دعاهای مردود و غیر مستجاب

از جمله دعاهایی که مردود است و هرگز به اجابت نمی‌رسد دعاهایی است که بر خلاف نظام احسن عالم و قضای قطعی خدا باشد؛ مثلا اگر کسی دعا کند که: پروردگارا! من همیشه زنده بمانم و هرگز از دنیا نروم دعایش پذیرفتنی نیست زیرا :

«کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَهُ المَوْتِ» (آل عمران آیه ۱۸۵)

«هر نفسی شربت مرگ را می‌نوشد»

یا دعا کند که: بارالها! جوانی من همیشه ثابت بماند و من هرگز به پیری و فرسودگی دچار نشوم. این دعا نیز قابل عمل و استجابت نیست زیرا قضای قطعی خداوند این است که انسان از طفولیت به نوجوانی و جوانی و سپس به میانسالی برسد و اگر عمر داشته باشد به پیری برسد و آنچنان فرسوده شود که تمام قوا را از دست داده و معلومات خود را فراموش کرده باشد. این برنامه‌ها را خداوند به قضای خود مقرر فرموده و در قرآن شریف آمده است.

گاهی افراد از روی عدم توجه و بی علمی دعاهایی می‌کنند که از نظر حفظ نظام عالم عملی نیست و ائمه معصومین علیه السلام در مواقعی به افراد تذکر داده‌اند و آن تذکرات به صورت حدیث در کتب اخبار آمده است.

در حدیثی از امام صادق علیه السلام آمده است که فرموده:

«آن کس که دعا می‌کند نگوید: بارالها! مرا محتاج به هیچ یک از مخلوقین خود منما زیرا انسانی نیست مگر آن که محتاج به مردم است. اگر می‌خواهد دعای صحیح بنماید بگوید:خداوندا! مرا بر اشرار خلقت محتاج منما. همچنین می‌فرماید: هیچ فرد دعا کننده ای از خداوند بالاتر از قدر و منزلت و ارزش خود تقاضا ننماید، زیرا چنین انسانی که تقاضای بی مورد و فوق مقدار و وزن خود می‌نماید شایسته محرومیت است که به آن دعا دست نیابد و آن دعا از وی پذیرفته نشود.» (۱)

و در حدیثی چنین آمده است: « مردی در حضور حضرت علی علیه السلام درباره دوست خود دعا کرد و گفت: خداوندا هیچ ناملایم و مکروهی را برای او پیش نیاور و درباره او روا مدار. علی علیه السلام که این دعا را شنید به او فرمود: شما برای دوستت دعا کرده ای به مرگ یعنی می‌گویی: خدایا دوست مرا از دنیا ببر و به حیات او خاتمه بده. زیرا انسان زنده و کسی که در دنیا زندگی می‌کند لابد و ناچار باید به ناملایمات و مکروهاتی دچار گردد.» (۲)

۱.سفینه البحار ج۱ ص۴۴۷

۲. شرح ابن ابی الحدید ج ۲۰ ص ۲۸۹

زیارت مخصوصه حضرت امام حسین(ع) زیارت سوم

سوم:زیارت نیمه شعبان

بدانکه احادیث بسیارى در فضیلت زیارت آن حضرت،در نیمه شعبان وارد شده که در این باب کافى است‏ تنها به برخى از آنها اشاره شود.از جمله به چندین سند معتبر از حضرت زین العابدین و امام صادق علیهما السّلام نقل شده:هرکه‏ مى‏خواهد صدوبیست‏وچهار هزار پیامبر با او مصافحه کنند،باید قبر ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام را در نیمه شعبان زیارت کند به درستى که فرشتگان و ارواح پیامبران رخصت مى‏طلبند،و به زیارت آن حضرت مى‏آیند،پس خوشا به حال آنکه‏ مصافحه کند با ایشان،و ایشان مصافحه کنند با او،و با آنانند پنج پیامبر اولوالعزم:نوح و ابراهیم و موسى و عیسى و محمّد(صلّى اللّه على و آله و علیهم اجمعین).راوى گفت:پرسیدم،براى چه آنان را اولوالعزم مى‏نامند؟فرمود:به‏ خاطر اینکه ایشان به مشرق و مغرب و جنّ و انس مبعوث شده‏اند.و اما الفاظ زیارت،پس به دو صورت نقل شده: یکى همان زیارت که براى اوّل رجب روایت شده بود و دیگر زیارتى است که شیخ کفعمى در کتاب«بلد الأمین»از امام صادق علیه السّلام‏ آورده،و آن زیارت چنین است:نزد قبر آن حضرت مى‏ایستى و مى‏گویى:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الزَّکِیُّ أُودِعُکَ شَهَادَهً مِنِّی لَکَ تُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ فِی یَوْمِ شَفَاعَتِکَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قُتِلْتَ وَ لَمْ تَمُتْ بَلْ بِرَجَاءِ حَیَاتِکَ حَیِیَتْ قُلُوبُ شِیعَتِکَ وَ بِضِیَاءِ نُورِکَ اهْتَدَى الطَّالِبُونَ إِلَیْکَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ نُورُ اللَّهِ الَّذِی لَمْ یُطْفَأْ وَ لا یُطْفَأُ أَبَدا وَ أَنَّکَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِی لَمْ یَهْلِکْ وَ لا یُهْلَکُ أَبَدا وَ أَشْهَدُ أَنَّ هَذِهِ التُّرْبَهَ تُرْبَتُکَ وَ هَذَا الْحَرَمَ حَرَمُکَ وَ هَذَا الْمَصْرَعَ مَصْرَعُ بَدَنِکَ لا ذَلِیلَ وَ اللَّهِ مُعِزُّکَ وَ لا مَغْلُوبَ وَ اللَّهِ نَاصِرُکَ هَذِهِ شَهَادَهٌ لِی عِنْدَکَ إِلَى یَوْمِ قَبْضِ رُوحِی بِحَضْرَتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
سپاس خداى والاى بزرگ را و سلام بر تو اى بنده شایسته پاکیزه،گواهى و شهادتى را از جانب خود به تو مى‏سپارم،تا در روز شفاعتت‏ به تو نزدیکم کند،گواهى مى‏داهم که تو کشته شدى،و هرگز نمردى،بلکه به امید زنده بودنت دلهاى شیعیانت‏ زنده شد،و خواهندگان به روشنایى نورت،به سوى تو راه یافتند،و گواهى مى‏دهم که تویى نور خدا،که هرگز خاموش نشد و هیچگاه نخواهد شد،و اینکه تویى جلوه خدا که نابود نشد،و هرگز نمى‏شود،و گواهى مى‏دهم که‏ این تربت،تربت توست،و این حرم،حرم توست،و این‏جایگاه،جایگاه توست،به خدا قسم،خوار نیست عزیز دارنده‏ات،و مغلوب نیست یارت،این شهادتى است براى من نزد تو،تا روز تسلیم جانم‏ در حضورت،و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد.

