بود ابوبکر با آن تقدسی که برای او قائل هستید در مقابل حرف حق و حساب دشنام بدهد؟ و با کلمات رکیک فردی را مورد تمسخر قرار دهد که تمام علماء شما در کتب معتبره خود نوشته اند که رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره او فرمود:
علی مع الحق و الحق مع علی حیث دار
آیا این بود ثمره و نتیجه سفارشات پیغمبر که فرمود:
هر کس این دو تن (علی و فاطمه) را آزار دهد مرا آزرده و کسیکه مرا آزار دهد خدا را آزرده.
و بالاتر از اینها در تمام کتب معتبره شما ثبت است که آنحضرت فرمود:
هر کس علی را دشنام دهد مرا دشنام داده و کسیکه مرا دشنام دهد خدا را دشنام داده است.
علاوه بر این دلایل بسیاری وجود دارد که نشان می دهد علی علیه السلام باب علم و وصی رسول خدا صلی الله علیه و آله بوده است.

شما را به خدا انصاف دهید. ایا وقت ان نرسیده که اهل سنت دست از خوش بینی و تعصبات بیجا نسبت به موالیان خود بردارند و تسلیم خواست و امر الهی شوند؟