دو رکعت نماز مشتمل بر آیه (و واعد ناموسی)

دوّم:خواندن دو رکعت نماز،بین مغرب و عشا در تمام شبهاى این دهه که در هر رکعت پس از سوره«حمد»یک مرتبه سوره«توحید»و آیه:
وَ وَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاثِینَ لَیْلَهً وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَهً وَ قَالَ مُوسَى لِأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ.
با موسى سى شب وعده کردیم،و آن را با ده شب دیگر کامل نمودیم،در نتیجه میقات پروردگارش به چهل شب اتمام یافت و موسى‏ به برادرش هارون گفت:در میان قوم من جانشینم باش،و اصلاح کن،و راه اهل فساد را پیروى مکن.
را بخواند تا با ثواب حاجیان شریک گردد. سوم:از روز اول تا عصر روز عرفه به دنبال نماز صبح و پیش از مغرب این دعا را که شیخ مفید و سیّد از امام صادق علیه السّلام روایت کرده‏اند بخواند:
اللَّهُمَّ هَذِهِ الْأَیَّامُ الَّتِی فَضَّلْتَهَا عَلَى الْأَیَّامِ وَ شَرَّفْتَهَا قَدْ بَلَّغْتَنِیهَا بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ فَأَنْزِلْ عَلَیْنَا مِنْ بَرَکَاتِکَ وَ أَوْسِعْ عَلَیْنَا فِیهَا مِنْ نَعْمَائِکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَهْدِیَنَا فِیهَا لِسَبِیلِ الْهُدَى وَ الْعَفَافِ وَ الْغِنَى وَ الْعَمَلِ فِیهَا بِمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَى وَ یَا سَامِعَ کُلِّ نَجْوَى وَ یَا شَاهِدَ کُلِّ مَلَإٍ وَ یَا عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّهٍ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَکْشِفَ عَنَّا فِیهَا الْبَلاءَ وَ تَسْتَجِیبَ لَنَا فِیهَا الدُّعَاءَ وَ تُقَوِّیَنَا فِیهَا وَ تُعِینَنَا وَ تُوَفِّقَنَا فِیهَا لِمَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى وَ عَلَى مَا افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا مِنْ طَاعَتِکَ وَ طَاعَهِ رَسُولِکَ وَ أَهْلِ وِلایَتِکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
خدایا این روزها روزهایى است،که بر سایر روزها برترى و شرافت دادى و به لطف و رحمتت مرا به آنها رساندى، برکاتت را بر ما فرو فرست،و از نعمتهایت در این روزها بر ما وسعت ده.خدایا از تو مى‏خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و ما را در این روزها به راه هدایت و پاکدامنى و بى‏نیازى و عمل در آنها به آنچه مى‏پسندى و خشنود مى‏شود هدایت فرمایى،خدایا از تو درخواست مى‏کنم،اى جایگاه هر شکوایه،و اى شنواى هر رازونیاز،و اى حاضر در هر جمع،و اى داناى هر نهان،که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و در این روزها بلا را از ما برگردانى،و دعایمان را مستجاب گردانى،و نیرویمان دهى و یارى‏مان نمایى،و به آنچه اى پروردگار ما دوست دارى و خشنود مى‏شود موّفقمان بدارى،و بر امورى که از طاعتت و طاعت رسولت و اهل ولایتت بر ما واجب نمودى توفیقمان دهى.خدایا از تو درخواست مى‏کنم اى مهربان‏ترین مهربانان،که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،
