عاقبت ابن زیاد

ابراهیم (پسر مالک اشتر) سرهاى بریده ابن زیاد و سران دشمن را براى مختار فرستاد.

مختار در حال غذا خوردن بود که سرهاى بریده دشمنان را در کنار وى به زمین ریختند.

مختار گفت :- سر مقدس حسین علیه السلام را هنگامى که ابن زیاد غذا مى خورد نزدش آوردند، اکنون حمد و سپاس خداوند را که سر نحس ابن زیاد در هنگام غذا خوردن نزد من آورده شده است !

در این هنگام ، مار سفیدى در میان سرها پیدا شد و درون سوراخ بینى ابن زیاد رفت و از سوراخ گوش او بیرون آمد، و این عمل چندین بار تکرار شد!

مختار پس از صرف غذا برخاست و با کفشى که در پایش بود به صورت نحس ابن زیاد زد، سپس کفشش را نزد غلامش انداخت و گفت :- این کفش را بشوى که آن را بر صورت کافرى نجس نهادم !

مختار سرهاى نحس دشمنان را براى محمد حنفیه در حجاز فرستاد.محمد حنفیه نیز سر ابن زیاد را نزد امام سجاد علیه السلام فرستاد، امام علیه السلام در آن هنگام مشغول غذا خوردن بودند، فرمودند:- روزى که سر مقدس پدرم را نزد ابن زیاد آوردند او غذا مى خورد. از خداوند خواستم ، مرا زنده نگهدارد تا سر بریده ابن زیاد را در کنار سفره غذا بنگرم . خداوند را سپاس که اکنون دعایم مستجاب شد.

نقش انگشترائمه اطهار و حضرت محمد (صلی الله علیه وآله)

حضرت صادق ^{(علیه السلام)} فرمود: نقش نگین پیغمبر ^{(صلی الله علیه وآله)} چنین بود: (محمد رسول اللَّه‏)
و نقش انگشتر على ^{(علیه السلام)} بود (اللَّه الملک)
، و نقش انگشتر حضرت باقر  ^{(علیه السلام)} بود:(العزه للَّه). صفوان گوید:
 انگشتر حضرت صادق ^{(علیه السلام)} را براى ما آوردند و نقش آن بود:
 «انت ثقتی فاعصمنى من خلقک»یعنى: تو تکیه‏ گاه منى پس از خلق خودت نگهم بدار.
ابراهیم بن عبد الحمید مثل این حدیث را نقل کرده و گوید: انگشتر حضرت ابو الحسن را براى ما آوردند نقش آن بود:
(حسبى اللَّه)و در پایین نوشته شکل گلى‏ و در بالاى آن هلال نقش شده بود.از حضرت صادق ^{(علیه السلام)}است که:
نقش انگشتر على ^{(علیه السلام)} بود:(نعم القادر باللَّه).
حسین بن خالد گوید به حضرت رضا^{(علیه السلام)} گفتیم: براى ما روایت شده که نقش انگشتر پیغمبر ^{(صلی الله علیه وآله)} بود: (محمد رسول اللَّه‏)؟ فرمود: راست گفته‏ اند،
بعد فرمود میدانى نقش انگشتر آدم^{(علیه السلام)} چه بود؟ گفتم: نه، فرمود نقش آن بود:

(لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه، على ولى اللَّه)
مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقرى، ج‏۱، ص: ۱۷۰

نگاه داشتن چشم از محرمات و مکروهات

از چشم مفاسد عظیم در نفس آدمی راه می‌یابد، بلکه دریچه اکثر معاصی چشم است. از آن جا خیال بسیاری از معاصی در نفس حاصل می‌شود. نظرکردن به زنان نامحرم و به فرج غیر زن و متعه و اطفال خرد حرام است و همچنین نظر کردن به پسران ساده مزلّف با لذت و شهوت؛ و موجب عشق مجاز که در حقیقت کفر است می‌گردد زیرا بت پرست می‌شود و در جمیع احوال آن معشوق در نظرش می‌باشد و از خدا دور می‌شود و از هر فسق یا کفری که معشوقش او را مأمور سازد اطاعت می‌کند.

 به سند معتبر نقل شده است که: از حضرت صادق علیه السلام در مورد عشق پرسیدند حضرت فرمود: دل‌هایی که از یاد الهی خالی است حق‌تعالی محبت غیر خود را به آن دل‌ها می‌چسباند.(۱)

به سند معتبر از حضرت رسول صل الله علیه و آله نقل شده است که :«زنهار! از نظر کردن و صحبت داشتن با فرزندان ساده اغنیا و پادشاهان حذر نمایید و بپرهیزید زیرا فتنه ایشان بدتر از فتنه دخترانی است که در پرده می‌باشند.»

از حضرت صادق علیه السلام نقل شده است که:«نظر تیری است از تیرهای به زهر آلوده شیطان. هر کس نظر حرامی را برای خدا نه برای غیر او ترک کند. حق تعالی ایمانی را به او کرامت می‌فرماید که طعم و لذت آن را بیابد.»

