رد کردن خواسته برادر مؤمن

ب امام صادق ^{(علیه‌السلام)} گفتم: قربانت، مؤمن براى مؤمن رحمت است؟ فرمود:
آرى، گفتم:
چگونه؟ فرمود: هر مؤمنى نزد برادرش براى حاجتى رود، آن رحمتى است که خدا به سوى او کشانیده و براى او فراهم کرده و اگر حاجتش را برآورد، با پذیرش آن، رحمت را پذیرفته، و اگر با قدرت حاجت او را ردّ کند، رحمت خدا عز و جل را از خود ردّ کرده است که بدو کشانده بود و براى او فراهم کرده بود و خدا عز و جل این رحمت را ذخیره کند تا روز قیامت براى آن کسى که حاجت او ردّ شده تا در باره آن قضاوت کند، اگر خواهد آن را به خود برگرداند و اگر خواهد به دیگرى رساند، اى اسماعیل، چون روز قیامت شود و او در رحمت خدا حکم گردد که به او اجازه داده شده به نظر تو آن را به که برگرداند؟
گفتم: گمان ندارم آن را از خود برگرداند، فرمود: گمان مدار بلکه یقین داشته باش که آن را هرگز از خود برنگرداند، اى اسماعیل، هر که برادرش در حاجتى که دارد به او مراجعه کرد و او میتواند آن را بر آورد و حاجت او را بر نیاورد، خدا بر او در گورش مارى چیره کند که تا روز رستاخیز انگشت بزرگ او را به دندان خود بگزد و بجود، خواه آمرزیده شود و خواه معذّب گردد.

أصول الکافی / ترجمه کمره‏اى، ج‏۴، ص: ۵۷۹

همراهی (از جنس شادی) پس از مرگ

امام صادق ^{(علیه‌السلام)} در ضمن حدیثى طولانى فرمود:
چون خدا مؤمن را از قبرش مبعوث کند، با او نمونه‏ اى از قبر بیرون آید و جلو او باشد و هر آنجا که مؤمن یکى از هراسهاى روز قیامت را ببیند آن نمونه گوید: نترس و غم مخور و مژده گیر به شادى و کرامت از طرف خدا عز و جل تا آنکه در برابر خدا عز و جل بایستد و از او حساب آسانى بکشد و فرماید: او را به بهشت برند و آن نمونه جلو او باشد، مؤمن به او گوید: خدایت رحمت کند، چه خوب کسى بودى که با من از گورم بیرون آمدى و پیوسته مرا به شادى و کرامت از طرف خدا مژده مى ‏دادى تا آن را به چشم دیدم و به او مى ‏گوید: تو کیستى؟

مى‏ گوید: من همان شادیم که به دل برادر مؤمن خود در دنیا وارد ساختى، خدا عز و جل مرا از آن آفریده تا به تو مژده دهم.
أصول الکافی / ترجمه کمره‏اى، ج‏۴، ص: ۵۶۵

چهره اعمال انسان

بر طبق تفاسیر آیات معراچ پیامبر گرامی اسلام ^{صلی الله علیه و آله} چهره‌های اطراف ما به دو گونه دیده می‌شود:
۱ـ چهرۀ ناسوتی
۲ـ چهرۀ ملکوتی
به عنوان مثال؛ نماز به عنوان یکی از اعمال عبادی ما، یک چهرۀ ناسوتی دارد که همان اذکار و اقوال و افعال آن است و یک چهرۀ ملکوتی که آن قدر زیبا و جذاب و دوست‌داشتنی است که اگر انسان‌های عادی آن ملکوت نماز و آن چهرۀ برزخی را یک بار مشاهده کنند، دیگر شیفته و واله نماز می‌شوند تا جایی که جان تسلیم کنند.
دروغ نیز آن قدر چهره‌ای وحشتناک و تهوع‌آور دارد که اگر انسان یک بار آن ملکوت دروغ را ببیند، اگر بدنش را تکه‌تکه کنند هرگز حاضر به دروغ گفتن نمی‌شود.