وَ أَنْ تَهَبَ لَنَا فِیهَا الرِّضَا إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ وَ لا تَحْرِمْنَا خَیْرَ مَا تُنْزِلُ فِیهَا مِنَ السَّمَاءِ وَ طَهِّرْنَا مِنَ الذُّنُوبِ یَا عَلامَ الْغُیُوبِ وَ أَوْجِبْ لَنَا فِیهَا دَارَ الْخُلُودِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لا تَتْرُکْ لَنَا فِیهَا ذَنْبا إِلا غَفَرْتَهُ وَ لا هَمّا إِلا فَرَّجْتَهُ وَ لا دَیْنا إِلا قَضَیْتَهُ وَ لا غَائِبا إِلا أَدَّیْتَهُ وَ لا حَاجَهً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ إِلا سَهَّلْتَهَا وَ یَسَّرْتَهَا إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ اللَّهُمَّ یَا عَالِمَ الْخَفِیَّاتِ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ یَا رَبَّ الْأَرَضِینَ وَ السَّمَاوَاتِ یَا مَنْ لا تَتَشَابَهُ عَلَیْهِ الْأَصْوَاتُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنَا فِیهَا مِنْ عُتَقَائِکَ وَ طُلَقَائِکَ مِنَ النَّارِ وَ الْفَائِزِینَ بِجَنَّتِکَ وَ النَّاجِینَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ.
و خشنودى خود را در این روزها به ما ارزانى کنى،که به یقین‏ تو شنواى دعایى،و از خیرى که در این ایام از عالم بالا نازل مى‏کنى،ما را محروم مساز و از گناهان ما را پاک ساز، اى داناى نهانها،و در این روزها خانه جاودان را بر ما واجب گردان.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و گناهى را براى ما باقى بگذار جز آنکه‏ ببخشى،و نه اندوهى جز آنکه برطرف کنى،و نه بدهى جز انکه بپردازى،و نه غایبى جز انکه به ما برسانى،و نه حاجتى از حاجات دنیا و آخرت جز آنکه هموار و آسان نمایى،به یقین تو بر هرچیز توانایى.خدایا اى داناى‏ نهان،اى رحم‏کننده به اشکهاى روان،اى اجابت‏کننده دعاها،اى پروردگار زمینها و آسمانها،اى‏ آن‏که صداها بر او اشتباه نشود،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و ما را در این روزها از آزادشدگان و رهاگشتگان از اتش،و رسیدگان به بهشت،و از نجات‏یافتگان قرار ده به مهربانى‏ات اى مهربان‏ترین مهربانان،و درود خدا بر آقایمان محمّد و همه اهل بیتش.
چهارم:در هر روز از این دهه بخواند پنج دعایى را که حضرت جبرییل براى حضرت عیسى علیه السّلام از جانب‏ خدا هدیه آورد،تا در این ایام بخواند،و آن پنج دعا این است:
(۱) أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ (۲) أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ أَحَدا صَمَدا لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَهً وَ لا وَلَدا (۳) أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ أَحَدا صَمَدا لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ (۴) أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ (۵) حَسْبِیَ اللَّهُ وَ کَفَى سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعَا لَیْسَ وَرَاءَ اللَّهِ مُنْتَهَى أَشْهَدُ لِلَّهِ بِمَا دَعَا وَ أَنَّهُ بَرِی‏ءٌ مِمَّنْ تَبَرَّأَ وَ أَنَّ لِلَّهِ الْآخِرَهَ وَ الْأُولَى.
