اعتقادات ۶۱

معنای حقیقی تقوی:

 

 

– تقوی از ریشه وَقَیَ و به معنی خود نگهداری در برابر اونچه که نباید انجام بدیم یا نباید به اون مبتلا بشیمه. مثل ترمز خودرو که مانع از ابتلاء ما به تصادف یا زیاد بودنِ سرعت و انحراف از مسیر میشه.

 

تقوی یعنی اینکه وقتی با مورد ناصواب یا ناپسندی مواجه شدیم، بتونیم خودمونو کنترل کرده و با اجتناب از ابتلایِ به اون مورد، ازش دور بشیم.

 

تقوی مراتبی داره که رعایت تقوی، برای هر مرتبه از تقوی، معنایی داره.

 

مرتبه اول تقوی یعنی اینکه فرد ضمن انجام واجباتش، طوری مراقب رفتارش باشه که به گناه نیفته. بعد از انجام توبهٔ نصوح، باید در کسب مرتبه اول تقوی کوشید .

 

مرتبه دوم تقوی برای خواصه و یعنی کاری نکنند که خلاف مرحلهٔ خاصشون به حساب بیاد. برای بعضیها، انجام مستحبات و ترک مکروهات (انجام اون چیزی که مایهٔ حُبِّ به خدا و ترک اون چیزی که مایه کراهت و ناخشنودی خدا میشه) جزء مرتبهٔ دوم تقوی محسوب میشه.

 

تقوی مرتبه سومی هم داره که تقوای قلبیه و در مسیر تزکیهٔ نفس، بعد از مرحله جهاد با نفس حاصل میشه.

حدیث روز

فرار شیطان!

رسول خدا صلى الله علیه و آله: إذا أذَّنَ المُؤَذِّنُ أدبَرَ الشَّیطانُ ولَهُ حُصاصٌ؛

هرگاه مؤذّن اذان بگوید، شیطان به سرعت پا به فرار می‌گذارد.

صحیح مسلم: ج ۱ ص ۲۹۱ ح ۱۷ / دانشنامه قرآن و حدیث: ج۲ ص۴۲۰