دعاهای هر روز ماه رجب

دوّم:این دعا را بخواند،دعایى که امام صادق علیه السّلام در هر روز ماه رجب مى‏خواندند:

خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِکَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَکَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِکَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُکَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاکَ وَ حِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاکَ عَادَتُکَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُکَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ فَاهْدِنِی هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ ارْزُقْنِی اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَ لا تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ وَ اغْفِرْ لِی یَوْمَ الدِّینِ .
آنان‏که بر غیر تو بار یافتند ناامید گشتند،و آنان‏که به کارى جز تو پرداختند زیانکار شدند،و آنان‏که به درگاه غیر تو وارد شدند به تباهى رسیدند، و سودجویان دچار قحطى شدند،مگر آنان‏که از فضل تو سود جستند،در رحمتت به روى مشتاقان باز است،خیرت به خواهندگان‏ عطا شده،احسانت براى نیازمندان گوارا است،و عطایت براى آرزومندان آماده است و روزى‏است حتى براى روگردانان از فرمانت گسترده است،و بردبارى‏است کسانى را که به دشمنى‏ات برخاسته‏اند نیز شامل است،شیوه‏ات به بدرکاران احسان،و روشت زندگى‏ بخشیدن به متجاوزان است،خدایا مرا به راه ره‏یافتگان بدار،و تلاش تلاش‏گران را روزى‏ام فرما، و مرا از بى‏خبران دورشده قرار مده،و روز جزا آمرزشت را نصیبم کن.

سوّم:شیخ در کتاب«مصباح»از معلّى بن خنیس از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:در ماه رجب این دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْکَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَکَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ وَ أَنَا عَبْدُکَ الْبَائِسُ الْفَقِیرُ أَنْتَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاکَ عَلَى فَقْرِی وَ بِحِلْمِکَ عَلَى جَهْلِی وَ بِقُوَّتِکَ عَلَى ضَعْفِی یَا قَوِیُّ یَا عَزِیزُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .
خدایا شکیبایى شاکرانت،و کردار ترسیدگانت،و باور عبادت‏کنندگانت را از تو مى‏خواهم، خدایا تو برتر و بزرگى،و من بنده بینوا و تهیدستم،تو بى‏نیاز و ستوده‏اى،و من بنده‏ خوارم،خدایا بر محمّد و خاندانش درود فرست،و عطاى این خواسته‏ها را بر من منت بگذار به توانگرى‏ات بر تهیدستى‏ام،و به بردبارى‏ات بر نادانى‏ام، به توانت بر ناتوانى‏ام اى عزیز،خدایا بر محمّد و خاندانش آن‏جانشیان پسندیده درود فرست، و مرا از کارهاى دنیا و آخرت نسبت به چیزى‏که بى‏تابم کرده کفایت کن اى مهربان‏ترین مهربانان.

