اعتقادات ۲۰

به عنوان جمع بندی مطالب اخبر گفتیم که افراد توی این دنیا بر اساس اعتقاداتشون سه دسته هستند. دسته اول اونهایی که با تعقل و تفکر و از روی اختیار، اعتقادات صحیحی برمبنای تعالیم اهل بیت کسب کرده اند و در راه بنده گی خدا هستند. دسته دوم اونهاییکه از روی جهل و هوای نفس اماره به سوء و البته از روی اختیار، اندوخته علوم فطریشونو ندیده گرفته و با قبول ولایت شیطان، در راه بندگی ابلیس هستند. دسته سوم هم افرادی هستند بلاتکلیف بین دو دسته قبل. از عقل، فکر و اختیارشون برای تعیین تکلیف وضعیت اعتقاداتشون، بصورت متمرکز و هدفمند استفاده نمی کنند و دارای اکثریتِ روی زمین نیز هستند. خدا هم در قرآن زیاد به این دسته اشاره کرده:
َوَأَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ (مائده، ۱۰۳).
و اکثرشان تعقل نمی کنند.

نه میشه گفت این دسته بنده خدا هستند و نه میشه گفت بنده شیطان. یکی به میخ میزنند و یکی به تخته. فقط اهل حرف هستند و نه عمل.
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلی حَرْفٍ … (حج، ۱۱).
و از مردم کسی است که خدا را به زبان عبادت می کند…

اما نقش کتب آسمانی و انبیاء و اوصیای اونها در زندگی این سه دسته از مردم چیه؟
طبق صریحِ قرآن، خدای رحمن و رحیم، در جای جای مختلف فرموده که انبیاء الهی و کتابهای آسمانی فقط نقش تذکر دهنده، بیم دهنده و بشارت دهندهٔ مردم از خواب غفلت را بر عهده دارند تا به این وسیله، انسانهای به خواب رفته، تعالیم عالم ارواح و اون عهد و میثاقی که با خدا در عالم ذر بستند رو دوباره بیاد بیارند.

اِنَّا أَرْسَلْناکَ بِالْحَقِّ بَشِیراً وَ نَذِیراً وَ اِنْ مِنْ أُمَّهٍ اِلاَّ خَلا فِیها نَذِیرٌ (فاطر، ۲۴). حتما ما تو را به حقّ بشارت دهنده و ترساننده فرستادیم و هیچ امّتی نیست، مگر آنکه در میان آنها ترساننده ای بوده است.

در واقع خدای مهربون با این کارش، همهٔ اسباب عالم خلقت رو طوری چیده تا با کوچکترین بیداری و اظهار تمایل و کوچکترین قدم برداشتن از سوی ما به سمت خدا، ما رو دوباره در مسیر سعادت هُل بده.!

اما برای اینکه این ندای بیدار کنندهٔ انبیاء که به گوش فردِ مبتلا به خواب روحی برسه و در اون اثرگذار باشه، دو شرط وجود داره.

گزارش تصویری هیئت فامیلی ۱۳۹۶/۰۵/۲۶

[ngg src=”galleries” ids=”19″ display=”basic_thumbnail” thumbnail_crop=”0″]

حدیث روز

روز دحو الارض و سفارش امام رضا علیه السلام

:امام رضا علیه السلام 

صوموا؛ فإِنّی أصبَحتُ صائِماً…. یومٌ نُشِرَت فیهِ الرَّحمَهُ، ودُحیَت فیهِ الأَرضُ، ونُصِبَت فیهِ الکَعبَهُ، وَهَبَطَ فیهِ آدَمُ علیه السلام.

[امروز را] روزه بگیرید. من هم روزه هستم»… [امروز] «روزى است که در آن، رحمت منتشر شد و زمین، گسترش یافت، و کعبه برپا شد، و آدم علیه السلام [به زمین‏] هبوط کرد» .

الکافی : ج ۴ ص ۱۴۹ ح ۴ ، حکمت نامه رضوی ج ۳ ص ۱۶۲