نشانه‌های حسن خلق

انسان به اقتضای حبّ نفس عیوب خود را نمی‌بیند با اندک مجاهده‌ای که به ترک گناهان بزرگ و آشکار منتهی شود گمان می‌کند نفس خویش را پاکیزه کرده، به حسن خلق دست یافته و از تلاش و مجاهدت بی‌نیاز شده است، از این رو لازم است با نشانه‌های حسن خلق آشنا شویم که فریب نفس را نخوریم و بازیچه شیطان نشویم.

حسن خلق مساوی دین و نشانه‌ کمال ایمان است، بنابراین هر چیز که در قرآن کریم و روایات پیشوایان معصوم نشانه ایمان است نشان حسن خلق نیز به شمار می‌رود.

برخی از صفت‌هایی که قرآن کریم برای اهل ایمان یاد کرده بدین شرح است:

اهل ایمان به خدا شرک نمی‌ورزند. (فرقان ۶۸)

دلشان با یاد خدا می‌لرزد. (انفال ۲)

خدا را عبادت می‌کنند. (توبه ۱۱۲)

اهل روزه و رکوع و سجودند. (توبه ۱۱۲)

نماز را پیوسته به پا می‌دارند. (مومنون ۹)

در نماز خاشع‌اند. (مومنون ۲)

شب زنده‌دارند. (فرقان ۶۴)

از کارهای زشت خود توبه می‌کنند. (توبه ۱۱۲)

زکات می‌دهند (مومنون ۴)

انفاق می‌کنند (انفال ۳)

ولی اعتدال را ترک نمی‌کنند  (فرقان ۶۷)

از مقابل آیات الاهی کر و کور نمی‌گذرند با دل آگاه و چشم بینا به آنها می‌نگرند. (فرقان ۷۳)

و چون ایات خدا را بشنوند ایمان‌شان رو به زیادت می‌نهد. (انفال ۲)

دامن آلوده نمی‌کنند. (فرقان ۶۸)

و بر گرد فحشا نمی‌گردند. (مومنون ۵)

 (فرقان ۷۲)

به ناحق دست به خون کسی نمی‌آلایند. (فرقان ۶۸)

به ناحق شهادت نمی‌دهند. (فرقان ۷۲)

از هر کار لغو و بیهوده‌ای روی‌گردانند. (مومنون ۳)

و جون با کار ناروایی مواجه شوند بدون آلودگی کریمانه از کنارش می‌گذرند. (فرقان ۷۲)

متواضع‌اند و با جاهلان خوش‌پاسخ (فرقان ۶۳)

عهد و امانت را پاس می‌دارند. (مومنون ۸)

سپاسگزار و شاکرند. (توبه ۱۱۲)

از جهنم هراسان‌اند.(فرقان ۶۵-۶۶)

به معروف می‌خوانند از منکر بازمی‌دارند. (توبه ۱۱۲)

بر خدا توکل دارند. (انفال ۳)

و پیوسته از حدود الاهی پاسداری می‌کنند. (توبه ۱۱۲)

اخلاق الاهی آیت الله العظمی مجتبی تهرانی ج۱ ص ۵۱-۵۳

فضیلت تسبیحات اربعه

دهم:خواندن تسبیحات اربعه است،چنان‏که شیخ طوسى و ابن بابویه‏ و حمیرى به سندهاى صحیح از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده‏ اند:روزى حضرت رسالت‏پناه به اصحاب خود فرمود اگر آنچه از جامه‏ ها و ظرفها دارید جمع کنید،و بر روى هم گذارید،آیا به آسمان مى‏رسد؟گفتند:نه یا رسول اللّه،فرمود:مى‏خواهید به شما چیزى بیاموزم که ریش‏اش در زمین،و شاخه‏ هایش در آسمان است؟ گفتند:آرى یا رسول اللّه،حضرت فرمود:پس‏ از هر نماز سى ‏بار بگویید:سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الاّ اللّه و اللّه اکبر که پایه ‏هاى اینها در زمین،و شاخه‏ هایشان در آسمان است،و از آدمى دور مى ‏سازد:زیر آوارماندن،غرق‏ شدن،سوختن،در چاه افتادن،دریدن درندگان،مردن‏ به مرگهاى دردناک،و هربلایى را که در آن روز از آسمان فرود مى‏ آید،و اینهایند باقیات صالحات که حق تعالى در قران‏ فرموده است.

و به سندهاى صحیح دیگر،از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده:هرکه این تسبیحات را پس از هر نماز واجب،چهل مرتبه بخواند،پیش از آن‏که از جاى نماز برخیزد هر حاجتى که از خدا بخواهد روا مى گردد.

و به سند صحیح از حضرت‏ صادق علیه السّلام روایت شده:هرکه پس از نماز واجب سى مرتبه سبحان اللّه بگوید،بر بدنش گناهى نماند جز آن‏که بریزد.

و در حدیث صحیح دیگرى از آن حضرت روایت شده:ذکر کثیر،که حق تعالى در کلام مجید مدح کرده،این است که پس از هر نماز واجب سى مرتبه سبحان اللّه بگوید.

و قطب راوندى روایت کرده:حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام به براء بن عازب‏ فرمود:مى‏خواهى تو را به امرى دلالت کنم،که چون بجا آرى،به حقّ و راستى دوست خدا باشى؟عرضه داشت آرى، فرمود:پس از هر نماز هر یک از تسبیحات اربعه را ده مرتبه بگو،چون انجام دهى،هزار بلا در دنیا از تو دور شود،که یکى از آنها ارتداد در دین مى‏باشد،و هزار درجه در آخرت براى تو ذخیره مى‏ کنند،که یکى از آنها قرار گرفتن در جوار حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله است.

یازدهم: کلینى به سند حسن،از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده:هرکه پس از نماز واجب سه مرتبه بگوید:
یا مَنْ یَفْعَلُ ما یَشآءُ وَ لایَفْعَلُ ما یَشآءُ اَحَدٌ غَیْرُهُ
اى کسى ‏که آنچه بخواهد انجام مى‏ دهد،و کسى جز او و آنچه را که بخواهد انجام نمى ‏دهد.
هر حاجت که بخواهد روا مى‏ شود.