(۱)گواهى مى‏دهم که معبودى جز خدا نیست،یگانه و بى‏شریک است،فرمانروایى و سپاس براى اوست،خیر تنها به دست اوست‏ و او بر هرچیز تواناست(۲)گواهى مى‏دهم معبودى جز خدا نیست،یگانه و بى‏شریک است،یکتا و بى‏نیاز است‏ همسر و فرزندى نگرفته است.(۳)گواهى مى‏دهم معبودى جز خدا نیست،یگانه و بى‏شریک است،یکتا و بى‏نیاز است‏ نه زاده و نه زاییده شده است،و برایش هیچ همتایى نیست.(۴)گواهى مى‏دهم معبودى جز خدا نیست،یگانه و بى‏شریک است، فرمانروایى و سپاس براى اوست،زنده مى‏کند و مى‏میراند و اوست زنده‏اى که نمى‏میرد،خیر تنها به دست اوست،و او بر هرچیز تواناست.(۵)خدا مرا بس است و کفایت مى‏کند،خدا گوش فرا دهد براى آن‏که او را بخواند،وراى خدا نهایتى نیست،گواهى مى‏دهم براى‏ خدا به آنچه دعوت کرد،و خدا بیزار است از هرکه از او بیزاى جوید،و آخرت و دنیا از ان خداست.
حضرت عیسى(ع)براى صد مرتبه خواند هر کدام از این دعاها،ثواب بسیارى بیان کرده است و این امر بعید به نظر نمى‏رسد،چنان‏که علامه مجلسى فرموده:اگر کسى هر روز هریک از این دعاها را ده مرتبه بخواند به روایت عمل کرده،ولى اگر هر روز هریک را صد مرتبه بخواند بهتر است. پنجم:در هر روز این دهه این تهلیلات را که از امیر المؤمنین علیه السّلام با ثواب بسیار روایت شده بخواند.و اگر روزى‏ ده مرتبه بخواند بهتر است:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ عَدَدَ اللَّیَالِی وَ الدُّهُورِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ عَدَدَ أَمْوَاجِ الْبُحُورِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ رَحْمَتُهُ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ عَدَدَ الشَّوْکِ وَ الشَّجَرِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَ الْوَبَرِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ عَدَدَ الْحَجَرِ وَ الْمَدَرِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُیُونِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ فِی اللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ وَ [فِی‏] الصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ عَدَدَ الرِّیَاحِ فِی الْبَرَارِی وَ الصُّخُورِ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ مِنَ الْیَوْمِ إِلَى یَوْمِ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ.
معبودى جز خدا نیست به شمار شبها و روزگاران،معبودى جز خدا نیست به شمار امواج دریاها،معبودى جز خدا نیست،و رحمت او از آنچه گرد مى‏آورند بهتر است،معبودى جز خدا نیست،به شمار خارها و درختان،معبودى جز خدا نیست به شمار موها و کرکها،معبودى جز خدا نیست به شمار سنگها و کلوخها،معبودى جز خدا نیست به شمار بهم‏خوردن پلکها،معبودى جز خدا نیست در شب چون سیاهى بنماید و در صبح چون سپیدى سر برآورد،معبودى جز خدا نیست به شمار بادها در صحراها و کوهها،معبودى جز خدا نیست از امروز تا روز دمیده شدن در صور.

