سقیفه و غدیر – سوال سی و ششم

در پاسخ به سوال سی ام، به علم امام اشاره کردید. چرا شیعیان معتقدند که امامان انها دارای علم غیب هستند؟ در حالیکه:
اولا این اعتقاد خلاف نص صریح قرآن در آیات ۱۸۸ از سوره اعراف، ۶۵ از سوره نمل و ۵۹ از سوره انعام می باشد. که به عنوان مثال در آیه ۱۸۸ سوره اعراف داشتن علم غیب برای پیامبر اکرم رد شده است.
قُلْ لا أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعاً وَ لا ضَرًّا اِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ وَ لَوْ کُنْتُ أَعْلَمُ الْغَیْبَ لاَسْتَکْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَ ما مَسَّنِیَ السُّوءُ اِنْ أَنَا اِلاَّ نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ
(ای پیامبر)بگو: من مالک نفع و ضرری برای خود نیستم، مگر آنچه را که خدا بخواهد و اگر من غیب می دانستم، خیر زیادی برای خود بدست می آوردم و هیچ گونه بدی به من نمی رسید. من کسی جز ترساننده از آینده بد و بشارت دهنده ای برای مردم با ایمان نیستم.
دوما اگر قرار باشد که امام دارای علم غیب باشد، جریان عاشورا را چطور توجیه می کنید؟ چرا امام حسین علیه السلام با فرض داشتن علم غیب و آگاهی از سرنوشتی که در انتظارشان هست از رفتن به کوفه منصرف نشدند؟

پاسخ (بخش اول)

سوال شما دارای دو بخش مستقل هست لذا در دو بخش به انها پاسخ خواهم داد.
شما برای اثبات ادعای خود به سه آیه از قرآن اشاره کردید. متاسفانه یکی از روش های غلط اهل سنت استناد گزینشی به آیات قرآن هست. از شما سوال می کنم. چرا در این خصوص به آیه ۲۶ و ۲۷ سوره الجن اشاره نکردید. در این آیه خداوند متعال می فرماید:
عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلی غَیْبِهِ أَحَداً (۲۶)
(خدای تعالی)عالم پنهانیها است، پس احدی را بر غیبش آگاه نمی کند.
اِلاَّ مَنِ ارْتَضی مِنْ رَسُولٍ فَاِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً (۲۷)
مگر کسی را که از پیامبران راضی شده باشد، پس مراقبی از مقابل و از پشت سر برای او قرار می دهد.
مطابق این آیه علم غیب در دست خداست ولی خدای تعالی این غیب را به هر کس بخواهد عنایت می کند. براین اساس روایات زیادی وجود دارد که پیامبر اکرم از حوادث آینده خبر دادند و بعدها به وقوع پیوست.
همچنین نمونه های دیگری در قرآن وجود دارد که نشان می دهد افرادی دیگری نیز دارای علم غیب بوده اند. در سوره نوح آیات ۲۶ و ۲۷ خدای تعالی به جریان حضرت نوح اشاره فرموده که نوح قوم خود را نفرین کرد که خدایا از قوم من یک نفر را باقی نگذار و همه را از بین ببر که اگر باقی بگذاری بندگان تو را گمراه خواهند کرد و فرزندان آنها هم فاجر و کافر متولد خواهند شد.
لذا می بینیم از اینکه خدای متعال نفرین ایشان را مستجاب کرد معلوم می شود که حضرت نوح درست گفت که نسل آینده قوم او کافر و فاجر خواهند بود والا خداوند متعال می فرمود تو از کجا می دانی که در نسل آنها فرد با ایمانی پیدا نخواهد شد. لذا این نمونه ای است که ادعای اهل سنت را رد می کند.