زیارت سوم

زیارت سوم حضرت ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام

زیارت مختصرى است که سیّد ابن طاووس،در کتاب«مزار»نقل کرده،و در آن فضل بسیارى آمده است، فرمود[با حذف اسناد روایت]:از جابر جعفى،از امام صادق علیه السّلام روایت شده:که به جابر فرمود:بین شما و قبر حسین علیه السّلام چه اندازه مسافت است؟عرضه داشتم:یک روز و پاره‏اى از روز،فرمود:آن حضرت را زیارت مى‏کنى؟گفتم:آرى‏ فرمود:آیا تو را خشنود نکنم،آیا تو را به ثواب ایشان بشارت ندهم؟گفتم:آرى فدایت شوم،فرمود:مردى از شما،چون‏ براى زیارت او مهیّا شود،اهل آسمان یکدیگر را مژده دهند،و چو از منزلش،سوار یا پیاده بیرون رود،حق تعالى هزار فرشته‏ از فرشتگان را بر او بگمارد،که بر او صلوات فرستند،تا به قبر امام حسین علیه السّلام آمدى،بر درگاه روضه بایست و این کلمات را بگو،که براى توبه عوض هر کلمه از آن،بهره‏اى‏ از رحمت الهى خواهد بود.عرضه داشتم:فدایت شوم آن کلمات کدام است؟فرمود:مى‏گویى:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَهِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ رُسُلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ خَیْرِ الْوَصِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ الْحَسَنِ الرَّضِیِّ الطَّاهِرِ الرَّاضِی الْمَرْضِیِّ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصِّدِّیقُ الْأَکْبَرُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْوَصِیُّ الْبَرُّ التَّقِیُّ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِکَ وَ أَنَاخَتْ بِرَحْلِکَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الْمَلائِکَهِ الْحَافِّینَ بِکَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاهَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاهَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ جَاهَدْتَ الْمُلْحِدِینَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ،
سلام بر تو اى وارث آدم برگزیده خد،سلام بر تو اى وارث نوح پیامبر خدا،سلام‏ بر تو اى وارث ابراهیم دوست خدا،سلام بر تو اى وارث موسى همسخن خدا،سلام‏ بر تو اى وارث عیسى روح خدا،سلام بر تو اى وارث محمّد حبیب خدا، سلام بر تو اى وارث على امیر مؤمنان و بهترین جانشینان،سلام بر تو اى وارث‏ حسن پسندیده،و پاک و راضى و مورد خشنودى حق،سلام بر تو اى صدیق اکبر،سلام بر تو اى جانشین نیکوکار پرهیزگار،سلام بر تو و بر ارواحى که به درگاهت فرود آمدند،و مرکب به بارگاهت خواباندند،سلام بر تو و فرشتگان چرخنده گرداگردت،شهادت مى‏دهم که ماز به‏ پا داشتى،و زکات پرداختى،و امر نمودى به معروف و از منکر نهى کردى،با ملحدان جهاد کردى‏ و خدا را پرستیدى تا مرگت دررسید،سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد.
آنگاه به جانب قبر مطهر مى‏روى،و براى تو به هر قدمى که بردارى و بگذارى،ثواب کسى‏که در راه خدا کشته شده و در خون خود غلطیده‏ خواهد بود.چون به قبر رسیدى،دست خود را به قبر بمال و بگو:السّلام علیک یا حجّه اللّه فى ارضه‏ سپس براى انجام نماز برو،به هر رکعتى که نزد آن حضرت بجا آورى،براى تو همانند ثواب کسى‏که هزار حج و عمره بجا آورده،و هزار بنده آزاد کرده خواهد بود،و همانند کسى‏که هزار موقف با پیامبر مرسلى ایستاده باشد پاداشى مى‏گیرى…تا آخر خبر.و این روایت با اختلاف کمى به روایت مفضّل بن عمر،در آداب زیارت امام حسین علیه السّلام گذشت

زیارت دوم

زیارت دوم حضرت ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام

شیخ کلینى از امام على النقى علیه السّلام روایت کرده است که آن حضرت فرمود:نزد امام حسین علیه السّلام مى‏گویى:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ شَاهِدَهُ عَلَى خَلْقِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَهَ الزَّهْرَاءِ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاهَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاهَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ فَصَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ حَیّا وَ مَیِّتا.
سلام بر تو اى ابا عبد اللّه،سلام بر تو اى حجّت خدا بر روى زمین،و گواه او بر خلق‏ سلام بر تو اى فرزند رسول خدا،سلام بر تو اى فرزند على مرتضى،سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا،شهادت مى‏دهم که تو نماز را برپا داشتى،و زکات را پرداختى،و امر به معروف،و نهى از منکر نمودى،و در راه خدا جهاد کردى،تا مرگ تو دررسید،پس درود خدا بر تو در زندگى‏ و پس از مرگ.
آنگاه گونه راست صورت را بر قبر بگذار و بگو:
أَشْهَدُ أَنَّکَ عَلَى بَیِّنَهٍ مِنْ رَبِّکَ جِئْتُ مُقِرّا بِالذُّنُوبِ لِتَشْفَعَ لِی عِنْدَ رَبِّکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ
شهادتم دهم که تو در همه کارهایت بر برهانى از پروردگارت‏ هستى،به درگاه تو با اقرار به گناهان آمدم،تا نزد پروردگارت اى فرزند رسول خدا براى من شفاعت کنى
پس یک‏یک امامان‏ را به نامهایشان یاد کن و بگو:
أَشْهَدُ أَنَّکُمْ حُجَجُ اللَّهِ
شهادت مى‏دهم که شما حجتهاى خدایید
آنگاه بگو:
اکْتُبْ لِی عِنْدَکَ مِیثَاقا وَ عَهْدا إِنِّی أَتَیْتُکَ مُجَدِّدا الْمِیثَاقَ فَاشْهَدْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ إِنَّکَ أَنْتَ الشَّاهِدُ
نزد خود براى من پیمان محکم و عهدى‏ بنویس،که من براى تجدید کردن پیمان نزد تو آمدم،پس شهادت ده براى من نزد پروردگارت،زیرا که تو نیکو شاهدى هستى.