زیارت مخصوصه حضرت امام حسین(ع) زیارت دوم

دوم:زیارت نیمه رجب

غیر زیارتى که گذشت،و آن زیارتى است که شیخ مفید رحمه اللّه در کتاب«مزار»نقل کرده،و از زیارات مخصوصه نیمه‏ رجب است،نیمه رجبى که آن را«غفیله»مى‏گویند،به سبب غفلت عموم مردم از فضیلت آن،چون در این وقت زیارت‏ آن حضرت را قصد کردى،وارد حرم مطهّر شو و سه مرتبه بگو:اللّه اکبر و نزد قبر نورانى حضرت بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا آلَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا صَفْوَهَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا خِیَرَهَ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا سَادَهَ السَّادَاتِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا لُیُوثَ [عَلَى لُیُوثِ‏] الْغَابَاتِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا سُفُنَ النَّجَاهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِلْمِ الْأَنْبِیَاءِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ [السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَهِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ‏] السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِسْمَاعِیلَ ذَبِیحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ ،
سلام بر شما اى خاندان خدا،سلام بر شما اى برگزیدگان خدا،سلام بر شما اى انتخاب‏گشته‏هاى خدا از میان خلق،سلام بر شما اى آقایان آقاها،سلام بر شما اى شیران بیشه‏ها، سلام بر شما اى کشتیهاى نجات،سلام بر تو اى ابا عبد اللّه الحسین،سلام بر تو اى‏ وارث دانش پیامبران،رحمت و برکات خدا بر تو باد،سلام بر تو اى وارث آدم برگزیده خدا سلام بر تو اى وارث نوح پیامبر خدا،سلام بر تو اى وارث ابراهیم دوست خدا سلام بر تو اى وارث اسماعیل قربانى خدا،سلام بر تو اى وارث موسى همسخن خدا سلام بر تو اى وارث عیسى روح خدا،سلام بر تو اى وارث محمّد حبیب خدا
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَهَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خَدِیجَهَ الْکُبْرَى السَّلامُ عَلَیْکَ یَا شَهِیدَ ابْنَ الشَّهِیدِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا قَتِیلَ ابْنَ الْقَتِیلِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ وَ ابْنَ وَلِیِّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ عَلَى خَلْقِهِ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاهَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاهَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ رُزِئْتَ [وَ بَرَرْتَ‏] بِوَالِدَیْکَ وَ جَاهَدْتَ عَدُوَّکَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ تَسْمَعُ الْکَلامَ وَ تَرُدُّ الْجَوَابَ وَ أَنَّکَ حَبِیبُ اللَّهِ وَ خَلِیلُهُ وَ نَجِیبُهُ [نَجِیُّهُ‏]،
سلام بر تو اى فرزند محمّد مصطفى،سلام بر تو اى فرزند على مرتضى،سلام بر تو اى‏ فرزند فاطمه زهرا،سلام بر تو اى فرزند خدیجه کبرى،سلام بر تو اى شهید فرزند شهید،سلام بر تو اى کشته فرزند کشته،سلام بر تو اى ولىّ خدا و فرزند ولىّ خدا سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا بر خلقش،گواهى مى‏دهم که تو نماز بپا داشتى،و زکات‏ پرداختى،و به معروف امر کردى،و از منکر نهى نمودى،و مصیبت‏زده پدر و مادر شدى،و با دشمنت‏ جهاد کردى،و گواهى مى‏دهم که تو سخن را مى‏شنوى،و پاسخ مى‏دهى،و تو حبیب و دوست و بنده نجیب‏ و برگزیده

(بیشتر…)