خواندن خداوند با اسم اعظم

روایت شده که امیرالمؤمنین علی علیه السلام به «براء بن عازب» فرمود: هنگامی که می‌خواهی خدا را به اسم اعظمش بخوانی، از آغاز سوره حدید تا شش آیه را بخوان:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

«سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ     لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ   هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ    هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْشِ یَعْلَمُ ما یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها وَ هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ    لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ    یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ یُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَ هُوَ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»

و سپس چهار آیه آخر سوره حشر را بخوان:

« لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَهِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ   هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَهِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ    هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ    هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ»

بعد دو دستت را بلند کن و بگو:« یَا مَنْ هُوَ هکَذا، أسئَلُکَ بِحَقِّ هذِهِ الْأسْمَاءِ أنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أنّ تَفْعَلَ بی کَذا و کذا»

[و به جای کذا و کذا] آنچه را می‌خواهی بگو، سوگند به خداوندی که معبودی جز او نیست به حاجتت خواهی رسید إن شاء الله.

منبع: تفسیر نمونه، ج ۲۳، ص ۳۱۱

زیارت حضرت عباس (ع)

بخش دوم:در زیارت حضرت عباس بن على بن ابیطالب علیه السّلام

شیخ اجّل،جعفر بن قولویه قمى به سند معتبر از ابو حمزه ثمالى روایت کرده:امام صادق علیه السّلام فرموده:هرگاه قصد کردى که قبر عبّاس بن على علیه السّلام را زیارت کنى که در کنار فرات برابر حایر است،بر در روضه مى‏ایستى و مى‏گویى:
سَلامُ اللَّهِ وَ سَلامُ مَلائِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِهِ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِهِ الصَّالِحِینَ وَ جَمِیعِ الشُّهَدَاءِ وَ الصِّدِّیقِینَ [وَ] الزَّاکِیَاتُ الطَّیِّبَاتُ فِیمَا تَغْتَدِی وَ تَرُوحُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ أَشْهَدُ لَکَ بِالتَّسْلِیمِ وَ التَّصْدِیقِ وَ الْوَفَاءِ وَ النَّصِیحَهِ لِخَلَفِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ الْمُرْسَلِ وَ السِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ وَ الدَّلِیلِ الْعَالِمِ وَ الْوَصِیِّ الْمُبَلِّغِ وَ الْمَظْلُومِ الْمُهْتَضَمِ فَجَزَاکَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ عَنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ بِمَا صَبَرْتَ ،
سلام خدا و سلام فرشتگان مقرّبش،و پیامبران مرسلش،و بندگان‏ شایسته‏اش،و همه شهیدان و صدّیقان و درودهاى پاک و پاکیزه در آنچه مى‏آید و مى‏رود بر تو باد اى فرزند امیر مؤمنان،شهادت مى‏دهم براى حضرتت به تسلیم و تصدیق و وفا،و خیرخواهى،براى یادگار پیامبر مرسل(درود خدا بر او و خاندانش باد)،و فرزندزاده برگزیده،و راهنماى‏ دانا،و جانشین تبلیغ‏گر،و ستمدیده غارت‏زاده،خدا از جانب پیامبر و امیر مؤمنان‏ و حسن و حسین(درود خدا بر ایشان)جزایت دهد برترین جزا به خاطر این که صبر کردى
وَ احْتَسَبْتَ وَ أَعَنْتَ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّکَ وَ اسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ حَالَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ مَاءِ الْفُرَاتِ أَشْهَدُ أَنَّکَ قُتِلْتَ مَظْلُوما وَ أَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ لَکُمْ مَا وَعَدَکُمْ جِئْتُکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَافِدا إِلَیْکُمْ وَ قَلْبِی مُسَلِّمٌ لَکُمْ وَ تَابِعٌ وَ أَنَا لَکُمْ تَابِعٌ وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّهٌ حَتَّى یَحْکُمَ اللَّهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحَاکِمِینَ فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ عَدُوِّکُمْ إِنِّی بِکُمْ وَ بِإِیَابِکُمْ [وَ بِآبَائِکُمْ‏] مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ بِمَنْ خَالَفَکُمْ وَ قَتَلَکُمْ مِنَ الْکَافِرِینَ قَتَلَ اللَّهُ أُمَّهً قَتَلَتْکُمْ بِالْأَیْدِی وَ الْأَلْسُنِ.
و کار خویش را تنها به حساب خدا گذاشتى،و یارى نمودى پس چه نیکو سرانجامى است خانه آخرت.خدا لعنت کند کند کسى را که کشت،و لعنت کند کسى را که‏ جاهل بود به حقّت،و حرمتت را سبک شمرد،و خدا لعنت کند کسى را که بین تو و آب فرات پرده شد،شهادت مى‏دهم که تو مظلومانه کشته شدى،و خدا به وعده‏اى که به شما داده وفا مى‏کند،به سوى تو آمدم اى فرزند امیر مؤمنان دارد به محضر شمایم‏ دلم تسلیم و پیرو شماست،و خود نیز پیرو شمایم،یارى‏ام براى شما مهیّاست،تا خدا حکم کند،و او بهترین‏ حکم‏کنندگان است،پس با شمایم تنها با شما نه با دشمن شما،من به شما و بازگشتتان مؤمن،و به آنان‏که با شما مخالفت کردند،و شمار را کشتند کافرم،خدا بکشد امّتى را که شما را با دستها و زبانهایشان کشتند. (بیشتر…)