کیفیت زیارت امام حسین و حضرت عباس(ع)

مقصد سوّم:در کیفیت زیارت حضرت سیّد الشهدا علیه السّلام‏ و زیارت حضرت عباس(قدس اللّه روحه)است

بدانکه زیارات بیان شده براى امام حسین علیه السّلام بر دو صورت است:یکى مطلقه،که مقیّد به وقتى نیست و دیگرى‏ مخصوصه که مقیّد به اوقات معیّنى است،و ذکر این زارات در ضمن سه بخش خواهد آمد.

زیارت اول

زیارات مطلقه بسیار است،و ما در این فصل به ذکر چند زیارت از آن زیارات اکتفا مى‏کنیم.

زیارت اول حضرت ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام

شیخ کلینى در کتاب«کافى»به سند خود،از حسین بن ثویر روایت کرده که گفت:من و یونس بن ظبیان و مفضّل‏ بن عمر و ابو سلمه سرّاج،در محضر حضرت ابى عبد اللّه جعفر بن محمّد علیهما السّلام نشسته بودیم،در میان ما،سخنگو یونس بود،که از نظر سنئ از همه ما بزرگتر بود.پس به حضرت عرضه داشت:فدایت شوم من در مجلس این قوم،یعنى اولا عباس بن‏ عبد المطلب،حاضر مى‏شوم،پس چه بگویم؟فرمود:هرگاه حاضر شدى و ما را به یاد آوردى بگو:اللّهم ارنا الرّخاء و السّرور که آنچه از ثواب و بازگشت به وطن خواهى در هنگام بازشگت،به دریافتش نایل گردى.گفت:فدایتم شوم بسیار مى‏شود که امام حسین علیه السّلام را یاد مى‏کنم،آن وقت چه بگویم؟فرمود:سه مرتبه بگو:صلى اللّه علیک یا ابا عبد اللّه سلام به آن حضرت‏ از نزدیک و دور مى‏رسد،آنگاه حضرت فرمود:زمانى که حضرت ابو عبد اللّه الحسین شهید شد،بر آن حضرت آسمانهاى هفتگانه‏ و هفت زمین،و آنچه در آنهاست گریست،و هرکه در بهشت و دوزخ است از آفریدگان پروردگارمان،و آنچه دیده مى‏شود،و دیده نمى‏شود،همه بر ابو عبد اللّه الحسین علیه السّلام گریستند مگر سه چیز.گفتم:فدایت شوم آن سه چیز کدام‏اند؟ فرمودند بصره و دمشق و آل عثمان بر آن حضرت گریه نکردند.گفتم فدایت شوم،مى‏خواهم به زیارت آن حضرت‏ بروم،چه بگویم و چه کارى انجام دهم؟فرمود:چون به زیارت آن حضرت روى،در کنار فرات غسل کن، و جامه‏هاى پاک خود را بپوش،آنگاه با پاى برهنه روانه شو،به درستى که تو در حرمى هستى از حرمهاى خدا و حرم‏ رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و در وقت رفتن بسیار بگو:اللّه اکبر و لا اله الاّ اللّه و سبحان اللّه و هم‏چنین هر ذکرى که متضمّن‏ تمجید و تعظیم حق تعالى باشد،و بر محمّد و اهل بیت او صلوات فرست،تا به درگاه حائر برسى،پس بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا مَلائِکَهَ اللَّهِ وَ زُوَّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِیِّ اللَّهِ
سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا،سلام بر شما اى فرشتگان خدا،و زیارت‏کنندگان‏ قبر فرزند پیامبر خدا.

(بیشتر…)

شاد کردن دل مؤمن

مؤمنى که در کشور جبّارى بود، آن جبّار بدو آزمند شد و او هم از وى به کشور مشرکان گریخت و به مرد مشرکى وارد شد، او را زیر سایه جا داد و با او نرمى کرد و او را مهمان نمود و چون مرگ آن مشرک فرا رسید،

خدا به او وحى کرد: به عزت و جلالم سوگند، اگر برایت در بهشت جاى بود، تو را در آن نشیمن مى‏ دادم ولى بهشتم حرام است بر هر که مشرک به من بمیرد، ولى اى آتش، او را بهراسان ولى میازار و هر بام و شام روزى براى او آید،

گفتم: از بهشت؟
فرمود: از آنجا که خدا خواهد.

أصول الکافی / ترجمه کمره‏اى، ج‏۴، ص: ۵۶۳