اعتقادات ۷۸

 

چه اعتقادی نسبت به “توفیق” باید داشته باشیم؟

 

توفیق همونطور که از لفظش پیداست، یعنی وفق پیدا کردن و هماهنگ شدن امور با برنامه ی ما.

مثلا ممکنه یه کار کوچیک اونقدر برامون مشکل بشه که نتونیم از عهدهٔ اون بربیایم و این یعنی بی توفیقی؛ ولی ممکنه یه کار بزرگ اونقدر برامون آسون بشه که به آسونی انجامش بدیم. این اسمش توفیقه.

 

استاد بزرگی می گفت: اگه می خاید زندگی به شما خوش بگذره، خدای تعالی را هم در زندگیتون شریک کنید. هر کاری که می خواهید بکنید، مثل حضرت موسی (علی نبینا و آله و علیه السلام) بگید :

خدایا ، ” یَسِّر لِی اَمْری “. یعنی خدایا ، کار را بر من آسان کن .

 

ولی شرطش اینه که مثل حضرت موسی، دست به کار بشی و کناری ننشینی به این امید که کارها خودش درست بشه. کسیکه دوست داره بره زیارت امام رضا علیه السلام، باید دست به کارِ فراهم کردنِ مقدماتِ سفرش بشه تا خدا هم امورات رو با اون وفق بده. ولی می بینیم خیلیها بدون اینکه دنبال جور کردن مقدمات باشند، هیچ حرکتی نمی کنند و آخر سر هم میگند نمیدونم چرا خیلی وقته امام ما رو نطلبیده؟ این نوع اعتقاد درست نیست. به قول معروف میگند:

گر گدا کاهل بُود تقصیر صاحبخانه چیست؟

 

البته گاهی هم کارهائی انجام میدیم که موجب سلب توفیق از ما در کارهامون میشه.

معمولا اگه در کارها به روش درستی تلاش می کتیم ولی توفیقی بدست نمیاریم و کارها موفقیت آمیز نیست. ممکنه به دلایل زیر، توفیق از ما سلب شده باشه:

۱- عادی شدن انجام فعل حرامی برای ما.

۲- وارد شدن مال حرامی به زندگی ما.

۳- رنجاندن دل کسی.

 

مثلا گناه ، یا معصیت ، یا فعل مکروه به قدری برایِ یک سالک الی الله ضرر داره که گاهی برای همیشه توفیق رو از اون سلب میکنه .

حدیث روز

گریه فرشتگان آسمان و جنیان و پرندگان

:امام سجّاد سلام الله علیه 

أنَا ابنُ مَنَ بَکَت عَلَیهِ مَلائِکَهُ السَّماءِ أنَا ابنُ مَن ناحَتْ عَلَیهِ الجِنُّ فِی الأرضِ و الطِّیرُ فِی الهَواءِ

من پسر کسى هستم که فرشتگان آسمان بر او گریستند. من پسر کسى هستم که جنّیان در زمین و پرندگان در هوا بر او نوحه سرایى کردند .

مناقب آل ابی طالب ج۳ ، ص۳۰۵