مؤلف گوید:سیّد ابن طاووس هم این دعا را در کتاب«اقبال»نقل کرده،و از نقل او پیداست که این دعا از جامع‏ترین دعاهاست، و در تمام اوقات مى‏توان آن را خواند. چهارم:شیخ طوسى فرموده:در هر روز ماه رجب مستحب است این دعا را بخوانند:
اللَّهُمَّ یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَهِ وَ الْآلاءِ الْوَازِعَهِ وَ الرَّحْمَهِ الْوَاسِعَهِ وَ الْقُدْرَهِ الْجَامِعَهِ وَ النِّعَمِ الْجَسِیمَهِ وَ الْمَوَاهِبِ الْعَظِیمَهِ وَ الْأَیَادِی الْجَمِیلَهِ وَ الْعَطَایَا الْجَزِیلَهِ یَا مَنْ لا یُنْعَتُ بِتَمْثِیلٍ وَ لا یُمَثَّلُ بِنَظِیرٍ وَ لا یُغْلَبُ بِظَهِیرٍ یَا مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَ أَلْهَمَ فَأَنْطَقَ وَ ابْتَدَعَ فَشَرَعَ وَ عَلا فَارْتَفَعَ وَ قَدَّرَ فَأَحْسَنَ وَ صَوَّرَ فَأَتْقَنَ وَ احْتَجَّ فَأَبْلَغَ وَ أَنْعَمَ فَأَسْبَغَ وَ أَعْطَى فَأَجْزَلَ وَ مَنَحَ فَأَفْضَلَ یَا مَنْ سَمَا فِی الْعِزِّ فَفَاتَ نَوَاظِرَ [خَوَاطِرَ] الْأَبْصَارِ وَ دَنَا فِی اللُّطْفِ فَجَازَ هَوَاجِسَ الْأَفْکَارِ یَا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْمُلْکِ فَلا نِدَّ لَهُ فِی مَلَکُوتِ سُلْطَانِهِ وَ تَفَرَّدَ بِالْآلاءِ وَ الْکِبْرِیَاءِ فَلا ضِدَّ لَهُ فِی جَبَرُوتِ شَأْنِهِ یَا مَنْ حَارَتْ فِی کِبْرِیَاءِ هَیْبَتِهِ دَقَائِقُ لَطَائِفِ الْأَوْهَامِ وَ انْحَسَرَتْ دُونَ إِدْرَاکِ عَظَمَتِهِ خَطَائِفُ أَبْصَارِ الْأَنَامِ یَا مَنْ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِهَیْبَتِهِ،
خدایا اى صاحب نعمتهاى فراوان و عطاهاى قسمت شده،و رحمت گسترده،و قدرت فراگیر،و نعمتهاى برجسته،و موهبتهاى بزرگ،و بخششهاى زیبا،و عنایات درخور،اى آن‏که به‏ شباهت با چیزى وصف نشود،و به مثال و نمونه‏اى مثلش نزنند،و از سوى هیچ پنجه‏اى مغلوب نگردد،اى آن‏که آفرید و روزى داد،و الهام نمود و به سخن آورد، و نوآورى نمود و آغاز کرد،و برتر شد و بالا رفت،و اندازه داد و نیکو اندازه داد،و شلک داد و استوار نمود و حجّت آورد و رساند،و نعمت بخشید و فراوان گرداند و بخشید و افزون ساخت،و عطا فرمود و فزونى بخشید،اى که در عزّت بالا،پس از دیدگاه دیده‏ها درگذشت، و در لطف نزدیک شد پس از دغدغه افکار بیرون رفت،اى آن‏که در فرمانروایى یگانه است پس براى او در عرصه سلطنتش همتایى‏ نیست،و به نعمتها و بزرگمنشى تنهاست،پس براى او در عظمت جایگاهش ضدّى نیست،اى آن‏که در شکوه هیبتش‏ دقایق و لطایف اندیشه‏ها سرگردان شده،و در برابر درک عظمتش دیدگان تیزبین خلایق وامانده‏ است،اى آن‏که رخساره در برابر جلالتش به خوارى افتاده،
وَ خَضَعَتِ الرِّقَابُ لِعَظَمَتِهِ وَ وَجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ خِیفَتِهِ أَسْأَلُکَ بِهَذِهِ الْمِدْحَهِ الَّتِی لا تَنْبَغِی إِلا لَکَ وَ بِمَا وَأَیْتَ بِهِ عَلَى نَفْسِکَ لِدَاعِیکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ بِمَا ضَمِنْتَ الْإِجَابَهَ فِیهِ عَلَى نَفْسِکَ لِلدَّاعِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ وَ أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ وَ أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ یَا ذَا الْقُوَّهِ الْمَتِینَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ وَ اقْسِمْ لِی فِی شَهْرِنَا هَذَا خَیْرَ مَا قَسَمْتَ وَ احْتِمْ لِی فِی قَضَائِکَ خَیْرَ مَا حَتَمْتَ وَ اخْتِمْ لِی بِالسَّعَادَهِ فِیمَنْ خَتَمْتَ وَ أَحْیِنِی مَا أَحْیَیْتَنِی مَوْفُورا وَ أَمِتْنِی مَسْرُورا وَ مَغْفُورا وَ تَوَلَّ أَنْتَ نَجَاتِی مِنْ مُسَاءَلَهِ الْبَرْزَخِ وَ ادْرَأْ عَنِّی مُنْکَرا وَ نَکِیرا وَ أَرِ عَیْنِی مُبَشِّرا وَ بَشِیرا وَ اجْعَلْ لِی إِلَى رِضْوَانِکَ وَ جِنَانِکَ [جَنَّاتِکَ‏] مَصِیرا وَ عَیْشا قَرِیرا وَ مُلْکا کَبِیرا وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ کَثِیرا.
و گردنها در برابر بزرگى‏اش فروتن گشته،و دلها از ترسش هراسان شده است،از تو مى‏خواهم به حق این ستایش که جز براى تو شایسته نیست،و به آن وعده‏اى که براى خوانندگانت از مؤمنین،خود را به آن پاى‏بند کرده‏اى و به آنچه اجابت آن را براى دعاکنندگان بر خودت ضمانت نموده‏اى، اى شنواترین شنوایان،اى بیناترین بینایان،اى چابک‏ترین حسابرسان،اى صاحب نیروى استوار،بر محمّد خاتم پیامبران و بر اهل بیتش درود فرست،و در این ماه بهترین چیزى را که قسمت کرده اى نصیب من کن،و بهترین چیزى که در قضاى خود حتم نموده‏اى بر من حتم کن،و آن را براى من به خوشبختى ختم کن،در زمره آنان‏که کارشان را به خوشبختى ختم نمودى،و تا زنده‏ام زندگى همراه با عنایاتى فراوان روزى‏ام کن،و بمیران خوشحال و آمرزیده،و از پرسش و پاسخ برزخ رهایى‏ام بخش، و نکیر و منکر دو فرشته مأمور بر سؤال مردگان را از من دور کن و مبشر و بشیر را که مژده‏دهندگان سعادتند به من بنمایان،و برایم به جانب خشنودى و بهشت راه هموارى‏ قرار ده و زندگى خوش و فرمانروایى بزرگى برایم مقرّر فرما،و بر محمّد و خاندانش درود بسیار فرست.

