نماز کن فیکون جهت قبولی حاجات

به جهت هر حاجت مجرّب است چهاررکعت نماز بخواند.

به یک سلام رکعت اول بعد از حمد صد مرتبه ( وَ أفَوّضُ اَمری اِلَی الله)

در رکعت دوم صد مرتبه (نَصْرُ مِنَ الله وَفَتْحٌ قَریب)

و سپس قنوت گرفته و هر حاجتی داشته (البته با عافیت) از خدا طلب می کنید

و در رکعت سوم بعد از حمد صد مرتبه (اَلا اِلیَ الله تُصیرُ الْاُمور)

و در رکعت چهارم بعد از حمد صد مرتبه (اِنّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاٌ مُبینا)

و بعد از سلام قبل از حرف زدن با کسی صد مرتبه (اَسْتَغْفِرُ الله رَبّی و اَتُوبُ اِلَیْهِ )

و بعد سر به سجده گذارد و حاجتش را بخواهد.
(دعاهای شفابخش،ص۴۰)

فال

فال، اطلاع دادن از آینده و شناختن حوادث بد یا خوب از راه شنیدنی‌ها ودیدنی‌هاست.

فالگیر با توجه به سخنی که از کسی میشنود یا چیزی که میبیند درباره‌ی حادثه ای که به زعم او در آینده روی خواهد داد اظهار نظر میکند.[۱]

آنچه امروزه درباره‌ی فال و فالگیری مرسوم است یک نوع تنّبو و تکّهن (پیش گویی، غیب گویی) است که در اسلام برای افراد عادی ممنوع و حرام است و پذیرفتنی نیست، ولی تفال (فال نیک گرفتن) در برابر تطّیر(فال بد زدن) در اسلام پذیرفته شده است.[۲]

درباره پیامبر خدا ^{صلّی الله علیه واله} نقل شده است که آن گرامی درباره کارها فال نیک را می‌پسندید و فال بد نمی‌زد.[۳] خود آن حضرت برخی امور را به فال نیک می‌گرفت ، در واقعه حدیبیه نام سهیل بن عمرو را که شنید، به تناسب هم‌خانواده بودن دو واژه سهیل و سهل (آسان) آن را به فال نیک گرفت و به صلح حدیبیه انجامید و واقعه، فرجام نیک یافت.[۴]

آنچه در میان مردم مرسوم است که در زمان های خاص مانند شب یلدا، اشعار حافظ را میخوانند و به آن تفال می‌زنند، یک نوع سرگرمی است واگر خاطری را مشوش نکند وبرای پیشرفت و کمال وی مانعی ایجاد ننماید و بی جهت امید به زندگی را از او نگیرد اشکالی ندارد.

کیفر سدّ معبر

سدّ معبر از گناهان رایج است که با تأسف باید گفت بسیاری از افراد به آن توجه ندارند بایسته است  که مسلمانان به آثار و پیامدهای آن توجه داشته باشند.

امام صادق ^{سلام الله علیه} فرمود:هر کس به راه مسلمانان آسیب رساند ضامن آن است.یعنی باید خسارت آن را جبران کند.[۱]

رسول خدا ^{صلّی الله علیه واله} فرمود:هر کس در مسیر راه مسلمانان آب ناودان یا چاهی را جاری سازد یا میخی بکوبد یا حیوانی راببندد یا گودالی حفر کند و هر چیزی که موجب آسیب عابران شود ضامن است.[۲]

مرحوم صدوق می‌فرماید:روایت شده است که هر کس راهی را ببنددخدا عمرش را کوتاه میکند.[۳]

امام سجاد ^{سلام الله علیه} فرمود:از گناهانی که نابودی سریع آدمی را در پی دارد، سد کردن راه مسلمانان است.[۴]

رسول  خدا ^{صلّی الله علیه واله} فرمود:کسی که سدّ معبر کند و مانع عبور رهگذران شود از رحمت خدا دور است.[۵]

امیر مؤمنان ^{سلام الله علیه} هم در برخورد با گروهی که مزاحمت خیابانی ایجاد کرده بودند فرمود:شما را نمی‌بخشم مگر اینکه پایگاه های تجمع در مسیر را یرچینید و پنجره های مشرف را ببندید و ناودانهای مانع عبور و مرور را برکنید و چاه های سر راه را پر کنید، چرا که اینها مایه مزاحمت وآزار مسلمانان است.[۶]

فضیلت سیراب کردن تشنگان

پیوستن به ولایت الهی:

امام صادق ^{السلام الله علیها} فرمود:یکی از حقوق مؤمن بر مؤمن این است که نباید او سیراب و برادر مؤمنش تشنه باشدکه اگر چنین کند از ولایت الهی خارج میشود واگر حق او را ادا کرد ولایت او را به ولایت خود و ولایت خود را به ولایت الهی پیوند داده است.[۱]

با فضیلت ترین کار:

پیامبر ^{صلّی الله علیه واله} فرمود:از جمله برترین کارها نزد خدای بزرگ سرد کردن جگر تفتیده(تشنه) است.[۲]

عبادت مورد علاقه جبرئیل:

جبرئیل فرمود:ای محمد،اگر عبادت ما بر روی زمین بود،سه کار میکردیم،به مسلمانان آب میرساندیم، به عیالمندان رسیدگی میکردیم، وگناهان را می‌پوشاندیم.[۳]

نخستین  پاداش اخروی:

از امیر مؤمنین ^{سلام الله علیه} روایت شده است که در قیامت ،نخستین چیزی که پاداش آن داده می‌شودصدقه آب است.[۴]

در سایه‌ی ارش الهی بودن:

امام باقر ^{سلام الله علیه} فرمود:خدای متعال خنک کردن جگر تشنه را دوست داردوکسی که به جگر تشنه از چهارپا یا غیر آن آب رساند در روزی که سایه ای جز سایه عنایت خدا نیست زیر سایه عنایت خدا خواهد بود.[۵]

زنده کردن انسانها:

امام صادق ^{سلام الله علیه} فرمود: در جایی که دسترسی به آب هست،اگر کسی به دیگری آب دهدمانند کسی است که بنده ای را آزاد کرده است و در جایی که به آب دسترسی نیست کسی که به دیگری آب دهد،مانند کسی است که انسانی را زنده کرده است و کسی که یک نفر را زنده کند گویا همه ی مردم را زنده کرده است.[۶]

صدقه دادن به مسکین(در ماه رجب)

از حضرت رسول اکرم ^{صلّی الله علیه واله} پرسیدند:کسی بر اثر ضعف یا بیماری یا بانویی که نمیتواند روزۀ ماه رجب بگیرد چه کند تا به ثواب آن دست یابد؟

فرمودند: هر روز به اندازه یک گردهِ نان به مسکین صدقه بدهد.

سوگند به کسی که جانم به قبضه قدرت اوست، هر گاه کسی این گونه صدقه بدهد به ثواب روزۀ ماه رجب بلکه بیشتر دست می‌یابد،به گونه ای که اگر همه خلق از آسمانیان و زمینیان برای محاسبه ثوابش گرد هم آیند به محاسبه یک دهم فضیلت ها و درجات بهشتی آن راه نمی‌یابند.

(الامالی،صدوق،ص۵۳۹و۵۴۰)