سقیفه و غدیر – سوال چهل و چهارم

در آخر پاسخ سوال قبل اشاره کردید که امامت جزء اصول دین می باشد. در حالیکه اکابر علماء مسلمین امامت را جزء اصول دین نمی دانند. لطفا در این مورد توضیح بفرمایید؟

✍️پاسخ

اولا 》این مسئله اختصاص به شیعیان ندارد بلکه اکابر علماء شما هم بر این عقیده هستند. به عنوان نمونه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

۱⃣ قاضی بیضاوی مفسر معروف خودتان در کتاب منهاج الاصول با کمال صراحت گوید: بدرستی که امامت از بزرگترین اصول دین است که مخالفت آن موجب کفر و بدعت می باشد.
۲⃣ متعصب ترین علماء شما مانند قاضی روزبهان گوید:” امامت نزد اشاعره خلافت رسول الله است در برپا نمودن دین و حفظ حوزه ملت اسلام به نحویکه واجب است متابعت او بر جمیع امت.

ثانیا 》اگر امامت از فروع دین بود رسول اکرم صلی الله علیه و آله نمی فرمود:
” من مات و لم یعرف امام زمانه فقد مات میته جاهلیه” کسیکه بمیرد و امام زمان خود را نشناخته باشد پس به تحقیق بمرگ جاهلیت مرده است.
این حدیث جزء احادیثی است که بین شیعه و سنی بسیار متواتر است. به عنوان نمونه می توان به منابع زیر اشاره نمود:
۱) احمدبن حنبل در کتاب مسند، جلد ۴ ص ۹۶
۲) مسلم در کتاب صحیح خود ، جلد ۸ ص ۱۰۷
۳) حاکم نیشابوری در کتاب مستدرک الصحیحین ، جلد ۱ صفحه ۷۷ و ۱۷۷
۴) احمدبن عمر بزار در کتاب زوائد، جلد ۱ صفحه ۱۴۴ و جلد ۲ ص ۱۴۳
بدیهی است عدم معرفت به فرعی از فروع دین موجب تزلزل دین و مردن به اصل جاهلیت نخواهد بود که بیضاوی صریحا گوید مخالفتش موجب کفر و بدعت گردد.
بنابراین ملاحظه می فرمائید که به آن معنایی که عرض کردم ریاست عامه مسلمین بر عهده امام بوده که در هر زمانی فقط یکنفر است و بایستی واجد جمیع صفات حمیده و اخلاق پسندیده و اعلم و افضل بر همه و صاحب مقام عصمت باشد و هیچ گاه زمین از وجود چنین امامی که منصوب از جانب خدای تعالی است و اعلم و ارفع از جمیع خلایق و حتی انبیاء می باشد، خالی نخواهد بود.