مؤلف گوید:این دعا دعایى است که در مسجد صعصعه هم خوانده مى‏شود. پنجم:شیخ روایت کرده که از ناحیه مقدّسه به دست شیخ کبیر ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعید رضى اللّه عنه این توقیع شریف[یعنى دست‏نویس‏ شریف]بیرون آمد که هر روز از روزهاى رجب بخوان:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَانِی جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلاهُ أَمْرِکَ الْمَأْمُونُونَ عَلَى سِرِّکَ الْمُسْتَبْشِرُونَ بِأَمْرِکَ الْوَاصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ أَسْأَلُکَ بِمَا نَطَقَ فِیهِمْ مِنْ مَشِیَّتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ مَعَادِنَ لِکَلِمَاتِکَ وَ أَرْکَانا لِتَوْحِیدِکَ وَ آیَاتِکَ وَ مَقَامَاتِکَ الَّتِی لا تَعْطِیلَ لَهَا فِی کُلِّ مَکَانٍ یَعْرِفُکَ بِهَا مَنْ عَرَفَکَ لا فَرْقَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَهَا إِلا أَنَّهُمْ عِبَادُکَ وَ خَلْقُکَ فَتْقُهَا وَ رَتْقُهَا بِیَدِکَ بَدْؤُهَا مِنْکَ وَ عَوْدُهَا إِلَیْکَ أَعْضَادٌ وَ أَشْهَادٌ وَ مُنَاهٌ وَ أَذْوَادٌ وَ حَفَظَهٌ وَ رُوَّادٌ فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَکَ وَ أَرْضَکَ حَتَّى ظَهَرَ أَنْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ فَبِذَلِکَ أَسْأَلُکَ وَ بِمَوَاقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ بِمَقَامَاتِکَ وَ عَلامَاتِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَزِیدَنِی إِیمَانا وَ تَثْبِیتا یَا بَاطِنا فِی ظُهُورِهِ وَ ظَاهِرا فِی بُطُونِهِ وَ مَکْنُونِهِ یَا مُفَرِّقا بَیْنَ النُّورِ وَ الدَّیْجُورِ یَا مَوْصُوفا بِغَیْرِ کُنْهٍ وَ مَعْرُوفا بِغَیْرِ شِبْهٍ حَادَّ کُلِّ مَحْدُودٍ وَ شَاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ وَ مُوجِدَ کُلِّ مَوْجُودٍ وَ مُحْصِیَ کُلِّ مَعْدُودٍ وَ فَاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ،
خدایا از تو درخواست مى‏کنم،به حق معانى تمام دعاهایى که متولیان امرت تو را به آن مى‏خوانند،آنان‏که امین راز تو هستند، و به امر تو شادند،و بیان‏کنندگان نیرویت و آشکارکنندگان بزرگى‏ات مى‏باشند،از تو مى‏خواهم به حق آنچه‏ از مشیتت درباره ایشان گفته شد،پس آنان را قرار دادى معادن کلماتت و پایه‏هاى توحیدت،و آیات و مقاماتت که تعطیلى براى آنها در جایى نیست،تو را با آنها شناسد هرکه بشناسدت،بین تو و آنها تفاوتى نیست جز اینک ایشان‏ بندگان و آفریده تواند که بازوبسته‏شدن کارشان به دست توست،آغازشان از تو و انجامشان به جانب توست،آنان بازوان‏ و گواهان و بخشندگان و مدافعان و نگهبانان و بازرسان‏اند،آسمان و زمینت را با حقیقت آنان انباشتى تا آشکار شد که معبودى جز تو نیست،پس به حق همه اینها و به جایگاههاى عزّت ا زرحمتت و به مقامات‏ و نشانه‏هاى از تو مى‏خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستى،و بر ایمان و پایداریم بیفزایى،این هان در عین ظهور، اى ظاهر در عین نهان،و مستورى،اى جداکننده بین روشنایى و تاریکى،اى وصف شده بدون اینکه ژرفاى وجودش درک شود و اى شناخته شده بدون تشبیه،مرزبند هر محدود،گواه هر گواهى پذیر،هستى‏بخش هرچه هست،و شماره کننده هر شماره و گم‏کننده هر گم‏شده،
لَیْسَ دُونَکَ مِنْ مَعْبُودٍ أَهْلَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْجُودِ یَا مَنْ لا یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ وَ لا یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ یَا مُحْتَجِبا عَنْ کُلِّ عَیْنٍ یَا دَیْمُومُ یَا قَیُّومُ وَ عَالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَلَى عِبَادِکَ الْمُنْتَجَبِینَ وَ بَشَرِکَ الْمُحْتَجِبِینَ وَ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ الْبُهْمِ الصَّافِّینَ الْحَافِّینَ وَ بَارِکْ لَنَا فِی شَهْرِنَا هَذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرَّمِ وَ مَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ وَ أَسْبِغْ عَلَیْنَا فِیهِ النِّعَمَ وَ أَجْزِلْ لَنَا فِیهِ الْقِسَمَ وَ أَبْرِرْ لَنَا فِیهِ الْقَسَمَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَى النَّهَارِ فَأَضَاءَ وَ عَلَى اللَّیْلِ فَأَظْلَمَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا تَعْلَمُ مِنَّا وَ مَا لا نَعْلَمُ وَ اعْصِمْنَا مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ الْعِصَمِ وَ اکْفِنَا کَوَافِیَ قَدَرِکَ وَ امْنُنْ عَلَیْنَا بِحُسْنِ نَظَرِکَ وَ لا تَکِلْنَا إِلَى غَیْرِکَ وَ لا تَمْنَعْنَا مِنْ خَیْرِکَ وَ بَارِکْ لَنَا فِیمَا کَتَبْتَهُ لَنَا مِنْ أَعْمَارِنَا وَ أَصْلِحْ لَنَا خَبِیئَهَ أَسْرَارِنَا وَ أَعْطِنَا مِنْکَ الْأَمَانَ وَ اسْتَعْمِلْنَا بِحُسْنِ الْإِیمَانِ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ الصِّیَامِ وَ مَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَیَّامِ وَ الْأَعْوَامِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ .
معبودى غیر تو نیست،اهل بزرگمنشى و جودى، اى که چگونگى نپذیرى و به جایى درنگنجى،اى پوشیده از هر دیده،اى جاودان،اى به خود پاینده و داناى‏ هر دانسته،بر محمّد و خاندانش درود فرست،و بر بندگان برگزیده‏ات،و انسانهاى در پرده‏ات،و فرشتگان مقربّت،و شجاعان صف کشیده گرداگرد عرشت،و مبارک گردان بر ما در این ماهمان ماه بزرگ و ماه‏ مکرّم،و آنچه پس از این است از ماههاى محترم،در این ماه نعمتعایت را بر ما فراوان کن،و نصیبهاى ما را سرشار فرما،و سوگندهایمان را به انجام برسان،به حق اسم بزرگ‏تر و بزرگ‏تر،و عظیم‏تر و گرامى‏ترت که چون بر روز نهادى روشن شد و چون بر شب گذاردى تاریک گشت،و از گناهانمان بیامرز آنچه را تو مى‏دانى و آنچه را ما نمى‏دانیم، و ما را از گناهان حفظ کن به بهترین نگاهدارى،و ما را از حوادثى که مقدّر نموده‏اى کفایت فرما،و بر ما به حسن توجّهت منّت گذار، و به غیر خودت وامگذار،و ما را از خیرت منع مکن،و به عمرهایمان به اندازه‏اى که مقدّر فرموده‏اى برکت ده،و رازهاى‏ پنهان ما را سامان ده،و از جانب خود به ما امان بده،و ما را با حسن ایمان به کار گمار،و به ماه‏ رمضان و روزها و سالهاى پس از آن برسانمان،اى داراى جلالت و بزرگوارى.
ششم:شیخ روایت نموده که:از ناحیه مقدّسه به دست شیخ ابو القاسم رحمه الله این دعا در ایّام رجب صادر شده:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْمَوْلُودَیْنِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ أَتَقَرَّبُ بِهِمَا إِلَیْکَ خَیْرَ الْقُرَبِ یَا مَنْ إِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ طُلِبَ وَ فِیمَا لَدَیْهِ رُغِبَ أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ أَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ وَ أَوْثَقَتْهُ عُیُوبُهُ فَطَالَ عَلَى الْخَطَایَا دُءُوبُهُ وَ مِنَ الرَّزَایَا خُطُوبُهُ یَسْأَلُکَ التَّوْبَهَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَهِ وَ النُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَهِ وَ مِنَ النَّارِ فَکَاکَ رَقَبَتِهِ وَ الْعَفْوَ عَمَّا فِی رِبْقَتِهِ فَأَنْتَ مَوْلایَ أَعْظَمُ أَمَلِهِ وَ ثِقَتِهِ [ثِقَتُهُ‏] اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ بِمَسَائِلِکَ الشَّرِیفَهِ وَ وَسَائِلِکَ الْمُنِیفَهِ أَنْ تَتَغَمَّدَنِی فِی هَذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَهٍ مِنْکَ وَاسِعَهٍ وَ نِعْمَهٍ وَازِعَهٍ وَ نَفْسٍ بِمَا رَزَقْتَهَا قَانِعَهٍ إِلَى نُزُولِ الْحَافِرَهِ وَ مَحَلِّ الْآخِرَهِ وَ مَا هِیَ إِلَیْهِ صَائِرَهٌ
خدایا!از تو درخواست مى‏کنم به حقّ دو مولود ماه رجب،محمّد بن على دوّم امام جواد علیه السلام و فرزندش على بن محمّد برگزیده‏ امام هادى علیه السلام و به وسیله آن دو امام به جانب تو تقرّب مى‏جویم به بهترین تقرّب،اى آن‏که نیکى تنها از سوى او خواسته شده،و تنها در آنچه نزد اوست رغبت شده است،از تو مى‏خواهم خواهش جرم‏پیشه معصیت‏کارى که گناهانش او را هلاک نموده،و عیوبش او را به اسارت کشیده، پس عادتش بر گناه طولانى شد،و امورش با بلاهاى سخت به هم آمیخت،از تو مى‏خواهد:توبه و خوبى بازگشت،کنده شدن‏ از گناه،رهایى جانش از آتش،گذشت از آنچه بر گردن اوست،زیرا مولاى من تو بزرگ‏ترین آرزو و امید او هستى.خدایا!از تو مى‏خواهم به حق مسائل شریفت،و وسایل والایت،که مرا در این ماه به‏ رحمت گسترده است،و نعمت تقسیم شده‏ات فروگیرى،و نفسى به من عنایت کنى که به آنچه روزى‏اش نموده‏اى قناعت ورزد تا گاهى که به گور درآید و به آخرت رسد،و به آنچه عاقبت اوست بازگردد.