طعن بر مداخله کردن نا اهلان در کتب حدیث و اخبار و ادعیه

یکى آن‏که تصرفاتى که این شخص به سلیقه خود کرده،آن را کمال دانسته،و خلافش را نقص فرض کرده،درحالى‏ که آن‏ چیزى که او کمال دانسته باعث نقصان شده است،بنابراین از اینجا قیاس کنیم به چیزهایى که ما از روى جهل و نادانى در دعاها داخل مى‏کنیم،یا به سلیقه ناقص خود بعض تصرفات مى ‏نماییم،و آن را کمال فرض مى‏کنیم بدانیم که همان چیزها نزد اهلش سبب نقصان،و بى‏اعتبارى آن دعاها،یا زیارت خواهد بود،پس شایسته است،که ما به هیچ وجه در این‏ باب مداخله نکنیم،و هرچه دستور العمل دادند،به همان رفتار کرده و از آن تخطّى نکنیم،و دیگر غرضم آن بود که معلوم گردد هرگاه نسخه‏اى که مؤلفش زنده،و حاضر،و نگهبان او باشد،با آن این گونه رفتار کنند،پس با سایر نسخه‏ها چه کردند، و به کتابهاى چاپى دیگر چه اعتماد است؟مگر کتابى که از مصنّفات مشهور علماى معروف باشد،و به نظر ثقه‏اى از علماى‏ آن فن رسیده،و امضا فرموده باشد.در حال ثقه جلیل،فقیه پیشین در اصحاب ائمه علیهم السّلام یونس بن عبد الرحمن روایت‏ شده است که کتابى در اعمال شبانه‏روز نوشته بود،جناب ابو هاشم جعفرى آن کتاب را به نظر مبارک حضرت عسگرى‏ رساند،حضرت تمام آن را مطالعه و به دقت بررسى نمود،پس از آن فرمود:هذا دینى و دین ابائى کلّه و هو الحقّ کلّه‏ این دین من و دین پدران من است،و تمامش حق مى‏باشد،ملاحظ کن که ابو هاشم جعفرى،با آن‏که بر کثرت علم و فقاهت‏ و جلالت و دیانت جناب یونس مطلّع بوده،در عمل کردن به کتاب او اکتفا نکرده،تا آن‏که آن را به نظر مبارک امام خود رسانید.و نیز روایت شده از بورق شنجانى هراتى که مردى معروف به صدق و صلاح و ورع بوده،در سامره خدمت‏ امام حسن عسگرى علیه السّلام رسید،و کتاب«یوم و لیله»شیخ جلیل القدر فضل بن شاذان نیشابورى را به آن حضرت داد و گفت:فدایت شوم،مى‏خواهم در این کتاب نظر فرمایى،و ورق ورق آن را ملاحظه کنى،حضرت فرمود: هذا صحیح ینبغى ان تعمل به این کتاب صحیح است و شایسته است به آن عمل کنى الى غیر ذلک.و این احقر با این که مذاق مردم این زمان،و عدم اهتمامشان را در امثال این امرو مى‏دانستم،براى اتمام حجت سعى و کوشش بسیار کردم‏ که دعاها و زیارات منقول در این کتاب حتى الامکان،از نسخه‏هاى اصل نقل شود،و بر نسخه‏هاى متعددى عرضه گردد و به اندازه‏اى که از عهده بر آید تصحیح آن نمایم،تا عامل به آن از روى اطمینان عمل کند ان شاء اللّه،به شرط آن‏که‏ کاتبان و ناسخان،در آن تصرف ننمایند،و خوانندگان،اختراع و سلیقه‏هاى خو را کنار گذارند.شیخ کلینى رحمه اللّه از عبد الرحیم قصیر نقل کرده:خدمت امام صادق علیه السّلام رسید،و عرض کرد:فدایت شوم،من از پیش خود دعایى اختراع‏ کرده‏ام،حضرت فرمود:مرا از اختراع خود بگذار،یعنى آن را کنار گذار،و براى من نقل مکن،و اجازه نداد،دعاى‏ جمع‏کرده‏اش را نقل کند و خود حضرت براى اودستور العملى عنایت فرمود.شیخ صدوق رحمه اللّه از عبد اللّه بن سنان روایت‏ کرده:امام صادق علیه السّلام فرمود:به همین زودى به شما شبهه‏اى مى‏رسد،پس مى‏مانید بدون نشانه و راهنما و پیشواى هدایت‏گر و در آن شبه نجات نمى‏یابد مگر کسى‏که دعاى غریق را بخواند،گفتم:دعاى غریق چگونه است؟فرمود:مى‏گویى:
یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ پس گفتم یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ.
اى خدا،اى بخشنده،اى مهربان،اى زیروروکننده دلها،دلم را بر دینت پا برجا کن.پس گفتم:اى زیرورو کننده دلها و دیده‏ها،دلم را بر دینت پا برجا کن.
حضرت فرمود:خداى عزّ و جلّ مقلّب قلوب و ابصار است،ولى چنان‏که من مى‏گویم بگو:یا مقلّب القلوب ثبّت قلبى على دینک تأمل در این دو حدیث شریف،براى بیدارى‏ کسانى که در دعاها به سلیقه خود،بعضى کلمات را زیاد مى‏کنند،و پاره‏اى تصرّفات مى‏نمایند کافى است،و اللّه العاصم.