و در حدیث دیگر فرمود:«مکرر نظر کردن شهوت را در دل آدمی می‌کارد. برای فتنه آدمی و فریفته شدن او همین نظر کردن کافی است.» و در حدیث دیگر فرمود:« ایمن نباشد آن جماعت که نظر بر پشت زنان مردم می‌افکنند از اینکه مردم نیز نظر به عقب زنان ایشان کنند.» از جمله نظرهایی که بد است و مورث مفاسد می‌شود از روی خواهش نظر کردن به زینت‌های دنیا و اهل دنیاست که باعث میل به دنیا و مرتکب شدن محرمات می‌گردد.

عین الحیاه /علامه محمد باقر مجلسی

۱. بحارالانوار ۷۳/ ۱۵۸، ح۱

زیارت هفتم در باب زیارت امیرالمؤمنین علیه السلام

زیارت هفتم:زیارتى است که سیّد ابن طاووس در کتاب«مصباح الزائر»نقل کرده به این صورت که«باب السّلام»را قصد کن،باب السلام‏ درگاه روضه مقدّسه امیر مؤمنان است که ضریح مقدّس از آنجا دیده میشود،پس سى‏وچهار مرتبه اللّه اکبر بگو،آنگاه زیارت را به این کیفیت ادامه بده
سَلامُ اللَّهِ وَ سَلامُ مَلائِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِهِ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِهِ الصَّالِحِینَ وَ جَمِیعِ الشُّهَدَاءِ وَ الصِّدِّیقِینَ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَى آدَمَ صِفْوَهِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَى نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَى إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَى مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَى عِیسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَى مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ السَّلامُ عَلَى اسْمِ اللَّهِ الرَّضِیِّ وَ وَجْهِهِ الْعَلِیِّ وَ صِرَاطِهِ السَّوِیِّ السَّلامُ عَلَى الْمُهَذَّبِ الصَّفِیِّ السَّلامُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ السَّلامُ عَلَى خَالِصِ الْأَخِلاءِ السَّلامُ عَلَى الْمَخْصُوصِ بِسَیِّدَهِ النِّسَاءِ،
سلام خدا و سلام فرشتگان مقرّبش،و انبیاى مرسلش،و بندگان شایسته‏اش‏ و همه شهیدان و صدّیقان بر تو اى امیر مؤمنان،سلام بر آدم برگزیده‏ خدا،سلام بر نوح پیامبر خدا،سلام بر ابراهیم دوست خدا،سلام بر موسى همسخن خدا،سلام بر عیسى روح خدا،سلام بر محمّد حبیب‏ خدا،و رحمت و برکاتش بر آنان باد.سلام بر نام پسندیده خدا،و جمال والا،و راه‏ مستقیمش،سلام بر پیراسته برگزیده،سلام بر ابو الحسن على بن ابیطالب‏ و رحمت و برکات خدا بر او باد.سلام بر خالص دوستان صمیمى،سلام بر اختصاص یافته به سرور زنان،
السَّلامُ عَلَى الْمَوْلُودِ فِی الْکَعْبَهِ الْمُزَوَّجِ فِی السَّمَاءِ السَّلامُ عَلَى أَسَدِ اللَّهِ فِی الْوَغَى السَّلامُ عَلَى مَنْ شُرِّفَتْ بِهِ مَکَّهُ وَ مِنًى السَّلامُ عَلَى صَاحِبِ الْحَوْضِ وَ حَامِلِ اللِّوَاءِ السَّلامُ عَلَى خَامِسِ أَهْلِ الْعَبَاءِ السَّلامُ عَلَى الْبَائِتِ عَلَى فِرَاشِ النَّبِیِّ وَ مُفْدِیهِ بِنَفْسِهِ مِنَ الْأَعْدَاءِ السَّلامُ عَلَى قَالِعِ بَابِ خَیْبَرَ وَ الدَّاحِی بِهِ فِی الْفَضَاءِ السَّلامُ عَلَى مُکَلِّمِ الْفِتْیَهِ فِی کَهْفِهِمْ بِلِسَانِ الْأَنْبِیَاءِ السَّلامُ عَلَى مُنْبِعِ الْقَلِیبِ فِی الْفَلا السَّلامُ عَلَى قَالِعِ الصَّخْرَهِ وَ قَدْ عَجَزَ عَنْهَا الرِّجَالُ الْأَشِدَّاءُ السَّلامُ عَلَى مُخَاطِبِ الثُّعْبَانِ عَلَى مِنْبَرِ الْکُوفَهِ بِلِسَانِ الْفُصَحَاءِ،
سلام بر ولادت یافته در کعبه،و تزویج شده در آسمان،سلام بر شیر خدا در میان کارزار،سلام بر کسى‏که مکّه و منى به او شرافت یافت،سلام بر صاحب‏ حوض،و حمل‏کننده پرچم توحید،سلام بر پنجمنین نفر اهل عبا،سلام بر صبح رساننده‏ شب هجرت در بستر پیامبر،و فداکننده جانش براى جان او در برابر دشمنان،سلام برکننده در خیبر،و پرتاب‏کننده آن به هوا،سلام بر سخنگوى با اصحاب کهف در غارشان به زبان پیامبران‏ سلام بر جوشاننده آب چاه در بیابان بى‏آب‏وگیاه،سلام برکننده سنگ سخت،که مردان تنومند از کندنش عاجز شدند،سلام بر سخنگوى با اژدها بالاى منبر کوفه با زبان‏ فصیحان،

(بیشتر…)