کیفیت زیارت حضرت رسول صل الله علیه و آله در مدینه

چنین است:هرگاه به مدینه پیامبر صلى اللّه علیه و آله وارد شدى،براى زیارت غسل کن،چون خواستى‏ وارد مسجد آن حضرت شوى کنار در مسجد بایست و اذن دخول اوّل را که در صفحات پیش گذشت بخوان و از در جبرییل‏ وارد شو،و پاى راست را وقت ورود مقدّم بدار،سپس صدر مرتبه اللّه اکبر بگو،آنگاه دو رکعت نماز تحیّت مسجد بجا آور،و به جانب حجره شریفه برو،و بر آن دست بگذار و آن را ببوس و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خَاتَمَ النَّبِیِّینَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسَالَهَ وَ أَقَمْتَ الصَّلاهَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاهَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ فَصَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکَ وَ رَحْمَتُهُ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّاهِرِینَ.
سلام بر تو اى فرستاده خدا،سلام بر تو اى پیامبر خدا،سلام بر تو اى محمّد بن‏ عبد اللّه،سلام بر تو اى خاتم پیامبران،شهادت مى‏دهم که تو رسالت خویش را انجام دادى،و نماز را بپا داشتى، و زکات را پرداختى،و به معروف امر نموده،و از منکر نهى کردى،و خدا را خالصانه عبادت کردى،تا مرگ تو را دررسید،درودهاى خدا و رحمتش بر تو و اهل بیت پاکیزه‏ات.

پس رو به قبله نزد ستون جلو که از جانب راست قبر است بایست،بطورى‏که دوش چپ به جانب قبر،و دوش راست به جانب منبر که جایگاه سر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله است قرار گیرد و بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاتِ رَبِّکَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ بِالْحِکْمَهِ وَ الْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ وَ أَدَّیْتَ الَّذِی عَلَیْکَ مِنَ الْحَقِّ وَ أَنَّکَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِینَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْکَافِرِینَ فَبَلَّغَ اللَّهُ بِکَ أَفْضَلَ شَرَفِ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اسْتَنْقَذَنَا بِکَ مِنَ الشِّرْکِ وَ الضَّلالَهِ.
شهادت مى‏دهم که معبودى جز خدا نیست،یگانه و بى‏شریک است،و شهادت مى‏دهم که محمّد بنده و فرستاده اوست،و شهادت مى‏دهم که تو رسول خدایى و اینکه تویى محمّد بن عبد اللّه،و شهادت مى‏دهم که تو پیامهاى پروردگارت را به مردم رساندى و براى امّتت خیرخواهى نمودى،و در راه خدا جهاد کردى با حکمت و موعظه و حسنه،و خدا را عبادت کردى‏ تا مرگ تو را دررسید،و آنچه از حق بر عهده‏ات بود ادا کردى،و نسبت به مردم مؤمن‏ مهربان،و بر کافران سخت‏گیر بودى،پس خدا تو را به برترین شرف مقام گرامى‏داشتگان برساند.خدا را سپاس که ما را به وسیله تو،از شرک و گمراهى رهانید.
اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَوَاتِکَ وَ صَلَوَاتِ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ أَمِینِکَ وَ نَجِیِّکَ وَ حَبِیبِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ خَاصَّتِکَ وَ صَفْوَتِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ اللَّهُمَّ أَعْطِهِ الدَّرَجَهَ الرَّفِیعَهَ وَ آتِهِ الْوَسِیلَهَ مِنَ الْجَنَّهِ وَ ابْعَثْهُ مَقَاما مَحْمُودا یَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابا رَحِیما وَ إِنِّی أَتَیْتُکَ مُسْتَغْفِرا تَائِبا مِنْ ذُنُوبِی وَ إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلَى اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّکَ لِیَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی.
خدایا قرار ده،درودهایت و درودهاى‏ فرشتگان مقرّبت و پیامبران مرسلت و بندگان شایسته‏ات و اهل آسمانها و زمینها،و هرکه برایت تسبیح گفت اى پروردگار جهانیان از گذشتگان و آیندگان،بر محمّد بنده و رسول و پیامبرت و امین و محرم راز و محبوبت و دوست خالص و مخصوص و برگزیده‏ات،و انتخاب‏شده تو از میان خلقت.خدایا او را درجه بلند عطا کن،و او را از بهشت وسیله عنایت کن،و او را به مقام پسندیده‏اى برانگیز،که گذشتگان و آیندگان به او رشک برند،خدایا تو فرمودى،اگر اینان وقتى‏که به خود ستم کردند، نزد تو آمدند،پس از خدا درخواست آمرزش کردند،و رسول براى آنان آمرزش خواست،خدا را توبه‏پذیر و مهربان مى‏یابند،و من هم اکنون‏ آمرزش‏خواه و توبه‏کننده به نزد تو آمدم،و به وسیله تو رو به جانب خدا،پروردگارم و پروردگار تو مى‏کنم،تا گناهانم را بیامرزد.

و اگر تو را حاجتى باشد،قبر مطهّر را پشت کتف خود قرار ده،و رو به جانب قبله کن و دستها را به سوى خدا بردار و حاجت‏ خویش را بخواه،که سزاوار است برآورده شود،ان شاء اللّه تعالى.ابن قولویه به سند معتبر از محمّد بن مسعود روایت کرده‏ که گفت:دیدم امام صادق علیه السّلام نزد قبر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله آمد،و دست مبارک را بر قبر گذاشت و گفت:
أَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی اجْتَبَاکَ وَ اخْتَارَکَ وَ هَدَاکَ وَ هَدَى بِکَ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیْکَ.
از خدا که تو را بزگزید و انتخاب کرد و هدایتت نمود،و مردم را به وسیله تو هدایت کرد،مى‏خواهم که بر تو درود فرستد،
سپس‏ چنین خواند:
إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیما.
به درستى که خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى‏فرستند،اى کسانى که ایمان آورده‏اید بر او درود فرستید و سلام کنید سلامى کامل.
شیخ طوسى در کتاب«مصباح»فرموده:چون کنار قبر شریف از دعا فارغ شدى،نزد منبر برو،و بر آن دست بمال و دو قبّه پایین‏ منبر را که مانند انار است بگیر و صورت و چشمهاى خود را به آن بمال که در آن شفاى چشم است و نزد منبر بایست و حمد و ثناى الهى را بجاى آور،و حاجت خود را بخواه،که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود:بین قبر و منبر من باغى است از باغهاى بهشت و منبر من بر دریست از درهاى بهشت،سپس به مقام پیامبر میروى،و در آنجا آنچه خواهى نماز بجا مى‏آورى،و در مسجد پیامبر بسیار نماز بخوان،به درستى که نماز در آن برابر با هزار نماز است و هرگاه داخل مسجد شوى یا بیرون روى بر آن حضرت صلوات فرست و در خانه فاطمه زهرا نماز گذار و به مقام‏ جبرییل که زیر ناودان است برو،که محلّ ایستادن جبرییل در هنگام اذن دخول خواستن از پیامبر صلى اللّه علیه و آله آنجا بوده و بگو:
أَسْأَلُکَ أَیْ جَوَادُ أَیْ کَرِیمُ أَیْ قَرِیبُ أَیْ بَعِیدُ أَنْ تَرُدَّ عَلَیَّ نِعْمَتَکَ.
از تو مى‏خواهم اى بخشنده،اى بزرگوار،اى نزدیک،اى دور،که نعمتت را به من بازگردانى.

شرافت رجب

این ماه، ماه بسیار شریفی است به جهت اینکه:

۱. از ماه‌های حرام می‌باشد.

۲. از اوقات دعا می‌باشد و حتی در زمان جاهلیت به این مطلب مشهور بوده و مردم آن زمان منتظر این ماه بوده تا در آن دعا کنند.

۳. این ماه، ماه امیر‌المؤمنین علی ^{علیه‌السلام} بوده؛ همانطور که در بعضی از روایات آمده است چنانچه شعبان، ماه رسول‌خدا ^{صلّی‌الله‌علیه‌واله} و رمضان ماه خدای متعال می‌باشد.

۴. شب اول آن یکی از چهار شبی است که تأکید به زنده نگهداشتن آن به عبادت شده است.

۵. درباره روز نیمه آن آمده است که محبوبترین روزها نزد خداوند بوده و زمان انجام عمل «استفتاح» است که بطور مفصل خواهد آمد.

۶. روز بیست و هفتم این ماه روز مبعث پیامبر ^{صلّی‌الله‌علیه واله} می‌باشد.

این گوشه‌ای از فضایل این ماه بود و ما توان فهم تمام فضایل این ماه شریف را نداریم.

(کتاب المراقبات،ص۹۵)

فضیلت زیارت حضرت رسول(ص) و حضرت فاطمه(ع) و ائمه بقیع(ع)

آگاه باش که در حق تمامى مردم به خصوص حاجیان مستحبّ مؤکد است،مشرّف شدن به زیارت روضه مطهّره و آستانه‏ منوّره،فخر عالمیان حضرت سیّد المرسلین محمّد بن عبد اللّه صلوات اللّه و سلام علیه و ترک زیارت آن حضرت،باعث جفا در حق او در قیامت است،و شیخ شهید فرموده:اگر مردم زیارت آن جناب را ترک کنند،بر امام است که ایشان را براى‏ رفتن به زیارت آن حضرت مجبور کند،زیرا ترک زیارت آن حضرت موجب جفاى حرام است.

شیخ صدوق از امام‏ صادق علیه السّلام روایت کرده:هرگاه یکى از شما حجّ کند،باید حجّش را به زیارت ما به پایان برساند،زیرا زیارت ما از تمامى حجّ است. و نیز از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت کرده:حجّ خود را به زیارت رسول خدا صلى اللّه علیه و آله تمام کنید،که ترک زیارت آن حضرت پس از حجّ‏ جفا و خلاف ادب است،و شما را به این زیارت دستور داده‏اند و به زیارت قبرى چند که خدا حق آنها و زیارت آنها را بر شما لازم کرده بروید و کنار آن قبرها از خدا طلب روزى کنید،

و نیز از ابو الصّلت هروى روایت کرده که:خدمت حضرت‏ رضا علیه السّلام عرض کردم:یابن رسول اللّه،چه مى‏فرمایى در حدیثى که اهل آن روایت مى‏کنند،که مؤمنان در بهشت‏ از منازلشان پروردگار خود را زیارت مى‏کنند؟ کنایه از این‏که معنى حدیث اگر حدیث صحیحى باشد چیست؟با آنکه شامل مطلبى است،که به ظاهر با اعتقاد حق‏ هماهنگى ندارد،حضرت پاسخ او را به این صورت فرمودند: اى ابا صلت خدا پیامبرش محمّد صلى اللّه علیه و آله را از جمیع خلقش حتى از پیامبران و ملائکه افضل قرار داد،و طاعت او را طاعت خود،و بیعت او را بیعت با خود،و زیارت او را زیارت خود شمرد،چنان‏که فرمود:
مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ و فرموده إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ
هرکه پیامبر را اطاعت کند خدا را اطاعت کرده و فرموده:آنان‏که با تو بیعت مى‏کنند در حقیقت با خدا بیعت مى‏کنند دست خدا بالاى دست آنان است‏
و رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود:هرکه مرا در حال حیات،یا پس از مرگ زیارت کند،چنان است که خدا را زیارت کرده باشد تا آخر خبر.

حمیرى در کتاب قرب الأسناد از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده:رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود:هرکه مرا در حیات،یا پس از ممات زیارت کند،روز قیامت شفیع او مى‏شوم.در حدیثى آمده:امام صادق علیه السّلام روز عیدى در مدینه بود،به‏ زیارت رسول خدا صلى اللّه علیه و آله رفت،و به آن حضرت سلام داد و فرمود:ما بر اهل همه شهرها خواه مکّه و خواه غیر مکّه برترى داریم،به‏ علّت زیارت و سلاممان به رسول خدا صلى اللّه علیه و آله.

شیخ طوسى در«تهذیب»،از یزید بن عبد الملک روایت نموده است و او از پدرش،از جدّش،که خدمت حضرت فاطمه علیهما السلام مشرّف شدم،آن حضرت به سلام بر من پیشى جست،آنگاه از من پرسید براى چه آمده‏اى؟عرض کردم:براى طلب برکت و ثواب،فرمود:مرا خبر داد پدرم،و اینکه حاضر است،که هر که بر او و بر من سه روز سلام کند،خدا بهشت را بر او واجب کند،گفتم:در حیات او و شما؟فرمود:آرى و نیز پس از مرگ‏ ما.

علاّمه مجلسى(ره)فرموده:در حدیث معتبر از عبد اللّه بن عبّاس نقل است که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود:هرکه امام حسن علیه السّلام را در بقیع زیارت کند،قدمش بر صراط ثابت باشد،روزى که قدمها از آن بلغزد.

در کتاب«مقنعه»از حضرت صادق علیه السّلام‏ روایت شده:هرکه مرا زیارت کند گناهانش آمرزیده شود،و تهیدست و پریشان نمیرد.

شیخ طوسى در«تهذیب»از حضرت عسگرى علیه السّلام روایت کرده:هرکه حضرت صادق علیه السّلام و پدرش حضرت باقر علیه السّلام را زیارت کند درد چشم نکشد و بیمارى‏ و دردى به او نرسد و مبتلا نمیرد.

ابن قولویه در کتاب«کامل الزیارات»،از هشام بن سالم از امام صادق علیه السّلام روایتى طولانى‏ آورده که بخشى از جملات آن این است:مردى به محضر امام صادق علیه السّلام شرفیاب شد،و عرض کرد:آیا پدرت را باید زیارت‏ کرد؟فرمود:آرى،عرضه داشت براى کسى‏که او را زیارت کند چه پاداشى است؟فرمود:اگر اعتقاد به امامت او داشته باشد و از او پیروى کند،بهشت پاداش اوست،عرض کرد کسى‏که از زیارت او اعراض کند چه خواهد شد؟فرمود در«یوم الحسره»که روز قیامت است حسرت خواهد داشت.احادیث در این باب بسیار است،و براى متذکّر شدن‏ ما همین اندازه کافى و وافى است.